Proloog+Waarschuwing

Dit boek bevat: acholische drank, drugsgebruik, drugshandel, drugssmokkel, moord, gearrangeerde huwelijken zowel met en zonder consent en grafisch beschreven gewelddadige scènes, soms benoeming van verkrachting of ander seksueel geweld, machtsmisbruik, kindermishandeling en dood van dieren. Ook zal er soms anti lgbhtq+ uitspraken worden gedaan door personages.

Als schrijver sta ik niet achter deze uitspraken, helaas is het zo dat in delen van de maffia wereld dit gedrag (alles wat benoemd word) genormaliseerd word of is.

Ik beschrijf in geen enkel geval een realistische maffia wereld, ik denk vaak aan middeleeuws drama gemixt met modern oorlogsvoering voor mijn verhalen.

De namen zijn willekeurig uitgekozen en elke overeenkomst is puur toeval.

Aangeraden leeftijd:18+, plus zware maag.

Bij deze ben je gewaarschuwd.

☆☆☆☆

Mirabella's pov.

Ik ben nooit bang geweest voor de dood. Altijd alleen voor de leegte die de dood met zich mee brengt. Het definitieve, het alleen liggen in een kist.

De angst om vergeten te worden, dat er niemand meer aan mij denkt. Dat ik voorgoed alleen ben.

Die angst wordt binnenkort werkelijkheid.

Ik bekijk mezelf nog eens kritisch in de gouden spiegel van de bruidswinkel en draai een rondje met mijn lange jurk. Dankzij de sleep is het een bijna onmogelijke taak. 'Deze wordt het niet,' vertel ik de jonge vrouw met Afro krullen die mij helpt.

Ze heet Victoria volgens een ijzer speldje op haar shirt maar ik durf haar niet zo aan te spreken. Haar donkere wenkbrauwen fronsen. 'Je wilde toch juist een prinsessenjurk?'

Meer dan alles. Ik ben opgegroeid met Disney prinsessen en droomde als sinds klein meisje van deze grote dag. Alleen had die grote dag wel twee dingen in mijn hoofd.

1. Ik had mijn ouders die me weggaven
2. Ik had mijn man al ontmoet en was verliefd op hem.

'Jawel-' begin ik maar dan komt mijn broer binnen. Ze zeggen dat hij de laatste echte Carabello is. De laatste van onze bloedlijn. De laatste slang.

Hij klakt afkeurend zijn tong. 'Dit is echt de lelijkste jurk die je had kunnen uitkiezen.' Hij heeft geen verstand van mode.

'Haal zo'n strakke jurk. Dat staat haar veel beter.' Blaft hij naar Victoria. Victoria kijkt twijfelend naar mij.

Vicenzo stapt dreigend naar haar toe. Zijn schoenen kraken op de stenen. 'Vergeet niet wie de jurk betaalt. Mijn zusje is arm, dus ik moet alles voor haar regelen.'

Ik wil protesteren maar als ik de dodelijke blik van hem zie val ik stil.
'Vicenzo, wat doe je hier?' Vraag ik zacht.

Hij staart Victoria na en ik vrees voor haar veiligheid. 'Je eerste ontmoeting met Ricco gaat zijn tijdens je bruiloft. Je moet er goed uitzien. Ik laat niks deze samenwerking kapot maken.' Ricco Del Mastro.

Een van de drie zonen van Gino del Mastro, de laatste man die iedereen met een kraai vergelijkt.

'Zou Ricco het wat uitmaken? Hoe ik eruit zie? Hij doet het toch ook alleen om,' Ik gebaar naar mijn lijf. Dat wil Ricco. Niks anders.

Dan valt voor het eerst in maanden het kwartje. 'Waarom doet Ricco dit eigenlijk? Een maffia prins? Die trouwt met een maffia zwerver?' Dit klopt niet.

Mijn broer valt stil en forceert een glimlach. 'Praat niet zo over jezelf.' Hij praat er met een boog om heen. Wat eigenaardig.

Maar elke twijfel die heb gehad komt meteen terug. 'Ricco is een prins. Wat moet hij met ons?'

Vicenzo is achter me gaan staan en pakt me bij mijn arm. Hij drukt dan een bekend mes tegen mijn keel.

'Geen vervelende vragen stellen, zusje. Ricco gaat een stuk gewelddadiger zijn dan ik als je lastig gaat doen.' Hij lacht even in mijn oor en stopt het mes dan snel weg.

Victoria komt terug met een zeemeerminmodel jurk en ik vind het niks. Er zitten geen bandjes en ik moet dus maar vertouwen dat mijn lijf alles omhoog houdt.

Vicenzo is echter helemaal verliefd.
'Beter, doe die bij haar aan.' Zegt mijn broer lachend. Victoria doet de jurk even later bij me aan en hij glimt.

'Je wordt elke dag mooier, zusje. Ricco gaat tevreden met je zijn. Je moet alleen rechter op lopen. Je bent binnenkort een prinses.' Hij dwingt me rechter te staan en het voelt heel onnatuurlijk.

'Vicenz, is er echt geen andere manier om wraak te nemen?' Ik wil ook wraak voor de dood van onze ouders, onze familienaam die kapot gemaakt is en meer. Maar ik weiger met een vreemde man te trouwen en hem Zijn zin te geven.

Vicenzo zucht en loopt achter me vandaan. Als ik hem aankijk zie ik teleurstelling en woede. 'Blijkbaar wil je niet zo graag wraak zoals ik. Blijkbaar maakt het je niks uit dat ze onze ouders en onze broer hebben vermoord. Blijkbaar boeit het je niks dat jij alles kan stoppen en hem kan terugpakken...' Hij is teleurgesteld in me.

'Jawel!' Roep ik snel.
'Het boeit me heel veel. Maar Ricco...Ik durf niet te trouwen met hem. Vraag je je niet af wat hij terugkrijgt als hij met me trouwt?' Het klinkt te mooi. Zelfs Vicenzo moet dat weten. Of hij weet iets wat ik niet weet.

Vicenzo zucht weer. Deze keer dieper en langer. 'Ik wou je dit besparen, maar goed.' 'Er gaan geruchten dat een van de broers...Niet helemaal gezond in zijn hoofd is. Er komt een oorlog aan, lief zusje en Ricco wil graag bonus punten scoren met een mooie gehoorzame vruchtbare vrouw.'

'Niet gezond in zijn hoofd?' Herhaal ik hem.

'Dat hij..mannen leuker vind.' Vicenzo grinnikt. 'Natuurlijk doen ze hun best het af te schermen, maar hij is zat keren betrapt. Als dat mijn zoon was-'

Ik kap hem af voor hij nog meer akeligs kan zeggen. Is Ricco homo? Of zijn broers?

'Ik snap het niet.'

Vicenzo lacht vals.
'Vrouwen zoals jij hebben meestal moeite met dit soort strategische praat. Houdt je maar bezig met mooi glimlachen en luisteren naar wat Ricco wil.'

Hij knijpt mijn vingers bijna fijn tot ik tranen krijg en dan dwingt hij mijn kin naar zijn gezicht zodat ik hem recht aankijk.

'Luister goed, zusje. Ricco is een kraai. Hij zal dus herinneren wie hem blij maakt, zoals alle kraaien.' Ik knik, en dwing mezelf te glimlachen.

Dan pakt Vicenzo mijn hand en knijpt er harder in. ' Hij zal zich ook herinneren als je niet goed luisterd, lastig gaat doen of dat soort domme dingen.'

'Ik zal luisteren,' beloof ik snel alsof Ricco meeluistert met ons.

Vicenzo grinnikt. 'Dat ga je zeker doen.'

Bedankt voor t lezen.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top