CHAPTER 1

Chapter 1: First encounter

"MANONG?!" sigaw niya sa akin at namumula na rin ang mukha niya. Niyahaha.

"Oho! Manong, bakit ho ba kayo sumisigaw? May dalaw ho ba kayo?" I asked him innocently. Sige lang Yza, asarin mo pa siya.

"Ho?!" he shouted again.

"Ayie... Nabingi na ho ba kayo, manong? Hindi niyo ho ba alam ang ho? Kung hindi niyo ho alam sige ho, ipapaliwanag ko sa inyo ng libre. Kasi ho manong binabayaran ho ang aking mga salita. Aba'y suwerte ho ninyo manong, kasi libre ko 'to. Ang 'ho' ho ay isang salitang, ikaw ho ay nagrerespeto sa nakakatanda o ginagamit ho ito sa pagrespito sa mga matatanda ho," mahabang pagpapaliwanag ko at sineryoso ko po talaga ang mukha ko. Iyong parang teacher lang na nagtuturo ng lecture? Ganoon.

"W-what the... So, s-sinasabi mong m-matanda na ako, k-kaya..." nauutal niyang sambit na hindi naman matapos-tapos sabihin. And he looked at me in disbelief!

"Ganoon nga ho! Sa tingin ko ho magkasing edad ho kayo ng Lolo ko. Kasi ho parehas kayong may dalaw kung makasigaw. Daig niyo pa ho ang isang dalagang may buwan-buwang pagdurusa dahil sa dinadalaw sila at kasama ho pala ako," I said with a joke. Hehehe, I can't help but laughed in my mind.

"Saang lupalop ba ng mundong ka nagmula?!" sigaw niya ulit sa akin at kung tingnan niya ako ay parang ako na ang pinakabaliw na babaeng nakita niya. Ay, kaloka mga 'te! Masisira ang eardrums ko nito. Sigaw nang sigaw kasi eh.

"Manong naman ho, huwag kayong sumigaw ho. Kasi ho masakit sa tainga. Ganyan ho ba kayo? Palaging sumisigaw? Naku, ang sakit ho talaga sa tainga eh. At ho? Saang lupalop ba ng mundo ako'y nagmula? Bakit kayo ho saan ka rin nagmula? 'Di ba ho, iisa lang ang mundo ng mga tao? O baka naman ho alien kayo? Kasi ho---" I didn't finish my words because he cut me off.

"Shut up stupid!" said the Mr. Ho. Okay, joke alert Yza. Mukhang naubos na ang pasensya niya sa iyo.

"Ano ho ang masarap, manong? Istuppp, ano ho iyon? Puwede ho pakiulit?" Sige pa Yza, alam mong umuusok na ang ilong niyan. Well, dapat ko siyang asarin at lokohin para ako makaalis na rito. Haha... Pero parang gusto ko pa siyang asarin lalo. Ang cute niya kaya kung nagagalit.

"You are crazy..." He uttered and he even shook his head twice.

"Yeh! Creeje in lab pol yu..." Pabirong kanta ko.

"What the..."

"Manong naglilihi ho ba kayo? Bakit ba panay ang pagbigkas niyo ng uwak at duck ho  ba? Naglilihi lang ho?  Tara sa bukid ipapahuli kita---este! Ipaghuhuli ho kita ng uwak at pato ba?" I am enjoying myself to annoying this Mr. Ho. Hahaha. Ang laki-laki na ng butas ng ilong niya at kung iba lang ang sitwasyon namin ay baka pagkamalan ko pa siyang nagbu-blush. Ang pula-pula na niya talaga. I have this urge to pinch his red cheek, ayiee...

Napatingin naman ako sa kamay niya, ay ahihihi. Patay na ako nito, patay ka Yza! Nakakuyom na kasi ang mga kamao niya and any moment masusuntok na ako nito. Kahit siguro babae ako ay hindi na niya ako palalampasin pa at bigla na lang lilipad ang kamao niya sa maganda kong face. Aba, baka masira pa ang beauty ko nito. Sayang naman at ayaw ko pa naman din magpa-plastic surgery.

"Ay naku ho, ang alagang aso ko nga pala ay umiiyak sa bahay. Dahil nagugutom na at bibilhan ko ho sana ng pagkain sa tindahan. Bakit ko ba iyon kinalimutan?" I said at kunwaring binatukan ko pa ang sarili ko, "ito na ba ang pahiwatig na ako'y magiging ulyanin na? Ano ho kaya manong, tatanda na ako at magiging ulyanin na kaya ako?"

"Ay! Pasensya na ho kayo manong huh? Kailangan ko na hong umuwi, malayo pa naman ho  ang munting kubo namin. Mga dalawang oras pa at kalahating minuto pa ang kailangan kong lakarin. Sige ho manong at ako'y dadayo na't makabili na rin ng pagkain."

I run as I can run as fast, baka nga kasi lilipad na ang kamao niya sa pisngi ko at isama mo pa ang mga bodyguards ni Daddy, parating na sa aming direksyon.

"You stupid crazy girl, cameback here! We didn't finish, you annoying girl!" Dinig ko pang sigaw niya sa akin.

Niyahaha, sorry ho Mr. Ho. See you when I see you...

PHILLIF ALLIAN VILLAREMA's POV

What was that ?

What the fuck ?

Who's that crazy and annoying girl ?

Where did she from ?

And what did she just called me? Manong?! What that fucking manong?! Saan nga bang lupalop ng mundong nagmula ang probinsyanang iyon?!

T-then, my l-layout! My project. My fucking project! Shit! Shit! What am I gonna do? Damn it!
That girl! Patay ka sa akin kapag makita kita pa kita ulit. Suwerte mo na lang kung hindi na magco-cross ang landas natin.

I immediately go back inside my car. Lagot na ako kay dad, nasira na ang project ko. Ipi-present ko pa naman 'yon the day after tomorrow. If I couldn't present my project swear to God. Lahat ng pinaghirapan ko ay mauuwi lang sa wala. I'm deadly sure that my father will be back out at kukunin na niya ang bagong negosyo ko sana. My father is my sponsor for opening my new business.
Walang hiyang probinsyanang hilaw na iyon!

***

I already here in my office at hindi ko pa nakakalimutan ang ginawa ng probinsyanang iyon! For God's sake! Ang hirap kunin ang loob ng matandang architect na iyon!

I have money, yeah, I can have the best architect for making my layout of houses just to present for my father.

Then what happened to my layout, right now ? BUMALIK KAY MR. REGGO SA ENGLAND!

Puwede pa naman na magpagawa ako sa iba kaso nga lang hindi 'yon gano'ng kadali na gumawa. My layout is 4th floor, take note color blue 'yon at pang-high clash talaga. Ipapangalan ko sana ay Blue Night House.

Nagitla ako nang mag-ring ang cellphone ko.

Daddy's calling...

Lagot! Padabog na kinuha ko ang cellphone ko sa table ko at sinagot 'yon.

"Hello, dad?" sagot ko mula sa kabilang linya.

"Hey, son!" masiglang sagot naman ni dad mula sa kabilang linya. 

"What's up dad? Any problems?" I asked him over the phone.

"Nothing son, I just want to remind you that you have your project right now to present in my company, I have my peoples, a billionaire business partners, board directors and many more son, for watching your presentation the day after tomorrow." Latay!
'Yan na ba ang kinakatakutan ko!
Lestse lang!

"No problem, dad, I have my project now. I'm sure that you didn't disappointed at me. I have a unique layout of house, dad." pagsisinungaling ko kay dad. Bahala na bukas!

"Oh! I'm excited, son! Okay, okay I'll hang up. See you."

Nakakaasar talaha! Napahilamos ko na lang ang palad ko sa mukha ko. Big problem! That crazy girl!
Hindi na lang ako sisipot or sisipot! Ah! Nakakainis naman talaga.

I'm Phillif Allian Villarema, 21 years old. I am the CEO of Villarema Group of Corporation. Iba ang company ni dad na hinahawakan niya. I have a new business sana. PhiAllian Car's Rental.

But I'm afraid kung mag-succesfull pa ba 'yon.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top