CHAPTER 6

Chapter 6:His Car

"SHIT! Masakit sa tainga! This is not a dream. Fvck!"

"Eh, sino ba kasi ang nagsabi sa 'yo na hindi ito totoo? Aba, dude, dadalhin na ba kita sa mentar hospital?" nanunuyang tanong ko sa kanya.

"Okay na ang hospital, ang mentar lang. Tsk!"

"Sino ba ang gumawa niyan?"

Ayie, over-over OA na siya!  "Ayie, 'yong lamesa, ho. O kaya naman may multo? Ang bait-bait pala ng multo. At teka nga lang, dude! May multo sa condo mo--" putik! May putik! Bigla na lang niya kasi tinakpan ang bibig ko, eh. 

"Huwag ka ngang sumigaw, nasa tabi mo lang naman ako, bata! At isa pa saan ka ba nagmana, huh?" Tsk... 

"Ahihihi, gusto mong malaman kung kanino ako nagmana, dude?" natatawang saad ko. 

"Sino?" nakataas na kilay na tanong niya. 

"Ikaw ho manong! Lolo kita! Nagmana ako sa 'yo! Ahah--ayie tahimik na nga Yz--este, Azy! Tama, Azy pala ang pangalan ko nyahaha--ay tatahimk na nga lang," sabi ko, tiningnan niya kasi ako nang masama na akala mo mangangain na siya ng tao.

 "So... may talent din pala ang probinsyang hilaw, pulubi at baliw, 'no?  Akala ko wala," sabi niya at napapailing-iling pa na tiningnan ulit ang project na ginawa ko.

Ang layout kasi na ginawa ko ay wala siyang floor I mean, iyong walang rooftop. I mean ulit, first floor lang. Ganern.

"Maraming shalent (talent) ho ang mga pulubi na katulad ko. Gusto mong malaman, dude? Shalent nila ang mang-asar," I said with humor.

"Crazy, okay-okay. Na-impressed ako roon, ah," namamangha pa ring sabi niya sabay na pumalakpak pa siya. 

"Oh, ngayon krass mo na ako, dude? " I'm just joking, alright?

"Ano? Crush? Asa! Asa ka! Asa! Asa!" paulit-ulit na sabi niya, arrot ptt.

"Sirang plaka lang, dude?" I mocked him.

"Wait... What time is it ?" biglang tanong niya at napatingin siya sa wrist watch niya. Napasilip tuloy ako at hinawakan niya ang noo ko.

"I still have fifteen minutes, let's go, PB!" biglang sabi niya pero pinanood ko lang siya na kunin ang project niya.

"Ano pang ginagawa mo, riyan? Tara na," sabi niya. 

"Saan naman ho tayo pupunta may kla--ehemm." Muntik na. Bibig mo kasi Yza.

"Sa Company ni dad. Tara na!" sigaw niya sa akin.

 "Eh? Kailangan ko pa bang sumama? Uuwi na lang ako, dude," ani ko. 

"No! Sasama ka!" nanlalaking matang saad niya, okay. 

"Sige na nga! Maganda kasi ako kaya mo ako isasama, 'no? Ayie, krass mo nga talaga ako. Pero pasensiya na, dude--" walang manners as ever. 

"Tara na!" sigaw niya. 

"Oho, manong! Ay, dude pala!  Pasensiya na ho, nasanay lang po," pabirong sabi ko. 

PAGKARATING sa parking lot ay kaagad na sumakay na kami sa kotse niya.  Patay ako kay dad nito, huhuhu! Ang klase ko!

"Fastened your seatbelt," sabi niya. 

"Ano 'yon, dude?" I asked kahit na alam ko naman.

 "Wear--isuot mo ang seatbelt mo!" Haist. Palaging may dalaw!

 "Nasaan, dude? Nasaan ang sitbilt (seatbelt)mo ?"  

"Tanga!" Dahil sa inis niya ay napasabunot pa siya sa buhok niya. And the next thing I knew ay siya na ang nagsuot sa akin ng seatbelt.

 Halos hindi na ako huminga roon dahil sa lapit ng mukha niya sa akin, kasi naman tila may kabayo sa dibdib ko, eh.  

"Dude! May kabayo pala sa loob ng dibdib natin, 'no?" inosenteng tanong ko at ang lakas pa rin nang tambol sa dibdib ko. 

"Ano? What are you talking about? Stupid!" Okay, pagbigyan siya, dude.

 He started the engine and then...

"Whoa! Hoo! Ang saya nito! Oh, langit!" Ang bilis kasing mag-drive ni manong ho, feeling ko lumilipad na ang kotse niya, eh. Ma-try nga minsan. Chos.

"Shut up, PB!" sigaw niya sa akin. 

"Ayue, dude! Light house ang pangalan ng project mo at hindi 'yan libre, ano? May bayad po 'yan!" sabi ko. 

"What?! Hoy--" he didn't finish his words because I cut him off.

"Sige sisirain ko 'yan, ulit!" pagbabanta ko. 

"Fine! Magkano?" Hmmm. Masubukan nga.

"Hindi pera ang gusto ko, dude!" sabi ko at may naisip kasi ako. Kaya susubukan ko.

"Anong gusto mo?" tanong niya. 

"Simple lang, dude! Maibibigay mo naman kasi mayaman ka." I said.

"Ano nga?" tanong niya na para bang naiinis na siya sa akin. Niyahaha.

"Itong kotse mo! Sa akin na lang." Yes, I like his car. 

"What?! No way!" sigaw niya. 

"Ho?! Way?"

 "Ayoko! Masyadong mahal ang kotse ko! Pero payag ako na iba na lang." Tsk. 

"Ayoko! Gusto ko itong kotse mo! Hindi mo ibibigay? Sige, sisirain ko na lang! Saan na ba 'yon? At ng maging dalawa na siya." Ptt. 

"Fine! Fine! Fine! The fvck!" Hahaha, uto-uto. 

"Yes!" sigaw ko dahil sa tuwang-tuwa.

NAKARATING na kami sa company nila pagkatapos nang pagtatalo namin, ang laki pala ng kompanya nila. Ang yaman nga talaga ni manong ho. 

"Dito ka na lang sa loob ng kotse ko at huwag kang aalis!" sabi pa niya. 

"Oho! Teka lang, dude. Sabihin mong ako ang gumawa niyan, huh? YJEN."

"YJEN? Akala ko ba--" tsk.

"Sige na, pasok na! Bye malasin ka--este suwertehin ka sana, hihi... Peace tayo, dude. Mahal ko pa ang buhay ko gusto ko pang tumandang lalaki ka."  Enjoy, dude.

"Whatever, wala akong tiwala sa 'yo! Ito ang phone ko kunin mo. Tatawag ako kung kailan kita kailanganin."  Patawa ka po, dude. 

"Kailangan kitaaaaa...ngayon at kailanmaaannn..." pagkanta ko at pinikit ko pa ang mga mata ko.

"Okay, may boses, ah... Maganda ang boses mo kaso lang pang-mental ang utak mo, dude." sabi niya sa akin at umismid pa.

 "Atlis (at least) maganda ako at maganda ang boses ko. Eh, ikaw? Matandang lalaki, manong at pangit pa! Ptt."

 "Stupid creation! Tatawag ako, sagutin mo!" sabi niya na may pagbabanta at tatalikod na sana siya nang may maalala ako bigla.

 "Dude, 'yong susi mo!" sigaw ko at hinagis naman niya sa akin ang susi ng kotse niya. 

"Oo, PB! Sa 'yo na 'yan! Isaksak mo sa baga mo!" Pikon talaga kahit kailan.

 "Welcome, dude!" Yes!

 "Imbis na, thank you! Mag-we-welcome?! How stupid! Ginyus!"

"Maganda ako!" pu

Sumakay na lang ako sa  kotse niya at pinaandar na ito. Well, minor pa ako kaya hindi puwedeng mag-drive.

But I LOVE BREAKING RULES! THAT'S MY FAVORITE!  MAG-ENJOY TAYO, DUDE! WHOA! 

PHILLIF ALLIAN VELLAREMA's POV 

Successful ang performance ko sa pagpi-present ng layout ko. Well magaling talaga ang PB na 'yon, eh.

Pinahanga talaga ako ng baliw na 'yon. Akalain mo talented din pala siya.

"Good job, son. You impressed me. Ngayon lang ako nakakita ng magandang light house na ito. It's so damn beautiful. Parang dwarfs lang ang nakatira dito." Daddy right, maganda talaga ang pagkakagawa nito.

"I agree, daddy."  Puwede ng magibg architect in the near future 'yong YJEN ba name niya ng batang iyon?

  "Ipakilala mo ako sa architect na 'yan, son."

"S-Sure, dad." Hindi ako sigurado, though.

Napahawak na lang ako sa baiwang ko nang makarating ako sa parking ay wala na rito ang sasakyan ko.

Sabi na nga at tatakas din 'yon! Tsk! Marunong pala mag-drive ang babaeng iyon, ano?

How?  Mag-tataxi na lang ako, hayst, ang mahal pa naman ang kotse kong iyon. Mautak talaga ang PB, na 'yon. 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top