'Ik had een vraagje.' Begint Nate. 'Zou Angel ook mee naar buiten mogen? Je hebt zelf gezien wat ze allemaal kan, dus ja.' Zegt hij er achter aan. Killian kijkt verrast naar Nate en dan naar mij, 'Dat lijkt mij wel een goed idee. Om 4 uur bij de ingang van de het fort.' Zegt hij en loopt dan aan. Gelukkig mag ik mee, dan kan ik tenminste weer een paar Nyx neerschieten. De laatste keer dat ik een groep Nyx tegen kwam was het niet zo goed afgelopen, nu ik eraan denk kijk ik even naar mijn been. Het verband zit er nog steeds op, 'Wanneer kan mijn verband eraf?' Vraag ik aan Nate, ik denk niet echt dat hij dat weet, maar toch. 'Nou het zit er al een aantal dagen op, dus je kan het er denk ik al lang afhalen.' Geeft hij als antwoord als hij naar mijn been kijkt. Al lang? Ik ben hier pas twee dagen... Ik kijk hem verward aan, 'Hoe lang ben ik hier al?' Vraag ik dan omdat ik het eigenlijk niet eens weet. 'Zes dagen, de eerste vier dagen lag je in het ziekenhuis.' Geeft hij als antwoord. Zes dagen? Ik ben hier al zes dagen. Zes! Dat had ik dus niet verwacht. Ik heb vier dagen in het ziekenhuis gelegen, maar ik herinner me niks meer. 'Ow, oké.' Zeg ik een beetje ongelovig.

Ik pak mijn rugzak en loop dan naar de ingang van het fort. Er staan al een aantal mensen, ook zie ik Killian al staan. Ik loop naar hem toe en pak mijn geweer uit mijn rugzak. 'Heb je misschien nog wat magazijnen voor deze.' Zeg ik en houd mijn geweer voor hem. 'We hebben genoeg wapens voor je hoor, pak maar welke je wilt.' Zegt hij glimlachend terug. Ik schud mijn hoofd, 'Ik wil mijn eigen geweer, dus heb je magazijnen voor dit type?' Vraag ik nog een keer. Hij pakt mijn geweer aan, 'Wow die is licht.' Zegt hij. 'Weet ik, daarom vind ik hem ook zo fijn.' Zeg ik terug. Hij knikt en loopt dan met mijn geweer weg, ik denk om magazijnen te halen. 'Ah daar ben je. Ik was al op je aan het wachten bij je kamer, maar je was daar niet.' Zegt Nate en komt naar mij toegelopen. 'Ja, ik was even vergeten dat mijn magazijnen op waren.' Zeg ik. 'Waarom neem je eigenlijk je rugzak mee? We komen gewoon hier weer terug.' Zegt hij terwijl hij naar mijn rugzak wijst. Ik pak mijn rugzak steviger vast met mijn linkerhand, 'Ik wil het dicht bij me houden. Ik wil het niet kwijtraken, dit is zeg maar alles dat ik nog over heb.' Zeg ik een beetje beteuterd.

'Hier, ik heb hem al geladen en heb nog een aantal magazijnen.' Zegt Killian en geeft mij mijn geweer terug. 'Ik weet niet waar je dat geweer vandaan hebt, maar die is echt goed. Hij weegt bijna niks en je kunt er alle magazijnen instoppen.' Zegt hij er nog achter aan en wijst naar mijn geweer. Ook pak ik de magazijnen aan en stop ze in mijn rugzak. 'Dankje, hij was van mijn vader.' Nee, wat ben ik toch ook dom. Ik heb net serieus was gezegd, was van mijn vader. Ik kan mezelf wel slaan op dit moment, ik wil niet dat iedereen alles weet over mijn verleden. 'Nou dat zou ik dus ook wel willen van mijn vader. Ik krijg alleen maar een pistool waarvan we er duizenden hebben.' Zegt Nate en kijkt dan naar Killian. 'Het is voor je eigen veiligheid.' Zegt Killian op een vader toontje tegen Nate. Uhmm, wacht. Nate is de zoon van Killian? Killian is zijn vader? 'Hij is jou vader?' Vraag ik ongelovig. 'Ja, had je dat nog niet door dan?' Vraagt Nate lachend. Ik schud nog steeds ongelovig mijn hoofd.

Volgens mij is iedereen nu aanwezig, want ze proberen het stil te krijgen. 'Oké, we gaan vandaag weer op pad. Dit keer gaan we in twee groepen, de ene helft gaat met mij mee en de andere helft met Stephen.' Zegt Killian. Iedereen knikt instemmend en gaan dan in twee groepen staan. Ik zit bij de groep van Killian, waar Nate dus natuurlijk ook bij zit. We lopen de grote poort door en staan dan buiten.

Ze kijken meteen allemaal goed om zich heen, ik snap niet waarom. Het is gewoon nog licht en nergens zie ik schaduw, alleen maar een grote zon vlakte. We lopen ook best wel sloom en niemand zegt iets. 'Waarom is het zo stil en waarom lopen we zo sloom?' Vraag ik fluisterend aan Nate. 'Zo horen ze ons minder.' Geeft hij als antwoord. Ik kijk hem met gefronste wenkbrauwen aan, denken hun dat Nyx op geluid af komen? Want dat is dus zeker niet, soms vraag ik mezelf echt af hoe hun het zo lang hebben uitgehouden hier. Ze weten helemaal niks van Nyx, ze weten niet wat licht met hun doet, ze weten niet waar ze op af komen, helemaal niks. 'Wat?' Vraag ik dan ook. 'Ja, als we stil zijn komen ze niet.' Zegt Nate. 'Ze komen niet op geluid af hoor.' Zeg ik nu op een normaal volume. 'En ze komen zeker niet hier heen, ze kunnen niet tegen de zon.' Zeg ik en zie een paar mensen omkijken.

'Doe eens wat zachter.' Zegt een van hun boos tegen mij. Wauw, deze mensen zijn echt gestoord. 'Waarom? Waarom zou ik stil zijn? Nyx komen hier ten eerste toch niet en ten tweede komen ze niet op geluid af.' Zeg ik. Nu kijken nog meer mensen mijn kant op en ze kijken allemaal boos en chagrijnig. 'Stop het.' Zegt een andere. 'Goed jullie geloven mij niet, nou hier zie je het zelf.' Zeg ik en richt mijn geweer omhoog. Ze kijken mij allemaal geschrokken aan en dan haal ik de trekker over. Een harde knal is ver te horen en iedereen kijkt om zich heen. Dan is het muisstil. 'Zie je, misschien beter naar de mensen luisteren die buiten zijn geweest.' Zeg ik en loop verder. Achter mij hoor ik verschillende mensen boos praten, 'Is zij helemaal gek geworden, we gaan nu allemaal dood door haar.' Hoor ik er eentje zeggen. Zoals gewoonlijk negeer ik het gewoon en loop verder.

A/N
Heyyy... Ze zijn weer buiten!! Wat zal er toch gebeuren? 🤔 Jahhh dat weet alleen ik. 😜

Ik heb al heel lang niks erop gezet... sorry daarvoor. Ik vergeet het de laatste tijd gewoon erg. Ik hoop dat ik het nu wel onthoud. 😅😬😁

Doeiggggg mensjjeess🙃😜😎👋🏻