"Die serveerster."

Locatie: Wakanda

P.O.V. Kenza

Dan hoor ik ineens Keet's stem, die me uit die verschrikkelijke nachtmerrie haalt. Ik kijk op en zie dat Keet naast een geshockeerde Dawn op haar kniëen zit. Ze probeert met haar te communiceren, maar dat lukt niet bepaald. Dan kijk ik om me heen en zie dat de anderen er net zo erg aan toe zijn als Dawn. Bij hen zal wel precies hetzelfde zijn gebeurd: hun ergste angst lijkt tot leven te komen. Maar wacht, waarom sta ik hier doodnormaal terwijl de rest in shock is? En waarom lijkt Keet er ook geen last van te hebben?

*HET IS WEER TIJD VOOR EEN TIMESKIP DANKZIJ LISANNE HET SCHAAP DIE HELEMAAL HYPED IS VANWEGE SPIDERMAN HOMECOMING EN OMG TOM HOLLAND IS GEWOON CUTE HIJ IS MIJN SMOL BEAN.*

Nadat iedereen weer een beetje gekalmeerd is, zitten we weer in de jet. Ik heb geen idee wat er nu gaat gebeuren. Ik kijk naar buiten en zie dat we langzaam naar een S.H.I.E.L.D. basis toe vliegen.

P.O.V. Dawn

We landen op het dak van de S.H.I.E.L.D. basis. Even kijk ik de anderen niet-begrijpend aan, maar dan wordt al snel duidelijk dat we naar buiten moeten. Als we buiten staan legt Tony uit dat wij hier moeten blijven, maar die uitleg liep al gauw uit tot een discussie met Keet, waardoor Steve het uiteindelijk moest overnemen. Maar goed, het komt er dus op neer dat wij hier blijven. En god mag weten waar zij heen gaan. Maar we zullen wel zien. Uiteindelijk lopen we de basis in, Tony en Steve volgend.

P.O.V. Tony

Nog steeds snap ik niet helemaal waarom Clint zei dat we die kinderen hier moesten laten. Nu wachten we in de S.H.I.E.L.D. basis totdat iemand die kinderen komt halen. Na vijf minuten, die voor mijn gevoel veel langer duurden, gaat de deur open en verschijnt er een meisje. Dan besef ik me ineens dat ik haar eerder heb gezien! Maar waar? Ik denk diep na. Wacht eens, was dat niet in dat café toen... ja, dat moet het zijn. Het was vlak nadat we Dawn hadden gevonden in die Hydra basis. Zij was die serveerster! En haar naam was... Dove? Ja. Dove Lee Jackson. Ondertussen zijn Dove en Steve al klaar met praten en loopt Dove weg met de kinderen. Steve en ik gaan terug naar de jet.

Oke sorry maar dit hoofdstuk is echt poep. En verder heb ik niet zo veel te melden, tenzij je lekker wilt praten ofzo dan kan dat altijd. Mijn spreekuur is altijd open.

Oh ja, ik vind het niet kunnen dat er geen goudvis emoji is want nu kan ik geen coole groet doen.

Xx Goudlis (insert goudvis emoji)

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top