Hoofdstuk 6.3
Misschien moeten al deze mensen maar ook weer eens naar school gaan, dan kunnen ze nog wat leren van de buitenwereld. Ze weten er namelijk niks van, ze denken nog steeds dat het er hetzelfde uitziet als vijf jaar geleden, alleen zijn er nu 'enge monsters' bijgekomen. Nou dat is dus niet, alles is verwoest, niets is over. Maar dat weten hun niet, want hun komen bijna nooit buiten. 'Angel!' Hoor ik iemand dan roepen. Ik draai me om en zie dat iedereen naar mij toe komt lopen. 'Wat?' Vraag ik verveeld. Door hun domheid ben ik nu dus echt humeurig geworden. 'Hoe wist je dat?' Hoor ik dan een van hun vragen. Ik kijk naar degene die het vroeg en zeg, 'Vijf jaar buiten zijn.' Meer zeg ik niet, waarom zou ik ook. Ik mag geen een van deze mensen meer en ik weet al hun namen niet eens. 'Waarom doen jullie dit eigenlijk? Een keer per week buiten rondlopen?' Vraag ik dan aan niemand in het bijzonder.
'We kijken of er nog mensen buiten zijn.' Zegt Killian dan. 'Dan moet je niet hier in deze vlakte zoeken, maar in de steden.' Zeg ik en wijs de verte in, waar een stad ligt. 'Niemand die nog buiten leeft gaat hier overnachten, ze gaan naar huizen en daar overnachten ze. Niet in zoiets waar een Nyx je kei snel kan hebben.' Zeg ik.'Dan gaan we naar de stad.' Zegt Killian. 'Maar dat hebben we nog nooit gedaan.' Zegt een van de andere bang. 'Dat klopt, maar zij wel.' Zegt Killian en wijst naar mij. 'Dus, luister goed naar Angel en ga niet iets doms doen.' Zegt Killian en loopt dan aan. Ik ga samen met Nate naast hem lopen, pak mijn rugzak weer stevig vast en houd mijn pistool in mijn rechterhand, net als altijd.
We lopen tussen de hoge gebouwen door, 'Kijk uit voor de schaduw, daar zitten ze altijd in.' Zeg ik en spring op een van de auto's. Ik loop voorop en wordt gevolgd door de rest. 'Maar als ze niet op geluid afkomen, waar komen ze dan op af?' Hoor ik achter mij iemand vragen. Ik spring op een volgende auto, 'Botten, ze komen af op de geur van je botten.' Zeg ik en kijk dan snel naar links. Ik hoorde namelijk iets, ik kijk naar de lange straat die links van mij ligt. 'Deze kant.' Zeg ik en houd mijn vinger al klaar om te schieten. 'Waar gaan we heen?' Vraagt Nate aan mij. 'Geen idee.' Zeg ik en kijk elk steegje in. Dan hoor ik gegil achter mij en kijk snel om. Iemand wijst naar voor, dus kijk ik weer snel naar voor. Er rennen zes Nyx op ons af, Killian wilt schieten maar ik doe zijn geweer omlaag. 'Ze gaan toch dood, het zou alleen maar verspilling van kogels zijn.' Zeg ik en zet een stap naar achter. 'Als ik jullie was zou ik ook maar even een beetje naar achter stappen.' Geef ik als advies aan hun. Nate en Killian doen wat ik zeg en zetten een stap naar achter. 'Wat staan jullie daar, schiet ze neer.' Zegt iemand boos achter ons. 'Kogel verspilling.' Zegt Killian lachend. De schaduw stopt ongeveer drie meter voor ons, dus ze gaan dan toch allemaal dood. De eerste Nyx komt in het licht en ik zie hoe Nate een beetje schrikt, ik moet er om lachen. De Nyx schreeuwt van de pijn, gevolgd door alle anderen. Na vijf minuutjes liggen ze allemaal dood op de grond ik stap er overheen. 'Zie je.' Zeg ik en loop door.
Na ongeveer een half uur in de verlaten stad te hebben gelopen zie ik dan eindelijk iets, het lijkt op een mens. Ik zeg dat ze moeten stoppen met lopen en buk een beetje achter een auto. Ik kijk naar de persoon die een beetje verderop in een legen auto zit te zoeken. Dan sta ik op, pak mijn geweer steviger vast en loop naar de persoon toe. De auto staat half in de schaduw en de persoon zit juist net bij het schaduw gedeelte, dus het kan nog een Nyx zijn. Ik zet nog een stap dichterbij en richt mijn geweer op de persoon. 'Hey.' Zeg ik om zijn aandacht te krijgen. De persoon schrikt op en kijkt mij bang aan, ik haal opgelucht adem. 'Het is een mens!' Roep ik naar de rest en zie dat ze mijn kant op komen. 'Doe mij alsjeblieft niets, ik geef jullie alles wat ik heb.' Zegt de man bang.
'We hoeven je spullen niet en we gaan je ook niks aandoen. Wij kunnen je onderdak geven en eten, een veilige plek.' Stel ik de man gerust. Hij kijkt mij verward aan, 'Hallo ik ben Killian, gaat het een beetje?' Vraagt Killian aan de man en schud hem de hand. De man knikt alleen maar, 'Jullie hebben een veilige plek?' Vraagt de man. Killian knikt, 'Ja, kom dan brengen we je erheen.' 'Dankjewel, echt heel erg bedankt.' Zegt de man dankbaar. Een paar mensen nemen hem mee en lopen al weer in de richting van de S.A.F.E 14. Ik hoor weer iets en kijk naar een groot leeg gebouw, 'Kom je Angel?' Vraagt Nate aan mij. 'Wacht even.' Geef ik als antwoord en loop in de richting van het gebouw. 'Wat ga je doen?' Vraagt Nate en loopt naar mij toe. Ik kijk binnen in het gebouw, maar zie niks. 'Je gaat toch niet naar binnen hè.' Zegt Nate. Maar dan doe ik dus wat hij niet wilt, ik loop naar binnen.
A/N
Al een tijdje geen nieuw deel erop gezet... k probeer het zo goed mogelijk bij te houden mr k heb t gwn heel druk met voorbereidingen voor examens en al.
Hope u like it!! :)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top