My body. . . feels light.

For a moment, my eyesight disappeared, everything went black.

Nang muli akong kumurap, bumaba ang tingin ko sa babaeng nakahilata sa paahan ko. Unti-unti, nakita ko ang dahan-dahan na paghinga ni Hemera.

Wala siyang malay, pero humihinga siya.

She didn't died. She didn't. . .

So, I sould be happy right now. I should sigh in relief. I should be glad.

Yet, I remained standing in front of her, expressionless.

Ang dugo na kanina niyang hinihigaan, para himalang nagbago. The red liquid slowly turned transparent, a crystal water.

Dahilan para makita ko ang sarili kong ekspresyon sa tubig. Napatingin ako rito, walang buhay ang mga mata.

Sa pagkakaalala ko, ang kanang mata ko lang ang galing sa patay. . . pero ngayon, pareho na silang walang buhay.

I can't see any emotions in my eyes, not like I have any. Right now. . .

I feel. . . empty.

"Marvelous! Spectacular! Magnificent!"

Ang malakas na boses ng isang babae ang kumuha ng atensyon ko. Walang ekspresyon akong napalingon sa direksyon niya.

Sumalubog sa akin ang isang babaeng parang nasisiraan ng bait at sobrang lawak ang nakakatakot na ngiti. She's looking above and her hands are raised.

Who is she again?— oh, right. Andina.

"Napakagaling! Isang himala ang nakita ng dalawang mga mata ko!" punong-puno ng emosyon niyang sambit.

"The ability to take and give lives! That is the power of a God!"

I just stood in front of her, not making any sound. I forgot, I used his ability again.

Kinailangan ko ang kapangyarihan niya para iligtas si Hemera.

Pang-ilan na nga ba ulit na commandment 'yon?— oh, 8th. That means, I can only use one now. After all, someone told me to never use the last one. . . who is he again?

"You really are a God! You are our God!"

Andina started spouting nonsense. Hindi ko na pinakinggan ang mga kung ano-anong salita na lumalabas sa bibig niya. Bagkus, walang kaemo-emosyon akong napatingin sa dalawang palad ko.

Para bang bumagal ang pagtakbo ng oras para sa akin, nabingi ng ilang saglit ang mga tenga ko at wala akong marinig.

I feel numb— no, I don't feel anything to be exact.

Is this a side effect of using the commandments? If it is. . . then it looks like I shouldn't use the 9th one neither.

But. . . is it even necessary?

Wala na 'kong nararamdaman. . . wala na akong emosyon. . . hindi, hindi ko na makilala ang iba, maski ang sarili ko mismo.

Anong magiging pinagkaiba kung gamitin ko ang pang-siyam?— kung gamitin ko lahat?

As of now. . . I'm already losing myself— it feels like I already lost it.

So. . . maybe, dying. . . or being a God isn't really bad?

Muling umangat ang tingin ko sa babaeng nagsasalita na hindi ko na maintindihan.

Wala na akong nararamdaman. . . pero, may nagsasabi sa 'kin na ayoko ng ganito. I don't like it. . .

"Come with me! Come with us, my God!"

At this moment, I can't think of anything else. I can't feel anything, I don't feel anything.

I'm sorry. . . I can't keep my promise.

"Take my hand!-"

Maybe I should just end it all-

Pareho kaming nahinto ni Andina. Siya sa pagsasalita, ako sa pag-iisip.

Unti-unting namilog ang mga mata ko nang parang muling bumagal ang pagtakbo ng oras. Pero hindi ito katulad nang kanina. . .

This time. . . it's different.

Katulad no'ng una naming pagkikita, bigla na lang siyang sumulpot sa kung saan. Kasunod niya ang pulang likido na pumalibot kay Andina at agad na nanigas.

He's here. . . the sadist is here.

I don't know what kind of feeling this is. Sana no'ng nakakaramdam pa 'ko, binigyan ko na 'to ng pansin.

I can't remember what this feeling is called. . . but, I like it.

Nagtama ang mga tingin namin. Wala pa 'kong pinapakitang reaksyon, kumurba na ang labi niya sa isang ngisi. The iconic smirk of his.

"I found a kitten."

Chain licked his canine tooth as he walk in front of me. Wala akong nararamdaman, pero kahit pa man, kumurba ang labi ko sa isang ngiti.

"Took you long enough, sadist."

He chuckled. Mabilis na nalipat ang tingin niya sa likuran ko, kung nasaan si Hemera na walang malay.

"Is she alright?-"

"Fucker! Ikaw na naman!" malakas na sambit ni Andina.

Parehong napunta ang tingin namin ni Chain sa kaniya. Mabilis na nagbago ang ihip ng hangin. Kung kanina ay parang nasa paraiso siya, ngayon na nakita niya si Chain, parang nasa impyerno ang ekspresyon niya.

Ang dugo ni Chain na namuo sa paligid niya ay parang naging kalawang nang tapunan ng tingin ni Andina. Nanggagalaiti siyang nakatingin sa lalaking katabi ko.

"Tell me, greed. What kind of curse do you want to have?" Pilit siyang ngumiti kahit bakas sa mukha niya ang pagkairita.

"I'll fucking turn your precious blood into rust-"

"Woi, I don't hit ladies," pagsingit ng sadistang lalaki. "At isa pa, hindi ako ang kausapin mo," dagdag niya.

Kunot noo siyang tinignan ni Andina na mas lalong nainis sa narinig. "Fucking die-"

Chain hushed her. At the same time, we felt a freaking strong presence getting closer.

"It's time to pray."

Sa mga oras na 'yon ko napagtanto. Balak ko pa lang sana itanong kay Chain kung paano niya kami nahanap at napuntahan.

I totally forgot. . . that twins have a special link.

At the same hallway where Chain came from, we heard footsteps getting nearer. He still has the elegant posture and look. . . but his expression is totally different.

Nabigla ako nang buhatin ni Chain ang walang malay na si Hemera bago ako kindatan.

"Don't get jealous, okay? Pwede kitang buhatin kahit kailan mo gusto." He chuckled. "Kailangan lang nating magmadaling umalis, ang likod ng pader sa dulo ng pasilyo na 'to, labas na."

Kusang namilog ang mga mata ni Andina sa narinig na para bang hindi niya inaasahan na malalaman namin na malapit na kaming makalabas.

Agad niyang iniharang ang sarili niya sa pasilyo. "FUCK OFF! DO YOU THINK I'LL LET YOU-"

"Hush, I told you, it's time to pray," muling pagpapahinto ni Chain sa kaniya.

Wala sa sarili akong napakurap-kurap bago muling tapunan ng tingin ang lalaking malapit na sa amin.

I saw Nyx do the sign of the cross.

I saw the excitement in Chain's eyes. "Don't freaking underestimate our Guild's master," he proudly said.

Sa mga kambal, ang isa ay makatatanggap ng sumpa at biyaya. Iyon ang sinabi sa akin ni Chain noon.

Hemera's gift was a curse, it was a disaster. But as far as I can remember, Nyx' gift was a disaster too. Ang unang beses ko 'tong nakita, hindi ko alam kung paano 'yon nangyari. Hindi ko alam kung paano niya 'yon nagawa.

Ngayon. . . makikita ko na nang harapan. Nahinto sa paglalakad si Nyx sa tapat namin at nakaharap kay Hemera. Walang buhay ang mga mata at walang ekspresyon siyang nagsalita

His words were not that threatening. . . but it's enough to make anyone intimidated.

"God may forgive you. . . but I won't."

Naramdaman ko ang malakas na pagtama ng hangin. Kasabay ng paghampas nito ay ang pamimilog ng mga mata ko.

"ANDINA!" Rinig kong malakas na sambit ng isang pamilyar na boses. One of the Big Shots, agila.

Andina was too shocked to move. I'm pretty sure that if it wasn't for him. . . if he was just a second late. . .

Andina will be in half right now. In a split second, I felt the sunlight touching my skin. Biglang lumawak ang paningin ko at nawala ang pasilyo.

Nahati ang pasilyo kung nasaan kami, kasama na ang pader na tinutukoy ni Chain dahilan kung bakit nasa labas na kami ngayon.

Chain flashed a smirk. "Kung hindi lang siya nagu-guilty at lowkey, paniguradong kilalang-kilala na siya ngayon," sambit niya.

"He thought that he don't deserve being one of them. . . and it should be Hemera who will be known if she wasn't sick."

"But still, Nyx is one of the Generation of Prodigies. . . known as the Slasher."