Twee personen wachten ondertussen geduldig op mijn vierde hoofdstukje, maar hier is hij dan! xD. Ik heb nou eerst 6, toen 12 en nu 24! Ik houd van hoofdstuknummers verdubbelen. Maar om nou tot 48 te gaan wachten... Nee! Bijna 2000 worden, cool he? ;).

Dus ik moest Preüla aanvallen? Van deze gekken? Was een vriend maar hier, en niet een of andere draak die hen ondertussen aardig vond! Dat idee had ik doordat de draak ondertussen gewoon in slaap was gevallen.
"Maar wat vind je van het plan?" De groenharige vrouw keek naar mij.
"Nou, wat een geweldig goed plan, net of ik daar zin in heb..."
"Sarcasme kan je dood worden, in situaties als dit."
"Maar gaan jullie helpen met die aanval? Of blijven jullie hier gewoon zitten, terwijl ik het vuile werk moet oplossen met een groot legertje." De vrouw keek nu geïrriteerd, waarschijnlijk door mijn opmerking.
"Natuurlijk gaan we helpen."
"Nou kunnen jullie je dan minstens even voorstellen?" Ik keek naar de vrouw.
"Oké, oké... Ik ben Gallah, en ik kan zoals je eerder merkte, in een gigantische hagedis veranderen." De groenharige vrouw, Gallah dus, tikte de vrouw met het gouden haar aan.
"Nog sorry van eerder hè, maar ik ben Sprilly, en je weet ondertussen vast wel waar ik in kan veranderen." Sprilly keek naar me.
"Ja, dat weet ik ondertussen wel," ik keek naar de rozeharige man, "en jij was Timp, toch?"
"Ja, dat is mijn naam! En ik kan zoals je zag mezelf in alle soorten draden veranderen om zo mensen te laten stikken, en als bonus: ik kan ook nog gedachten lezen!" De man grinnikte. Die andere met het blauwe haar kuchte.
"En als laatste, ik ben Germend. Ik kan dus in een stukje koraal veranderen, en ik kan tot lichte mater water sturen." Wat een vreemde groep, met vreemde krachten.

Na een tijdje te hebben gepraat, vertrokken we weer richting mijn kasteel; ik moest immers mijn leger bij elkaar roepen. Eenmaal aangekomen bij het kasteel, met de vier Shapeshifters, het was verbazingwekkend dat nog niemand hun rare haar had gezien, zag ik een hoge man uit mijn leger staan. Het was een of andere officier ofzo.
"Ik ben de nieuwe leider van je leger. Ik ben Trarnarius." De man stak zijn hand uit, en ik schudde hem.
"Oké. Plannen zijn gewijzigd, we vallen Preüla morgen aan." Ik keek naar de man, kijkend of hij een reactie liet merken, maar dat liet hij niet. Ik wou met het groepje Shapeshifters naar binnen lopen, maar ik werd aangetikt. "Wat?" Ik draaide me om.
"Ik vind het wel welletjes, maar dat regelen duurt langer dan een avond en een nacht! En verder, wie zijn deze vrienden van je?" Wat was die Trarnarius bezig, ik had geen zin in oponthoud. Dat ik op mijn verjaardag een koninkrijk moet aanvallen is al erg genoeg. Opeens veranderde Germend in dat stuk koraal, en hij vloog Trarnarius in het oog.
"Wegwezen." zei Timp nog, en de Shapeshifters renden weg. Waarom? Trarnarius, zonder oog, had opeens een mes in zijn hand. Ik zag dat het mes op me af kwam, maar ik ontweek het mes. Ik rende het kasteel binnen, en pakte een zwaard van een wachter. Trarnarius, duidelijk een spion van een ander koninkrijk, komt op me aflopen, met het mes in zijn hand. Ik heef het zwaard, en hij kwam steeds dichterbij. Ik deed een zijwaardse slag met het zwaard die hem recht in zijn nek raakte. Bloed droop eruit, en ik sloeg nog een keer toe, te hard, terwijl Trarnarius me in mijn been stak. Trarnarius viel nu op de grond, logisch, zijn hoofd ontbrak nu immers. Overal was bloed, en het dienstmeisje kwam aanlopen.
"Wat is hier gebeurd? De koning heeft de nieuwe commandant vermoord! Hoogverraad!" Hoe durfde ze?! Ik werd aangevallen, wat was hier aan de hand?! Een groep wachters kwam aanlopen, en ik werd gegrepen. Ik probeerde nog het zwaard te pakken, maar het lemmet was te glad van de hoeveelheid bloed. Ik verloor zelf ook heel veel bloed van de snede die Trarnarius had gemaakt.

Een paar uur later werd ik wakker. Ik zag dat de beenwond was verbonden, maar ik zat nu in een cel. Het was niet echt een verschrikkelijke, want ik was een vrij milde koning natuurlijk. Maar hoe durfden ze mij van verraad te beschuldigden, terwijl ik ben ontvoerd, en neergestoken, op de dag voor mijn verjaardag?! Ik bonkte wat aan de deur maar mijn wonden deden zoveel pijn dat ik weer achterover viel, en het opgaf.

Een dag later was ik jarig. Gewond, in een cel. Ik was nu officieel 22 jaar, en gedachten spookten door mijn hoofd. Was het een truc van een ander land? Het kon bijna niet anders, of was het gewoon een groot verraad? Ik vroeg aan de bewaker of ik misschien een paar briefen mocht schrijven. Vreemd genoeg werd dat toegestaan. Ik kreeg een veer en wat perkament.
'Hallo koning van Wickerxot, Rack hier. Als jij me dit hebt geflikt, nadat je oorlog wilt?! Dan ga ik wraak nemen, en gaat Fregardos ook maatregelen nemen!
Ik hoop voor je dat jij dit niet hebt geregeld met je magiërtjes.'
Die brief was voor Wickerxot.
'Hallo koning van Shaflista, Rack hier. Hoe gaat het? En hoe gaat het met je dochter, en met de oorlog? Ik heb een beetje een probleempje. Ik wordt beschuldigd van landverraad. Kom zo snel mogelijk.'
Die brief was voor Shaflista.
'Hallo Yawan, Rack hier. Zoals je weet ben ik vandaag jarig, maar ik zit met een groot probleem: iets met Shapeshifters, toen een nieuwe commandant, en nu ben ik beschuldigd van hoogverraad! Kom zo snel mogelijk.'
En als laatste was die brief nog voor Fribelium.

Ik was net een tijdje aan het rusten in de cel toen er bloed de cel in droop. Ik besefte me dat ik de bewaker ook niet zag, en ik probeerde de hoek van de gang om te kijken, maar dat lukte niet. Wat zou er gebeurd zijn? Ik zag in ieder geval een paar minuten later de leeuwvorm Sprilly, en ze beukte de deur eruit. Ze veranderde in een mens.
"Kom mee." We liepen naar boven, en alle bewakers waren dood.

Een tijdje later had ik bijgepraat, en de Shapeshifters vertelden mij dat Preüla dit waarschijnlijk had gedaan, dat die een gedeelte van het leger had gehypnotiseerd, omdat ik had gehoord dat ze Shapeshifters discrimineerden. Dat feit zat me dwars, was het waar? Het was wel zo dat ze mij net hadden gered... Ik bedacht me dat de brieven ondertussen al op de post waren. Ook die naar de koning van Wickerxot... Ach, dat was toch een lul, en een verrader. Misschien had hij dit niet gedaan, maar wel die mogelijke oorlog. Terwijl ik zijn alliantie was! Wat een geweldige verjaardag. Wie heeft ooit gezegd dat regeren over een rijk leuk was?!

Een paar dagen was ik weer klaar met iedereen op alle posities roepen. De Shapeshifters waren gelukkig ook even teruggetrokken. Een nieuwe commandant aangesteld, wel een betrouwbare deze keer, had ik het idee en verder gewoon wat trainingen laten organiseren. Oorlogen moesten toch uitgevochten worden? Een gedeelte van de soldaten was ook nog steeds fan van de eerste commandant, die vermoord was door Yawan. Ook liet ik een gedeelte van de vloot klaar maken. Met Wickerxot was de alliantie momenteel twijfelachtig, en Yawan had andere problemen. Daarom besloot ik om met een vlootje over de zee te reizen naar Shaflista. Misschien kon dat land me bijstaan in een oorlog?

De reis naar Shaflista koste wat tijd. Doordat Fregardos natuurlijk niet rechtstreeks aan het water zit, moest eerst een heel leger door Drimba heen. Gelukkig ben ik daar neutraal mee... De koning had geen enkel probleem ermee, die had schijnbaar andere dingen te doen. Het grote leger kwam bij de boten aan, en toen ging het snel. Geen enkele piraten tegengekomen! Wat een geluk. Ik zag al snel de kusten van Shaflista. Gele stranden kwamen steeds dichterbij... De vloot stopte, en een groep mensen zat al te kijken. Ik ging als laatste van boord, "Doordat er misschien een aanslag gepleegd kon worden," aldus mijn nieuwe commandant. Ik kan echt wel voor mezelf zorgen. Plus, ik zag nergens bogen. En Shaflista was nou niet zo perfect in magie.

Het pad richting de hoofdstad werd voor me vrijgemaakt. Gelukkig was de hoofdstad dichtbij het water, want nog een enorme afstand lopen had ik niet zoveel zin in. Ik denk dat ik er binnen vijf uurtjes wel was, maar ik zag wel dat er een hele commotie was. Er was een nieuwe heerser? Ik stuurde wat verkenners naar voren, richting de stad, en ik riep mijn mannen toe dat ze een korte pauze kregen.

Na een halfuurtje kwamen de verkenners terug.
"Er is inderdaad een nieuwe heerser, een meisje." zei de voorste.
"Verrassend. Die koning was natuurlijk al wel aan de lange kant koning..." zei ik, maar ik wou eigenlijk iets meer informatie over deze nieuwe heerseres.
"Ze is trouwens wel heeeeeeel jong hoor. Ik denk rond de, vijftien? Misschien iets jonger." Ik viel bijna van mijn stoel (ja ik had een stoel meegenomen. Anders moest ik op het gras zitten, en daar had je geen rugleuning...). Ik dacht dat ik jong koning was geworden!
"Vijftien of jonger zeg je?!" De verkenner fluisterde even met een andere.
"Volgens mijn maat hier is ze veertien."
"Is er iets bekend over dat ze allianties opgeeft?"
"Daar hebben we niks over gehoord. Ik denk het niet, ze leek me wel een wijze heerser." Ik keek de verkenner geïrriteerd aan. Dat kon hij niet menen!
"Een wijze heerseres? Noem haar trouwens heerseres, ze is toch een meisje?! Maar een ding, leid me er heen! Nou wil ik haar zien ook. Even wat dingen bespreken... Ik heb haar hulp nodig bij een oorlog!"
"Ja dat weten we Rack... Maar kom maar mee dan." De verkenner liep weg, en ik liep achter hem aan. De andere verkenners voegden zich snel aan de groep toe, en ik gebeurde aan mijn leger dat ze niet hoefden te volgen. Als ik werd vermoord zouden ze dat snel genoeg merken. Maar ik had niet het gevoel dat dat zou gaan gebeuren, dat kind was dan misschien veertien, maar zulke vreemde keuzes maakte niemand, op onbetrouwbare types na. En om dat van een kind te verwachten...

We kwamen bij het kasteel aan, waar een grote menigte stond. Sommige keken naar mij, maar de meesten hadden het over de plotselinge wissel van leiding van hun land. Een bewaker liep naar ons toe.
"Wat heeft dit te betekenen hier? Een hele oorlogsmacht?! Layla wilt niet gestoord worden."
"Ik ben de koning van Fregardos!!!" Ik liep rood aan. Hoe durfde hij?!
"Oh... Ik dacht dat je misschien een vriend van die gekke man genaamd Nahi was."
"Na-wie?" De bewaker snapte mijn grapje niet, hij was ook best dom... De grap bedoelde ik daar mee.
"Nee, Nahi, niet Nawi!" Oké hij was toch dommer dan ik dacht.
"Ja wie is dat." Ik keek de bewaker aan, hij was ook jong. Ik schatte hem iets van negentien in.
"Oh dat weet ik ook niet," de bewaker keek me aan alsof ik de domste vraag ooit stelde, terwijl ik dit eigenlijk vreemder vond, "maar je mag naar binnen hoor. Layla wil trouwens wel bezoek, sorry, ik werk hier net en moest vijanden stoppen." Zijn strategie werkte niet echt goed vond ik.

We waren in het kasteel. De vijf verkenners moesten wachten, maar ik voelde geen dreigend gevaar. Niet dat ik dat kon voelen door een of andere magie ofzo, die ik natuurlijk niet bezit, maar ik bedoelde eigenlijk dat ik niks zag aankomen. En er gebeurde ook niks gevaarlijks. Er kwam een jong meisje aanlopen, met een andere vrouw. Zou die jonge misschien die koningin zijn, die Layla? Het zou kunnen. Ik hoopte van wel, want ik had namelijk echt die steun nodig bij de oorlog tegen Preüla, en de tijd tikte...

Datum Uitkomst: 23 April 2018
Schrijver: Ik :) ©
Koninkrijk: Fregardos