Yeniden merhabalar... Günlerden cumartesi, bu kitapçığı henüz dün yayınladım ve kaldığım yerden devam etmek istiyorum...

Terapi seansından çıktım, eve dönüyorum. Bir ara terapi seanslarıma ilişkin bazı şeyleri detaylandırmak isterim açıkçası ancak şimdi dün kaldığım hikayeden devam etmek daha makul göründü gözüme. Yeri gelmişken sorayım yalnız, siz de terapi alıyor musunuz?

Dün en son yazdıklarıma bir baktım. Pandemiyle evlere dağılmamızı ele almışım en son...

Eve gittiğim ilk birkaç hafta nispeten normal idi. Sonrasında ise her şey ani denebilecek bir şekilde değişti.

İşin doğrusu buraları çok net hatırlamıyorum... Hatırladığım bazı kısımları da bahsetmekten imtina ediyorum.

Kısaca benim tavırlarım bir anda değişti. Odaya kapanıp çıkmaz, hemen hiç kimseyle konuşmaz oldum. Odanın perdelerinin üstüne tek tek siyah kumaş parçaları dikip perdeleri siyaha çevirdiğimi hatırlıyorum. Sabahlara kadar uyumayıp ya da uyuyamayıp gündüzleri uyuduğumu da öyle... Sonra bir dönem harıl harıl çalıştığımı, kendimi spora, yabancı dile, müziğe verdiğimi... Ve çok ağladığımı... Birçok şeyle boğuştuğumu... Dilimin demeye varmadığı başka birtakım şeyleri...

Ailemin daha doğrusu anne ve babamın bana karşı aldığı tavrı ve en sonunda ben bu evde yaşayamacağım diye düşünüşümü...

Hazırlık sınıfındayken defalarca kez aramalarımızda okula ara verme isteğimden bahsettiğimde reddedilmiştim. Bu süreçte okula ara vermek istediğimi söylediğimde kabul ettiler ve okula dilekçe vermeye gittik. Yani İstanbul'a.  Havalimanında ise başımıza olmadık bir iş gelmişti ve geceyi havalimanında geçirmemiz gerekmişti. Bunu da bir ara bir hikayecik olarak anlatırım belki.

Neyse... Ben okula ara vermiş oldum. Yine aynı yıl, henüz sene bitmeden ve aşağı yukarı 16 yaşındayken ailemin yanında yaşayamayacağıma karar verip ayrı eve çıkmakta karar kıldım. Annemle babam tabii ki bu fikrimi desteklemediler. Ancak ben ne yaptım ettim, bir şekilde istediğimi elde etmeyi başardım.

2021 senesinin ilk günü şehir merkezinde -ailem ilçelerden birinde kalıyordu- kendi ayrı dairemde idim.

Bu arada artık bir kedim vardı. Küçüklüğümden beridir bir kedi isterdim, bir türlü almamışlardı. Zaten yurda geçtikten sonra da ben sormayı bırakmıştım, herkesten el ayak çektiğim bu dönemde ise geçtim kedi istemeyi kimseyle doğru düzgün konuşmuyordum bile. O kadar ki internetten edindiğim arkadaşlarımın hepsiyle dahi iletişimi kesmiştim. (Burası da ayrı bir hikaye olabilir.)

İşte bu sıralar annem belki bana iyi gelir umuduyla bir kedi almayı öne sürmüş bulundu. İnternetten yaptığım sahiplendirme ilanı araştırmaları ve kedi eşyalarını almamızın ardından şu anki güzel kedim Haziran'ı minicik bir bebek olarak aldık. (Haziran'ın isminin neden Haziran olduğu ise apayrı ve uzun bir hikaye. Bir gün mutlaka bahsetmek isterim açıkçası.)

Haziran 2020'nin eylül ayının sonlarında yanıma geldi ve o evde beraber çok şey yaşadık. Ayrı daireye çıktığımda da kendisi benimle beraberdi.

Evettt. Bu seferlik de bu kadarrr. Umarım okuyan birileri çıkar.

Şimdi birkaç soru sorayım. Ailenizle mi yaşıyorsunuz yoksa ayrı mısınız? Bir evcil hayvanınız var mı?

Kendinize iyi bakınn, görüşmek üzereeeee!