-7

Bu sefer evdeyim, günlerden cumartesi ve bilgisayardan yazıyorum. En son nelerden bahsetmişim bir bakmalıyım sanırım. 

Baktım. Zannediyorum ki devamını getirmem gereken bir şey yazmamışım. 

Dün yine onu gördüm... Arkadaşlarıyla şakalaşıp gülüyordu. Bir yandan onu mutlu gördüğüme sevindim diğer yandan ise içim berbat bir şekilde acıdı, canım yandı. O kim mi?

Belki bir gün bundan uzun uzadıya bahsederim. 

Son sıralar hayatımda değişen hemen hiçbir şey olmadı. Ailemle yaşamaya hala katlanamıyorum. Hala ders çalışmakta ve dersleri anlamakta zorlanıyorum. Hala kendime gelebilmiş gibi hissetmiyorum. Hala... Ölmek istiyorum. 

Geçen okulun rehberlik hocası çağırdı beni. Geçen yıldan hatta hazırlık senesinden bir tanışıklığımız vardı. Geçen yıl okulda çıkan yani benim sebep olduğum olaylarda onun da hayli müdahalesi olmuştu... Konuştuk. Oradan çıktığımda nedense o konuşma rüyamda olmuş gibi bir his vardı üzerimde. 

Bir şeyler düzelecek mi bilmiyorum. Umutsuzluğa kapılmamaya çalışıyorum, ancak olmuyor. Bir şeyler gerçekten düzelebilir mi, düzeltmek için ne yapmalıyım?.. Bilmiyorum. Denemeyi deniyorum. Bilmiyorum, bilmiyorum...

Sizin hayatınız nasıl gidiyor? Hayatınıza aniden giren ve hayatınızdan aynı anilikle çıkıp giden birisi oldu mu hayatınızda? Olduysa unutabildiniz mi? Ben unutamıyorum da...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top