#31
From : Anonymous
To : The Silhouettes
*****
Hai, korang! Aku pasti korang tak baca luahan aku ni sebab korang baca ff english je semua ni. Sebab tu aku berani tulis luahan ni untuk korang. Hurmmm....
Aku nak ucapkan terima kasih sangat sebab wujud dalam hidup aku. Aku paling tak sangka kita akan serapat ini. Thanks sebab bila aku dihina, dimaki, korang back up aku. Bila aku nangis, aku pelik kenapa korang jarang pujuk. Rupanya, korang nak biarkan aku berhenti nangis sendiri and korang tahu kalau korang makin pujuk aku, aku makin teruk nangis.
Sorry sebab pernah salah sangka dengan korang. Even kekadang kita asyik mengumpat antara satu sama lain (sememangnya fakta) tapi kita still berkawan rapat. Best dapat kawan dengan korang. Aku nak mintak maaf kalau aku ade buat salah dengan korang. Aku tahu aku ego tinggi.
Maaf juga kalau aku tak dapat tahan penyakit depression aku ni. Aku cuba nak bertahan tapi keadaan makin melarat. Aku tahu hidup aku tak bertahan lama dengan penyakit yang aku sorokkan dri semua orang even parents aku pun tak thu. Aku nak gembirakan korang jikalau masih ada masa. Aku akan gunakan masa yang ada ni yang terbaik untuk korang. Aku tahu aku salah sebab sorokkan penyakit ni tapi aku dah putus asa. Penyakit depression aku makin terok sejak aku dapat tahu tumor makin merebak. Lagipon kos kimoterapi mahal. Aku bukanlah dari keluarga yang senang. Kalau korang tahu, mesti korang pahamkan. Cukup lah aku menyusahkan orang sekeliling aku.
Apa-apapun, jumpa lagi kita kat maktab nanti eh. Aku tahu ramai orang tak suka group kita sebab katanya annoying, byun lah, gedik. Aku harap kata-kata orang tak merobohkan jambatan persahabatan antara kita.
Aku.. Sayang Korang. Love you.
Sincerely, Heart.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top