Ricco brengt me naar bed. Ondanks mijn protest dat ik verder kan met mijn dag, brengt hij me naar ons bed. Hij legt me er voorzichtig op en geeft me drie warme zoenen op mijn hoofd en stopt me zelfs in.

Terwijl hij dat doet vliegen mijn gedachten alle kanten op.
Ik heb seks met hem gehad.
En het voelde tot het einde na geweldig.

Die ruwe.. laatste paar minuten. Die deden oprecht pijn. Maar ik zou stom zijn om niet te merken hoe lekker Ricco juist die momenten vond. Als dat hem zo blij maakt, dan heb ik maar eventjes pijn.

Ricco ijsbeert nerveus op en neer voor het bed. Hij draagt duidelijk zorgen met zich mee.
'Wil je praten?' Stel ik voor.

Hij recht zijn schouders plotseling en geeft me een blik zo scherp als een mes. 'Ja, dat wil ik.' Hij klinkt ook razend.

'Ben je boos Ricco?'

Hij zucht, zijn schouders zakken weer en zijn lijf ontspant. 'Niet op jou, lammetje.' Op wie dan? Zichzelf?

Een beetje ongemakkelijk speel ik met mijn haar. 'Echt niet? Je ...behandelde me nogal ruw.' Ik lach ongemakkelijk maar ik wil weten wat er achter schuilt. Er iets met hem.

Hij neemt grote stappen en is zo bij me. Hij aait me. 'Ik verloor op het einde de controle. Dat spijt me. Je was niet klaar voor zulke ruwe seks.' Hij staart met zoveel liefde in mijn ogen dat ik niet kan geloven dat dit mijn man is.

Ik aai hem aarzelend terug en ga door zijn zwarte haar. Mijn andere hand pakt zijn hand beet. 'Geen zorgen, op de pijn na..was het fantastisch.' Beken ik fluisterend.

Hij lacht spottend.
'Je hoeft niet te liegen. Ik zag je huilen. Ik zie je nog huilen zelfs.' Het is waar, ik heb gehuild maar dat maakt me niet uit.

Ik zal tot hem doordringen.
'Ricco, ik vond het heel fijn. Heb je soms niet gemerkt hoe geil ik voor je was? Ik hoorde je likken. Je hebt me zelf geproefd of niet soms?' Ik kan me nog prima voorstellen hoe zijn tong...

O, de dingen die hij met me kan doen.

Ik bevind me op een grens en Ricco is of heel opgewonden of heel erg bijna boos. Of beide. 'Oppassen, lammetje. Je kutje doet pijn maar je kontje...' Hij wil me omdraaien om weer te slaan.

Deze keer zal het minder pijn doen, dat zie ik aan hem. Maar ik wil het liever nog niet.

'Grapje,' Zeg ik snel met een glimlachje.

Ricco is sceptisch.
'Hmhm.'

Hij stopt me nog eens koppig in en gaat dan richting de deur.
'Als je wakker bent, beveel dan een dienstmeisje je te baden en te helpen met aankleden.'

♧◇♧
Ik ben gestopt met bloeden. dat is fijn. Ik ben wakker en kom langzaam overeind. Het is al donker buiten. Ik kan niet geloven hoeveel ik slaap.

Een dienstmeisje staat meteen op uit de stoel naast het bed. Ze helpt me uit bed. Stapje voor stapje ga ik naar de kledingkast.

De kast hangt vol met jurkjes en rokjes en bijpassende topjes. Nergens zie ik broeken. Wat ik best jammer vind.

Het dienstmeisje zegt geen woord tegen me en helpt me in mijn kleding. Een lichtgroene lange zomerjurk met een legging en een paar sneakers.

Ik weiger haar hulp als ze me naar beneden wil begeleiden. Ik ben zeker nog mank dankzij Ricco maar ik weiger dat te laten zien aan zijn familie. Ze denken al het slechtste over me.

Het is doodstil als ik binnen kom. Alleen het getik van messen tegen porselein verbreekt de stilte.

Ik ga haperend zitten op de stoel naast Ricco zoals de vorige keer. Hij heeft zich omgekleed en ruikt vers gewassen. Hij kust mijn knokkels als ik zit en mompelt een hallo in mijn oor.

De broers van hem rollen hun ogen of lachen spottend. De vader ziet het wantrouwig aan maar het is de moeder die wat zegt.

Ze neemt een slok van haar wijn en als ze klaar is speelt ze even met haar glas door de wijn rondjes te laten draaien. 'Ben je net wakker?'

Het duurt even voor ik door heb dat ze met me praat. Ik knik snel.
'Ja, mevrouw.'

Ze is net een boek in een andere taal. Ik snap niks van haar. Ze zet haar glas ruw neer. Bijna dwars door de tafel heen.

Ze glimlacht. 'We hoorde je gillen, vanuit de kelder.' Ze hebben een kelder?

Ik verkleur en Ricco moet lachen.
'Het spijt me, mevrouw.'

Ze glimlacht ijzig.
'Nergens voor nodig. Je vond het fijn, of niet soms?'

'J-ja,' beken ik zacht.
'Ik bedoel ja mevrouw.'

'Mooi. Het is fijn om te zien dat jij en Ricco zo goed met elkaar kunnen opschieten.' Ik raak door heel het gesprek ongemakkelijk.

'Je gilde als een biggetje,' lacht Elio vals. Ik krimp in elkaar.

'Niet doen,' Sist Ricco tussen zijn tanden. 'Ze is onzeker genoeg.'

Dario grinnikt.
'O, ben je beschermend broertje?'

Ik kan er niet tegen dat ze zo doen.
'Je klonk eerder als een hoer. Schaam je je njet dat je zo snel met Ricco neukt?' Zijn ogen gaan langs mijn lichaam. Hij is gewoon jaloers.

Ik hef mijn kin.
'We zijn getrouwd. Mijn taak als zijn vrouw is hem behagen en zijn taak is mij behagen. Mijn man was zo lief me te verlossen.' Ik knijp riccos hand bijna fijn onder de tafel en voel hem over mijn knokkels aaien.

Dario snuift spottend.
'Ik vond je leuker toen je doodsangst uitstond. Vader zal hier iets van vinden.'

Meneer Del Mastro knikt. 'Inderdaad. Ik vind het geen probleem, zo lang ze Ricco niet zwakker maakt.'

'En tot nu toe maakt ze hem alleen maar feller. Hij wil presteren voor haar.' Nu is het riccos beurt om te blozen.

De broers van Ricco zijn er op uit ons uit elkaar te halen. 'Dit kan niet goed gaan, vader. Ricco heeft alternatieve redenen om haar te willen.'

'En die zijn?'

'Dat...' Elio kijkt voor hulp naar Dario.
'Dat weet ik niet maar ze zijn er! Wie trouwt een arm meisje zonder naam of stamboom?'

Meneer Del Mastro trekt een wenkbrauw op. 'Mirabella heeft een hele lange succesvolle stamboom. Ze is een Carobella. Een SlangenMeisje.' Hij glimlacht naar me.