Kort hoofdstukje, mijn excuses, maar ik wil niet twee keer achter elkaar een hoofdstukje van Rack maken van mijn hoofdstukken plus hier had ik al een beginnetje aan en dit is even weer een mooie update voor de verhaallijn van Slayfree.

"Spreuken, spreuken, spreuken... Altijd weer spreuken! Ja, ik ben een magiër, maar spreuken kosten ook energie!" zei de oude valse magiër.
"Zou doodgaan energie kosten?" zei ik, en ik hield mijn zwaard voor de keel van de magiër, kijkend naar Gallah.
"Oké oké! Het lukt me wel om een soort van super bootje te toveren en daarmee kunnen we naar de Onbekende Wereld varen. Ik heb me trouwens nog helemaal niet voorgesteld! Mefop is de naam!" De oude magiër bracht een lachje uit.
"We? Ik denk niet dat jij meegaat. Je bent niet te vertrouwen." zei ik.
"Ben ik dat wel dan? Plus, ik denk dat zijn duistere magie ons goed zal kunnen helpen." onderbrak Gallah me.
"Helemaal mee eens." zei Mefop.
"Oké dan. Ga je nu al dat bootje maken?" vroeg ik.
"Maar natuurlijk, maar hehe, dat kan wel een tijdje duren, dat kost heeeeell veeeeeelll energie."
"Schiet op zou ik zeggen. Bedenk, ik bepaal hier of jij dood gaat of niet."
"Daar heb je een punt."

Na een tijdje was de boot klaar. Een hele bijzondere zeilboot. Je zag dat er magie aan te pas was gekomen. Ik wist niet veel van zeilboten, sowieso niet van allerlei vreemde boten die op vreemde manier vooruit komen (roeiboten was toch het enige logische?) maar ik wist al meteen dat dit wel een goede moest zijn. Hij had zelfs een soort van stalen romp, zonder om te slaan.
Mefop zag mijn bewondering en begon te praten: "De boot is bijna volledig van verschillend staal gemaakt en wat duistere magie zorgt ervoor dat de boot niet zinkt. Een bijzonder staaltje werk, zou ik over mijn werk zeggen, hehe." Zijn arrogantie terwijl hij duidelijk hier de gevangene was irriteerde me.
"Dat zal allemaal best, maar weet je ook hoe je de boot moet besturen, of ken je iemand die dat weet? Anders is het hier einde van het verhaal."
"Oh nee, daar weet ik niets van! Ik ben ook maar een oude magiër."
"Zal ik maar weer mijn zwaard erbij pakken?"
"Al kan ik natuurlijk wel iemand hypnotiseren! Er is daar vast in de haven wel iemand die weet hoe die zo'n bootje moet varen."
"Vast..."

Even later zaten we aan boord. Ik, Gallah, Mefop en een jongeman genaamd Karlof. Karlof was gehypnotiseerd door Mefop, anders zou die nu ook wel zitten te zeuren denk ik. Mefop stond namelijk urenlang over dingen op te scheppen en Gallah begon ik me ook erg aan te irriteren. Qua reisgezelschap en gezelligheid gaf ik ze een 1. Aan handigheid wel een 10. Ik kon lekker uitrusten, kon genieten van wat kapotte planken die over het water dreven... Heel veel mensen waren op deze zee dood gegaan. Dat wist ik, en ook Gallah en Mefop wisten dat. Ik hoopte er maar het beste van.