deel 6
Ik heb pijn tussen mijn benen als ik wakker wordt. Ricco is al weg. De zon schijnt door de rode gordijnen en zet alles in een sinister licht alsof ik wakker ben geworden in de hel.
Als ik op mijn zij wil rollen merk ik ook pijn in mijn spieren. Vooral mijn benen doen pijn.
Rustig ga ik liggen terwijl ik nadenk over alles wat er is gebeurd gisteren tussen mij en Ricco.
Ricco is weg als ik naast me kijk. Hij is allang weg. Het bed is koud aan zijn kant en de dekens liggen slordig op zijn plek.
Ik trek mijn jurk van gisteren aan, bij gebrek aan wat beters. De stof is gekreukeld.
Maar het is beter dan in mijn ondergoed op zoek gaan naar Ricco en een ontbijt.
○○○
Het huis is groter dan ik had verwacht. Ik wist dat ze rijk waren, maar wie heeft er nu een binnenzwembad en een privé gym in hun huis?
Ik open denk ik 30 verschillende verkeerde deuren en tref nergens iemand aan. Alleen hele dure meubels van chique designers waar Vicenzo een moord voor zou doen.
Tot ik uiteindelijk uitkom bij een grote zaal waar ik geluid vandaan hoor. De deur staat open maar naar binnen glippen durf ik niet. Ik gluur even naar binnen.
Ricco zit op een krukje aan een aanrecht en eet een tosti. Zijn broers zitten naast hem en zijn vader zit als enige aan de lange chique tafel. 'Deed ze lastig?' Vraagt Elio aan Ricco.
Ik weet dat hij het over mij heeft. Ricco schudt zijn hoofd terwijl hij slikt. 'Nee, ze was erg ijverig.' Hij grijnst veel betekend.
Ik kan ze verstaan . Ze praten Engels met elkaar. Maar waarom?
Zijn vader fronst.
'Eigenaardig,' mompelt hij.
'Heb je het meisje geslagen?' Mijn ogen worden groot en ik krijg een droge mond. Geslagen?
Ricco maakt een dismissief gebaar.
'Dat was niet nodig, vader. Ze deed van zelf al-' Zijn vader onderbreekt hem door hard met zijn bestek te smijten.
'Het gaat niet om seks. Het gaat mij erom dat ik een gehoorzame schoondochter wil.' Ricco knikt sloom en neemt nog een hap van zijn tosti.
Dario grinnikt.
'Mirabella kan ook nuttig zijn als ...Dienstmeisje.' Elio kijkt geïnteresseerd op door zijn woorden en ik frons.
Zin om hun rommel op te ruimen heb ik bepaald niet.
'Over mijn lijk,' Grauwt Ricco zodra zijn mond leeg is. 'Ik heb haar niet speciaal uitgezocht en verleid zodat jij haar in kan pikken met je vieze tengels. Ze is van mij!'
Dario blijft hem uitdagend aankijken en grijnst wreed. 'Je bent al aardig gehecht voor iemand die haar amper 24 uur kent. Neukt ze zo goed?' Dario is hem aan het uitlokken.
'Moet haast wel!' Lacht Elio met hem mee. Ricco wordt als maar roder en ik zie dit gesprek al eindigen met iemand bij de spoedeisende hulp.
Plotseling voel ik een koude hand op mijn schouder en krijg ik een harde kneep. Ik draai me geschrokken om en staar recht in het gezicht van een onbekende man. Van zijn oog tot zijn mondhoek heeft hij een litteken lopen dat afkomstig moet zijn van een mes.
De man pakt me als een katje beet en rukt de schuifdeuren naar de keuken open en gooit me als een object op de stenen marmeren vloer. Ik beland hard op het marmer en haal mijn knieën open.
De broers zijn opgehouden met praten. Ik probeer overeind te komen maar de vreemde man duwt me tegen de grond. 'Deze was aan het afluisteren. Wat zullen we met dr doen?'
Ricco sluit zijn ogen en zucht. Zijn familie kijkt letterlijk op me neer en ik voel me krachteloos en weerloos.
'Zie je? Hierom moest je haar gisteren over je knie nemen. Dit soort shit gebeurt niet als ze goed gebroken is.'
Ik zie vanuit mijn ooghoeken Ricco naar me toe komen. 'Wat doe je hier?' Hij vind het niet leuk dat ik gekomen ben.
'Ik was opzoek naar jou en wat te eten.' Ik kan niet goed liegen en dat heeft dus ook geen zin. Maar misschien de waarheid spreken wel.
Zijn broers En vader zijn stil en dat vind ik geen goed teken. 'Waarom zocht je me?' Het dringt tot me door dat hij me niet in zijn buurt wil hebben.
Teleurstelling dringt snel door en ik voel me afgewezen en naïef. Natuurlijk betekende gisteren niks.
'Om je te vragen wat mijn taken zijn?' Mijn stem is fragiel en breekbaar geworden.
Er ontstaat een spottende grijns op zijn lippen. 'Je taken?'
Zacht gaat mijn hoofd op en neer.
'Ja, Vicenzo zei altijd dat als ik ooit zou trouwen er taken voor me beschikbaar zouden zijn? Het huishouden doen of koken-'
Dario snuift spottend en onderbreekt me. 'Er is personeel voor dat. Alsof we je alleen laten met een mes, zusje.' Hij zegt het laatste woordje spottend.
'Eh, goed. Zoals u wenst. Ik kwam slechts wat eten halen, dan.' Ik had me me erop voorbereid dat ik veel zou schoonmaken en poetsen. Het is gek maar toen ik en Vicenzo samen nog in een flatje woonde was dat het enige wat me mentaal gezond hield.
De man die me eerder gegrepen heeft blijft me beet houden en ik jammer als hij drukt uitoefend. 'Ik vind dat we haar moeten bestraffen. Afluisteren is een serieuze misdaad.'
'Ze is mijn vrouw,' Grauwt Ricco. 'Ik bepaal wat er met haar gebeurt.' Zelfs mijn hoofd weet al dat dat geen slimme uitspraak is. De vader van Ricco schuift langzaam zijn stoel naar achteren.
'O,' zegt zijn vader kil. 'Grappig; ik dacht dat ik dingen hier bepaalde.' Ricco is voor het eerst stil.
Ik heb inmiddels halve maantjes in mijn arm van de ijzersterke grip van de man. 'Wat moet je met zo'n zwak mak ding? Na een paar keer spelen is het kapot.' Hij bekijkt me kritisch.
'Toe,' smeek ik verloren, bang voor wat hij gaat doen. Op Ricco hoef ik toch niet te rekenen.
Hij geniet van mijn gesmeek en mijn tranen. 'Ah, heb je gisteren ook gesmeekt toen mijn broer je verkrachten, kleine meid? Heb je toen ook staan jammeren en heb je gehuild?' Als ik begin te huilen barst hij in een valse lach uit.
'Genoeg gespeeld,' Ik ben verbaasd dat de vader zich ermee bemoeit. 'Ricco is haar man, haar disciplineren is zijn taak.' Zegt meneer Del Mastro.
'Kylo, ik meen het. Laat het meisje los.'
Kylo aait me over mijn natte wang met zijn vingers en bestudeerd me kritisch. Ik blijf trillen en snotteren.
'Ik wil haar hebben, vader.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top