104. Vythe

Het is een aantal dagen later. Omdat ik geen idee had waar Yawan en Glanola konden zijn, moest ik wachten op informatie van thuis. Ook had ik een vreemd bericht gekregen van een onbekend iemand, die mij vertelde dat hij Yawan en Glanola had verbannen naar een andere dimensie of iets dergelijks. Natuurlijk kon ik dat niet vertrouwen. Het woord vertrouwen van een complete vreemdeling is het domste wat je kon doen. Dus ik wachtte. En wachtte. En wachtte. De tijd die ik moest wachten gebruikte ik om me op de hoogte te brengen van wat er in de tussentijd in de wereld gebeurd was, terwijl ik naar Yawan en Glanola zocht. Natuurlijk kreeg ik voor het grootste deel informatie van Hankropia en Wickerxot, sinds ik nog steeds in Nilus' hoofdkwartier verbleef, maar ik kreeg ook wat rapporten uit andere landen. Kon ik tenminste nuttige dingen doen terwijl ik zat te wachten op het nieuwe rapport van de thuisbasis.

Mijn wachten leverde gelukkig wat op; eindelijk kreeg ik nuttige informatie. Niet uit het rapport, wat tot mijn grote teleurstelling alleen wat gebeurtenissen uit de thuisbasis bevatte, maar via een telepathisch bericht van de enige echte Yawan zelf.

'Hé, Vythe! We zijn er weer! Die andere stem had gelijk, we waren even verbannen naar een andere dimensie, maar nu kun je ons weer fijn achtervolgen!' klonk er vrolijk in mijn hoofd na het bericht te hebben toegelaten. Hij vertelde er zelfs bij waar hij precies was. Ik schudde mijn hoofd. Hij speelde overduidelijk een spelletje met me, en zat me waarschijnlijk nu heel hard uit te lachen. Maar dat boeide me niet. Mijn doel was om die stempels op hun hoofd te drukken, niet om een of andere held te worden. Daarom pakte ik mijn spullen, nam afscheid van Nilus en de andere Shati die er waren, en vertrok naar de plek die Yawan me doorgaf. Misschien waren er wel een paar aanwijzingen te vinden.

Zoals ik al verwachtte was er niemand. Wel hingen er resten magie in de lucht, krachtige magie, er was dus duidelijk wel iemand geweest. Op de drassige grond stonden nog licht de voetstappen gedrukt. Een paar. Was Yawan in zijn eentje? Waar is Glanola? En in welke dimensie zijn ze dan geweest?

Ik was nog diep in gedachten over alle scenario's die er gebeurd hadden kunnen zijn, tot er opeens een nieuw telepathisch bericht tegen mijn magiebarrière tikte. Alweer van Yawan. Alleen was het dit keer geen bericht, maar een telepathisch plaatje. Op de afbeelding stond een meertje, met twee figuren erin gereflecteerd. Aan de rechterkant zag je Yawan die natuurlijk in het meertje keek om de foto te maken, met een uitdagende grijns en zijn twee duimen opgestoken. Naast hem stond nog iemand anders, die met een vreemde blik naar Yawan keek. Maar het was niet Glanola, en ook niet Yuwen.

Het was Theren Black.

Wat in godesnaam deed Yawan bij Theren Black.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top