[JANICA]

"Na car accident sila Veronica at sumabog ang sasakyan nila"nanginginig na sagot ni Tristan.Hindi ko alam kung nagtaasan na ata lahat ng balahibo ko.

"A-ano?!"naguguluhang tanong ni Glare.

"Naaksidente daw"paliwanag ni Dria.

"S-sana hindi ito nangyari k-kung pinasundo ko sila sa driver namin at hindi doon sa driver nilang kaskasero hindi sana sila madidisgrasya"dismayang sabi ni Tristan habang umiiyak.Ang sakit na makita ang kaibigan mong umiiyak feeling ko pinagitnaan ako ng langit at lupa sa mga oras na ito.

"Dont blame yourself it is not your foult."bulong ni Dria.Nakarinig ako ng babae ma humahagulgol tinignan ko ito at nanlaki ang mata ko.Glare is crying.Sa aming magkakaibigan si Glare lang ang may mababaw na luha siya ang pinaka softhearted sa amin kahit na ano kinaiiyakan niya.

"Pppsshhh...Wala naman sigurong may gustong mangyari ito"ika ni Glare.

"Mr.Arys!!!tawag ng ma reporters.Nagpaalam na kami bago pa silang tuluyang lumapit.

Ang hirap ding maging sikat wala ka na talagang maitago sa mga tao.

"Oh!Ano tara nagugutom na ba kayo?"alalang tanong ni Rafael.

Tumango naman kaming lahat pati si Hans ay nakitango.

"Tara na!"hinawakan ni Rafael ang kamay ko.

"Saan tayo kakain?"tanong ko.Sumakay sila Dria at Glare sa kotse nila Kylene.

"Basta secret na yun!"tumatawang sabi niya.

"Secret pa daw hahahaha"tumatawang sabi ko.

Tumingin ako sa side mirror at nakita king nakasunod sa amin sila Kylene.Huminto kami sa restaurant nila walang katao-tao dito at nakaayos ito na parang may okasyon.

"Anong m-meron dito?"takang tanong ko.

"Malalaman mo mamaya pero suotin mo muna ito"pinantakio niya sa mata ko ang isang scarf.

"Hoy!Rafa naman!"sigaw ko.

"Baby wag kang mag alala hindi kita hahayaang mahulog"ika nito at inalalayan ako.

"Hayst!Subuk----"hindi ko natapos ang sasabihin ko.

"Heto na!Heto na!"masayang sigaw niya at tinanggal ang piring ko.

Namilog ang mata ko sa nakita kong magandang gazebo na nasa garden.Maraming makukulay na bulaklak dito at iba't ibang klase,Pero teka nasan kami?

"Nasaan tayo?"tanong ko.Inilibot ko ulit ang mata ko sa paligid ang sariwa ng hangin.

"Nasa restaurant namin"kibit balikat na sagot niya.

"Weh!Hindi nga?Totoo?"gulat na tanong ko.

"Oonga mukha ba akong nagj-joke"seryosong sagot niya.

"Sabi ko nga seryoso ka"nakangiting sabi ko.

"Halika na nga!"hila niya sa akin.

Pinaghila niya ako ng upuan.Grabe'to yung puso ko gustong magpakilala kay Rafael.

"Uhm....So anong meron bakit tayo nandito?"takang tanong ko.

"Wala lang kakain tayo"nakangiting sabi niya.

"Ay unicorn!"napasigaw ako mga lalakeng tumutogtog ng violin.

"Haist!Magugulatin ka talaga hahahaha"tumatawang pangiinis niya sa akin.

"Ako ba talaga ginigigil mo ako baka gusto mong saksakin kita!"banta ko.

"Ito naman joke lang baby"tumatawang panghihingi niya ng tawad at may kasama pa itong puppy eyes.O.M.G bakit ang cute niya hindi ko mapigilang ngumiti.

"Maam this is your food Nilagang Baka and for you Nilagang baka also enjoy eating."masiglang sabi nito bago umalis.

"Wow!Teka!Paano nagkaroon ng Nilagang baka sa menu niyo?"tanong ko.

"Nirequest ko kase at paborito din kase yan ni Venice."sagot niya.

"Wow!So grabe!Ang galing!Ang saya!"manghang tanong ko.

"Hahaha sige kumain ka na!"ika niya.Nilanghap ko ang usok ng mainit na sabaw ng nilagang baka.Sinumulan ko ang pagkain.Ang lambot ng karne ng baka.

-

Pagkatapos naming kumain inihatid niya ako sa amin at agad din naman siyang umalis.

Wala na naman sila Mama......

Umakyat ako sa kwarto ko.Humilata ako at binuksan ang t.v nalaglag ako sa kama ko ng makita ang pagmumukha namin ni Rafael sa T.V grabe.

"Anak ng mga may ari ng sikat na kompanyang 'LARE COMPANY' at 'STELLAR COMPANY' ay magkasama sa kasalang Tristan at Veronica."sabi sa balita.

"Sa kasamaang palad nadisgrasya ang sikat na artista na si Veronica na patungo na dapat sa kanyang kasal"malungkot na sabi ng reporter.Pinatay ko agad ang T.V ng nanginginig hindi ko alam kung bakit basta nag-guilty ako kahit na hindi dapat.

"Señorita"inayos ko ang upo at ang buhok.

"Pasok!"tugon ko.

"Señorita may nagpapabigay nga po pala sa inyo nito"sabi ng guard namin at inabot sa alin ang isang maliit na kahon.

"Kay Rafael ba ito galing?"tanong ko.Sure ako na si Rafael ang nagbigay nito.

"Uhm...Hindi po e...."Sagot niya.

"W-what kanino naman kaya ito galing?"tanong ko.

"Hindi ko nga po alam señorita"sagot nito.

"Ok!Makakalabas ka na"utos ko.

Binuksan ko ang box may laman itong bracelet na may mark na puso kagaya ng marka doon sa sulat na naka-ipit sa notebook ko.

"Nakakaloka!"sigaw ko.

"Huh?"sambit ng lalake na iniluwal ng pinto.

Mabilis kong itinago ang kahon sa ilalim ng unan ko at dinaganan ito.

"Rafael naman para kang kabute!Bigla-bigla ka nalang lumilitaw!"suway ko.Umupo siya sa tabi ko.

"E...Kase bigla-bigla din kitang nam-miss e..."sagot nito sabay kamot sa batok niya.

"Namiss din kita!"niyakap ko siya ng mahigpit.

"Yyyiiieeee....Ano ba yan nikikilig ako janica!Baby ko!"suway niya sa akin gamit ang pang baklang tono.Hahahaha cute ng baby ko.

"Asan nga pala sila Tita?"takang tanong niya.

"Umalis nga e...Hindi ko alam kung saan na naman sila nagsususuot"seryosong sabi ko.

•TO BE CONTINUED•