'En toen werd alles zwart.'
Locatie: Hydrabasis
P.O.V. Dawn
"Wow." Denk ik hardop na als ik de kamer binnenloop. Ik zie nog meer computers, een scepter die onderzocht lijkt te worden en ik kijk naar het plafond... WACHT WAT HANGT ER AAN HET PLAFOND?! Ik zie een of ander groot beest hangen, toen drong het tot me door dat het zo'n ding van de chitauri was waar mijn oom tegen heeft gevochten. Maar ja, mijn oom leeft nu niet meer, hij was omgekomen tijdens dat gevecht. Plotseling komen twee gewapende mannen de kamer binnen. Twee agenten van Hydra, dringt het tot me door. Een van de twee begint op mij te schieten terwijl de ander hulp haalt. Ik kan de kogels maar net ontwijken. Waar een paar tellen geleden nog maar één man stond, staan er nu vijf. En achter mij ook. Ik moet hier weg, het moet! Ik begin te vechten en voor ik het besef schiet ik ineens scherpe ijspunten weg. Ik schrok. Sinds wanneer kan ik dit?! Opeens word ik van achter aangevallen. Ik word getrapt en geslagen, maar ik blijf sterk. Totdat één van de mannen een pistool op mij richt. Net voordat hij wil schieten hou ik zijn pistool omhoog. Hij schoot op het plafond. En toen besefte ik me pas dat hij een f*cking bazooka vast had! De mannen kijken angstig naar boven en vluchten weg. Toen ik omhoog keek zag ik een paar houten balken naar beneden vallen. Wegspringen kon al niet meer. Dit zou echt, echt heel erg pijn gaan doen, als ik dit al overleef. Ik viel op de grond, ik schreeuwde van de pijn. Stofwolken vulden de kamer. Ik kon nauwelijks ademen en ik moest de hele tijd hoesten. En toen werd alles zwart.
Mijn toetsen vandaag gingen heel goed! Ik had een 7,2 voor Frans! Morgen de laatste toetsen nog maken en dan heb ik weer veel tijd om nog wat hoofdstukjes te schrijven! Tot het volgende hoofdstuk!
Xx Liss ♥
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top