ㅡ Proszę pamiętaj mnie.

Sooyoung szła samotnie co krok kopiąc jabłko leżące na ziemi. Trawa w parku była zasłoniona różnokolorowymi liśćmi.

Po Jiwoo nie było śladu, tak jakby zniknęła i jej nie było. Właściwie to Sooyoung nie miała pojęcia czy ma jeszcze kogoś oprócz niej, ponieważ w centrum jej wszechświata była tylko ona i Chuu, którą teraz zastępuje obite jabłko, odwzorowujące stan emocjonalny dziewczyny.

Lecz nagle jabłko zniknęło.