45. Conley
Vrijdag 27-06-541
Na mezelf te verdiepen in de boeken van de mensen vond ik iets wat dat vreselijke gevoel uit kon leggen. Ze noemen het liefde. Bah. Liefde is blijkbaar een kracht die ontstaat door het vormen van een band, maar er is nooit iets geschreven over het manipuleren van andere. Waarschijnlijk als de band zo sterk is dat je enorm veel liefde hebt, kan je mensen om je heen beïnvloeden. Dit is zeer interessant, ik zal me hierin meer mo...
(Uit dagboek perspectief)
'Godverdomme, wie is er nu weer aan mijn deur? Drie dagen tussen bezoeken is ongekend.'
Mopperend loop ik naar de deur, kruisboog gereed, en ik zie dat daar Glanola staat. Ze lijkt nogal gespannen door mijn aanvallende houden en zoekt om hulp. Hulp die ik dit keer uit mezelf geef, omdat een bekend gezicht beter is dan twee nieuwe.
'Wat mot jij hier zo vroeg terug, enne, waar is die man van je?'
'Een: hij is mijn man niet, we zijn elkaar tegengekomen via het lot. En twee: ik heb je hulp nodig.'
Ik kijk haar aan met een verwarde blik terwijl ze dit zegt.
'Alweer? Ligt dat mannetje van je weer met gif ziek in bed?'
'Hij is mijn man niet!'
Ze kijkt me aan en gaat na een korte pauze weer verder.
'Zoals je weet ben ik uit Hankropia verdreven en zit daar nu mijn nicht Lave, ik wil daarom ergens zijn waar ze me niet vinden.'
'Wie is die nicht van je? De naam komt me bekend voor.'
'Maar dat maakt even niet uit. Ik wilde hier komen voor een tijdelijk onderdak.'
Ik kijk haar nog een keer verbaasd aan, dat ze het lef had dit te vragen, zonder de kracht van liefde. Ze is wel heel zeker van haar zaak.
'Kan je niet voor onderdak vragen bij je "totaal niet aan uitgehuwelijkde man"? Hij kan waarschijnlijk beter voor je zorgen dan ik.'
'Leuk hoor, dat sarcasme van je. Nog een keer, hij is niet mijn man.'
Ik denk dat ik haar op de zenuwen werk, ik zal maar stoppen.
'Maar nee, dat kan ik niet. Daar zouden ze me te snel vinden en zeer snel vermoord kunnen worden. En als ik hier zit, bij een kluizenaar waar bijna niemand vanaf weet, ben ik een stuk veiliger, en je lijkt jezelf best goed te kunnen verdedigen.'
'Over dat laatste deel. Dat klopt, de enige reden dat ik jullie de eerste keer niet neerknalde was omdat jullie kracht van liefde zo enorm sterk was, anders hadden jullie hetzelfde lot gekregen als die ouwe vent van een half jaar geleden.'
Glanola kijkt om zich heen en ziet nu pas de kruisbogen gericht op de buitenkant van mijn deur.
'Ehm, j-j-je was toch niet van p-plan ons te vermoorden?'
'Oh, jazeker wel, dat doe ik met alle voorbijgangers, maar ja, de kracht van liefde was sterker. Oftewel, je had enorm veel geluk dat je die gast bij je had. Maar, Je zou hier kunnen blijven, ik kan zelfs een kamer voor je regelen, maar niks is gratis.'
Ze kijkt me raar en angstig aan en na een paar minuten denken vraagt ze:
'Wat had je in gedachten, dat ik eten moest verzamelen voor ons tweeën?'
'Bijvoorbeeld, maar er zijn andere manieren voor betaling. Je kan bijvoorbeeld ook edelstenen voor me mijnen, scheelt mij weer, en ik had ook nog elvenbloed nodig voor mijn experimenten, dus...'
Glanola denkt een paar seconden na en accepteert daarna mijn voorstel. Zij regelde het eten, ik kon door met mijn experimenten, omdat ik eindelijk mijn laatste ingrediënt had en over de komende dagen heb ik een kamer voor haar gemaakt.
'En, is het naar wens, uwe majesteit?'
Ze vond het heel irriant hoe ik haar constant majesteit noemde, ik wist dat ze wilde dat ik haar als vriend behandelde, maar ik wil nog even met haar sollen.
'Ik moet zeggen, Conley, je hebt je wel enorm uitgeslooft op mijn kamer, het is echt gigantisch, voor een dwergenhuis dan.'
'Blij om te horen dat je het mooi vind, uwe majesteit. Ik hou graag nog eventjes mijn kop.'
Ze rolt een keer met haar ogen en gaat weer op pad, wat ze ging doen vertelde ze niet, dat deed ze nooit, maar ze kwam altijd weer terug met iets wat ik kon gebruiken. Ik ben toch wel blij met een huisgenoot, dat alleen wonen begon me een beetje kierewiet te laten zijn. Na ja, ik zie wel waar dit naartoe gaat. Misschien kan het me helpen bij mijn onderzoek.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top