"Ginagago mo ba 'ko?!"

Umalingawngaw ang boses ni Kartini sa loob ng guild. Her eyes are blazing with anger while looking at the person sitting in front of her.

Muli niyang sinuntok ang lalaking kaharap niya. Dahilan ng pagdura nito ng dugo.

"Tsk, tsk. We treat each other like family. Red and Iris are very important to us. Pero sa aming lahat ay higit na mas malambot ang puso ni Kartini pagdating sa pamilya," kumento ni Rocco habang nakatingin sa babaeng nanggagalaiti.

"She can't calm herself when it comes to the guild. I'm pretty sure that she'll kill him. That guy is dead," dagdag ni Lucien.

Muli naming tinignan ang babaeng walang tigil na sinasapak ang lalaking kaharap.

It has been two hours since we went back to the guild together with that guy. At sa loob ng dalawang oras ay wala siyang tigil na pinagsasapak at tinatanong ni Kartini.

"Anong kailangan niyo kina Red?!"

Lumalabas na ang mga ugat ni Kartini sa leeg at nanlilisik ang kaniyang mga mata. Punong-puno ng dugo ang parehong kamao niya kung saan naghahalo na rin ang dugo niya at ng sa lalaki.

Sa kabilang banda ay hindi man lang natinag ang lalaking dinala namin dito o wala man lang bakas ng takot sa mukha niya. Instead, it looks like he's freaking enjoying it.

A freaking sadist.

Muling sinuntok ni Kartin ang lalaking kaharap dahilan ng pagtalsik ng dugo nito. "Ano sabi?!"

I gasped when I heard the guy chuckled. He licked the blood in his lips and looked directly at Kartini.

"Woi. . . my blood is precious, you know?"

Tila natigilan ang babaeng kasama namin sa sinabi niya. Mas lalo itong namula sa galit.

"Fuc-"

Hindi na naituloy ni Kartini ang pagsugod sa lalaki nang mabilis siyang pigilan nina Varis at Lucien.

"H-Hey! Tama na, Kartini. Nagsasayang ka lang ng oras sa gagong 'yan." Pagpigil ni Lucien.

Sapilitan nilang inilayo si Kartini sa harapan ng sadistang lalaki. Nanatili akong nakatingin sa kanila at nanood.

Naliligo na sa sarili niyang dugo ang lalaking dinala namin dito. Unlike what happened during our fight, he can't heal nor use his gift right now.

Isinuot namin sa kaniya ang posas na dala-dala niya at balak niyang isuot sa akin. It looks like those handcuffs has the ability to cancel gifts.

Imbis sa amin niya isuot 'yon ay sa kaniya namin nagamit. Nakatingin ako sa lalaking nakaupo at nakaposas nang mapunta ang tingin niya sa direksyon ko. He slowly flashed a smirk that made my forehead furrowed.

"Kitten. . . so your husband is a spider?" malambing na tanong niya sa akin.

"Aw. . . that's making me jealous."

Napaismid ako sa sinabi niya at matalim ko siyang tinignan. Freaking sadist.

Katitingin ko sa lalaking nakaupo ay hindi ko namalayan ang paglapit sa akin nina Rocco at Sadie.

Rocco fixed his glasses before talking. "It looks like they used that kind of handcuffs to take Red and Iris."

Nakuha ng sinabi niya ang atensyon ko. Kapwa ko ay naningkit din ang mga mata ni Sadie.

"Saan ba galing ang mga posas na 'yan?" tanong ko.

"One of the Sins has the ability to do anything. As in anything. Kahit anong pumasok sa isip niya ay kaya niyang gawin," pagsingit ni Lucien sa usapan.

"The Glutton," ani Acel.

My eyes widened in disbelief. Hindi ako makapaniwala na may gano'ng gift.

I mean, that's too overpowered.

"Ibig sabihin, nando'n siya kanina sa party," muling sambit Rocco.

"Erks and I, also met the Pride," dagdag ni Lucien.

Malalim na nag-isip si Rocco sa sinabi ng lalaking kasama namin.

"That means, its Pride, Glutton, and. . ."

Tinapunan niya ng tingin ang lalaking nakaposas sa upuan at malawak ang ngisi. He tilted his head while looking directly at me.

"Chain El diablo, the Greed."

All of them looked at him full of disgusts. Maliban kay Acel na walang ekspresyong nakatingin sa lalaking nangangalang Chain.

"The blood guy," iritadong kumento ni Sadie.

My curiosity suddenly struck. The atmosphere suddenly changed and I can feel every bit of hatred my guild has to this blood guy.

Hindi ko mapigilang mapaisip kung bakit sobra ang inis at galit nila sa lalaking ito. Tho, I can't really blame them because I, myself already hates him from the first time we met.

Rocco cleared his throat while fixing his eyeglasses. "Well, anyways. Sila lang ang nakita nating nando'n sa party-"

"W-Wait," pagsingit ko.

May naalala akong nangyari kanina sa party. Hindi lang sila ang nando'n. The guy that was roleplaying a vampire and took Iris. . . it's their. . .

"May nakita pa 'kong isa. . . as I recall, his name was Nyx."

"Their guild's master."

Chain's smirk suddenly faded. Mabilis kong nakuha ang mga atensyon ng mga kasama ko. Hindi sila makapaniwalang napatingin sa 'kin.

"T-Their guild's master? Nakita mo?" hindi makapaniwalang sambit ni Lucien.

Agad akong tumango sa sinabi niya. "Dala-dala niya si Iris."

They gasped because of disbelief. At the same time, hindi mawala sa mga mukha nila ang bakas ng pagkahanga.

"Eh? You saw him, kitten?"

Naagaw ang pansin namin nang magsalita ang lalaking nakaposas sa upuan. Muling bumalik ang ngisi niya sa labi habang nakatingin sa akin.

"So, what?-"

Biglang bumigat ang pakiramdam ko nang magbago ang tingin sa akin ni Chain. Kahit nakakurba ang labi niya sa isang ngisi ay iba ang sinasabi ng mga mata niya sa akin.

"Then how come, you're still alive?"

Hindi kaagad ako nakasagot. I suddenly felt intimidated.

Paanong nangyaring siya ang nakaposas dito at nag-iisa pero pare-pareho kaming natahimik sa sinabi niya.

"You should've said your good byes to your guild's master, you'll never see him again."

Nanatiling mabigat ang tensyon sa silid. Kani-kaniyang reaksyon ang mga kasama ko. Mariin akong napakagat sa ibabang labi at matalim siyang tinignan.

"F-Fuck. . ." iritadong kumento ni Lucien.

Kunot noo akong napatingin sa mga kasama ko nang mapansin kong nawalan na sila kaagad ng pag-asa.

"B-Bakit naman kayo naniniwala sa kaniya?" naguguluhang tanong ko.

"The Solar Academy took Red and Iris, right? Kung gano'n ay mahahanap natin sila-"

"Hindi gano'n kadali 'yon," pagsingit sa akin ni Acel.

Mas lalo akong naguluhan sa sinabi niya. Lumapit ako kay Acel at sinubukan kong habulin ang mga tingin niya. Pero nanatili siyang walang ekspresyong nakatingin kay Chain.

"Anong ibig mong sabihin? Are you scared to that Academy? So, you won't even take the risk to save our-"

"Kung gano'n lang kadali 'yon e 'di sana ay kanina pa 'ko sumugod doon."

Walang buhay ang mga mata ni Acel nang sumulyap siya sa akin. Muli niyang tinignan ang lalaking nakaposas sa upuan na malawak ang ngisi.

"Don't you ever wonder, that there are hundreds or even thousands of Dark Guilds, but none of them ever attacked or even went to Solar Academy?"

I was taken aback by his answer. Natauhan ako sa sinabi niya at doon ko lang napagtanto na tama ang sinagot niya sa akin.

Kapwa niya ay napatingin na rin ako kay Chain.

The Solar Academy's job is to tame the Dark guilds. But how come that they never bit back?

You can't tame a wild beast without it biting back.

Naglakad si Acel papalapit kay Chain. Walang ekspresyon niya itong tinignan.

"It's because. . . every day, every hour, every minute, every second. . ."

"The Solar Academy changes it position."

Nagkaroon ng sandaling katahimikan. Hindi kaagad naproseso ng utak ko ang narinig.

Unti-unting umawang ang bibig ko. Parehong tumaas ang dalawa kong kilay at namilog ang mga mata ko.

"A-Anong sinasabi mo. . . imposible 'yon."

Napailing sa sinabi ko si Rocco. "That's the reason why the Dark guilds can't go to Solar Academy. . ."

"Because they can't find it in the first place."

Hindi ako makasagot sa sinabi niya. Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko.

"P-Pero paano nangyari 'yon?"

"It's their Principal's gift," sagot sa akin ni Lucien.

Hindi ako makapaniwalang napatingin sa kaniya. "M-Mas lalong naging imposible 'yon! It means that he's using his gift 24/7! Hindi kaya ng ordinaryong gifted 'yon!"

Nanatili silang tahimik sa sinabi ko. Para bang pinapakita nila sa akin na hindi nila 'ko masisisi kung hindi ko kayang maniwala.

But it's really impossible! No one can do that! Unless he's also a God himself!

"Yeah. . . that's why he's the strongest Portugal alive," muling sambit ni Acel.

"The principal of Solar Academy. . . the man who never bows his head. . .."

"Bora Portugal, The Magician."