Prologue

“MISS Belle! Don’t run!” sabay-sabay na sigaw ng mga bodyguards ko—Oh scratch that! Bodyguards pala ni Daddy.

“Please, Miss Belle! Parang awa niyo na po at bumalik na kayo rito!”

Pitong bodyguards ni Daddy ang humahabol sa akin sa mga oras na ito. I told them na ayokong magkaroon ng bodyguard! Kainis si Daddy!

Oo nga pala tumatakbo ako dahil tatakas ako mula sa mga nagbabantay sa akin. Ayoko talaga ang may bantay pero ano ba ang magagawa ko kung kagustuhan iyon ng sarili kong ama?

Pero ano ba ako bata?! Para bantayan pa?! Hello, seventeen years old na po ako. A third year college student, taking up architecture.

Bakit third year college na ako at seventeen years old pa lang? Hindi sa pagmamayabang matalino ako kaya ganyan advance. Wew.

"MISS BELLE TAMA NA PO! HUWAG NA KAYONG TUMAKAS! TIYAK NA MAGWAWALA NA NAMAN PO ANG PARENTS NIYO AT AYAW NAMING MALINTIKAN NG DADDY NIYO! MISS BELLE MAAWA NA PO KAYO SA AMIN!" naiiyak na pagmamakaawa nila sa akin habang naghahabulan kami. Lahat ng mga taong nararaanan namin ay napapatingin sa amin. Naguguluhan at napapaawang ang kanilang mga labi. Haha.

"OKAY! RUN AFTER ME! HULIHIN NIYO SI MISS BELLE,
IF YOU CAN THEN I'LL STOP, I'M NOT ESCAPING AGAIN ANYMORE. COME ON DUDES, HURRY UP. IT'S MORE FUN ISN'T IT ? KAYA MAGHABULAN NA LANG TAYO!" natatawa kong sigaw sa kanila. Grabe dude ang saya ng ganito haha?

"DON'T BE JOKING MISS BELLE! PLEASE STOP THERE!" Ayaw talaga akong tantanan ng mga ito. Well, maglalaro na lang tayo nang habulan. Ang saya-saya naman kasi eh.

"WELL, I'M SERIOUS DUDES! WELL SORRY HINDI NIYO AKO MAHAHABOL! GOOD BYE SEE YOU DUDES!" Kumaway-kaway pa ako sa kanila at tumakbo nang mabilis.

Well Varsity player kaya ito, soccer player ako and I'm joining track in field too. Kaya kawawa kayong mga bodyguards ni Daddy. One last time sumigaw pa sila.

"MISS BELLE!"

I'm YZABELLE JEN CLINFORD IV, seventeen years old. I'm the daughter of the president. President of the country. (Peace tayo President Duterte)
Err! I hate that! I know, I know I'm rich and spoiled brat, warfreak. Ayaw ko lang talaga na may bodyguards, kaya ko naman ang sarili ko 'no? Saka hindi pala ako ang mayaman, ang parents ko lang. My daddy is a President, while my Mother is a chairwoman and a famous surgeon doctor at the Clinford Hospital. I have two eldest brother and I am the youngest and at the same time the only daughter of my parents.

Kuya YZANNIEL JO CLINFORD II is the Famous businessman-slash-bachelor billionaire, while kuya  YZANREY JIO CLINFORD III is the famous singer and at the same time the Director of his own company. Yeah right, sila na ang mayaman kaya 'yan nag-hire ng bodyguards si Dad for my safety kuno. 

Bakit ba? Mapapahamak ba ako? Eh sa warfreak naman talaga ako? May kikidnap ba sa akin? At kung mayroon man. 'Di ba dapat sina kuya iyon? Joke lang, mahal ko sila at ayoko rin silang mapahamak. Mayaman sila at ako?

Isa lang naman akong estudyante sa Clinford University. Halatang pagmamay-ari ng parents ko 'no? 

Well some people knows Clinford Family, people knows my parents and my brothers especially my father. But sad to say, MILLION PEOPLE DIDN'T KNOW ME. Because?  If there's have an event or party hindi ako sumusulpot  at makakasama lang naman ako if iba-blackmail ako ni Dad or Mom. Pero hindi pa rin ako nagpapakita. Just like, when the MC calling my name ay hindi ako susulpot at nag-e-escape ako.

Take note mahirap tumakas lalo pa na may bantay ako. Remember my bodyguards? Bodyguards pala ni Dad. Therefore, I need to disguise. Dahil sa matalino ako at walang nakakabisto sa escaping ko kaya free akong nakakatakas.

Pag-uwi sa bahay. Maraming sermon ang matatanggap ko. Okay lang masaya kaya 'yon!

"ARAY!"  malakas na daeng ko dahil napaupo ako sa lakas ng impact ng pagkakabangga sa akin, sa kung ano o sino man ang nakabangga sa akin or nabangga ko. Err, what the hell ever.

"HEY! LOOK WHAT'S YOUR GOING STUPID!" Well, tao pala and wait a minute.

He called me stupid?! Did he just called my stupid, for real?! How dare him! Tumayo ako at nagpagpag ng dumi sa pantalon at matapang na hinarap ang lalaki.

Gulped, self. Guwapo...bigla akong nawalan nang sasabihin. At bumilis ang tibok ng puso ko sa hindi malamang kadahilanan. Hala! What was that? What is the meaning of that?

Abnormal na ba ang heart ko? Ang lakas nang tibok eh. Wah! Hindi na nga normal ang heartbeat ko!

"I knew, I'm handsome and hot but staring is rude at baka matunaw ako."

Wow... May bagyong paparating. Ang hangin mo dude. Nahiya naman ako sa kanya, nahiya naman ang mga modelo at artista sa Pilipinas.

"Err...ano mahangin?" Hay, sayang ang oras ko sa lalaking bagyo na 'to. Kaya mas mabuti pang umalis na lang ako at baka maabutan pa ako ng mga bodyguards ni Daddy.

Akmang maglalakad na sana ako  nang biglang may brasong pumigil sa akin, what the? Mr.conceited?

"Bakit?" bored kong tanong sa kanya.

"Where do you think you're going?" he asked me with his scary voice. Nah, as if matatakot ako sa kanya. Tao lang siya.

"Aalis, uuwi, tata, iihi, matutulog? Ano pa ba? " parang balewalang sabi ko at tinaasan niya ako ng kilay and he glared at me too.

"You can't escape from me stupid, look what have you've done?!" sigaw niya sa akin na halos mabasag na ang eardrums ko at  sabay turo niya sa uh... Layout? May munting bahay.

Architect ba siya? At mukhang nasira ko nga o ako nga ba ang sumira niyan?  I wonder.

"Ano naman ang kinalaman ko riyan? Ako ba ang sumira niyan?  May ebidensya ka ba?" inosenteng tanong ko sa kanya at hindi makapaniwalang tiningnan niya ako.

"Oh ngayon, may oras ka pa talagang magtanong at mag de-deny ka pa talaga? Sino ba ang bumangga sa akin at nahulog ang layout ko?! Ako ba huh?!" Ang cold niya talaga. Kasing cold ng yelo at talagang kikilabutan ka sa boses niya. Tapos ang ingay niya rin. Masakit sa tainga ang kanyang boses. Parang shot gun lang, he sounds like my father and my big brother.

Tatatatatatatata! Ay mali pala! Tugtugtugtugtugtug! Ganoon, 'di ba?

"Ikaw? Siguro?" sabi ko at mas lalo lang siyang naasar sa sinabi ko.

"Stupid! Ikaw ang sumira niyan! You know what? This architect is from England! And it was hard to dealing with that Architect and I need to present my layout, soon! Then what?! Are you asking huh? You broke my layout! Stupid crazy girl!" Galit talaga siya? Galit na galit? To the highest level na ang galit niya sa akin?

"Kailangan ba talagang sumigaw?  At ano ba ang pinagsasabi mo? Hindi ko naiintindihan at i-Tagalog mo nga..." Kunwari hindi ko talaga naiintindihan, kunwari hindi ako marunong magsalita ng English, at kunwari ignorante ako na walang pinag-aralan. Wala eh, gusto ko lang siyang asarin. Parang ang sarap niyang asarin kasi.

"WHAT THE FUCK?!" pagmumura niya at napangiwi ako roon. Masyadong malutong kahit English pa iyon eh.

"Ano kamo? Uwak at pack? Ano 'yon manong?" Pang-aasar ko sa kanya at nag-isang linya na ang mga kilay niya. Pulang-pula na ang mukha niya dahil sa galit.

"MANONG?!"