***

Arkin Villaceras

"I DIDN'T expect that you would say such things." Maloko kong saad at tumawa pa

'You have something to tell us Zavy..'

Kahit ganto ako kaloko loko, alam kong wala pa sa katiting ang nalaman namin mula sa kanya. I know that, behind those cold stares is a kind young lady.

May itinatago siya, alam ko yun. But I won't ask her, I'll just go with the flow. Ngumiti naman siya. Yung hindi pilit, yung totoo na minsan lang magpakita.

"Finally, bumalik na rin ang maingay na Arkin na kilala ko. Ganito na lang, ask your parents if they still love each other and if they do. Kayong mga anak ang siyang tumulong sa kanila. Especially your Dad. He need it."

Dahil sa hindi mapigilang emosyon, ay bigla ko siyang nayakap. "Thank you so much Zavy! You don't know how much your words mean to me! Thank you!!" I said between our hug. Naramdaman ko naman na tinapik niya ang likod ko.

Kaya pala baliw na baliw itong kaibigan ko sa kanya, she's a hidden treasure. Bahala si Nox, crush ko na to.

"I better get going, probably someone's wanting to see me now. Bye!" Tumalikod na siya na ikinaway-kawat pa ang kamay niya.

'Thanks for everything'

Zavier Yutsuko

BUMALIK na ako sa classroom. Tsk, ala una na grabe halos isang oras din ako dun. Nag-drama pa kasi eh, hindi na lang pinapagana ang utak.

'Teka? Meron ba yung utak?'

Pero bigla na lang may nanghila sa wrist ko at hinila ako papunta sa kung saan. By the scent, it's him. Walang emosyon ang mukha niya, pero halatang halata na galit siya.

'Bakit na naman?!'

Napunta kami sa garden ng building namin which is business management. Marahas niyang binitawan ang kamay ko at marahas na napasabunot sa buhok niya. "Bakit mo ginawa yun?!!" Sigaw niya na parang mabibingi na ako. Napakunot ang noo ko.

'Ano ba kase ang ginawa ko?'

"What?!" Inis kong tanong, bigla bigla na lang manghihila tas maninigaw na lang bigla?!

'Ano ba naman yan!'

Biglang lumambot ang mukha niya.

"Baki—"

"Yes you! Bakit mo ginawa yun! You slut!" Napalingon naman ako doon sa biglang nagsalita. Tsk! Rica.

'Anong slut?'

I look at them coldly. 'Magsama sila' Biglang nawala ang sigla sa puso ko nang makita kong malapit sila sa isa't isa. Pinipiga ang puso ko at nanghihina ang katawan ko. "W-what are you talking about?!" Pilit kong wag ma-utal.

Kinuha ni Nox ang cellphone ni Rica at marahas na ipinakita sa'kin.

"What's this huh?!!!!" Galit niyang anas. Namumula na ang mukha niya at gumagalaw na ang panga niya.

"You said, na lalanghap ka lang ng fresh air! Pero ibang hangin pala ang inamoy mo. Pinaasa mo ako! You're a slut that can't be contented with one! I HATE YOU!"

Paulit-ulit na bumabalik balik sa utak ko ang mga sinabi niya.

'Pinaasa mo akoo! You're a slut that can't be contented with one!'

'Pinaasa mo akoo! You're a slut that can't be contented with one!'

'Pinaasa mo akoo! You're a slut that can't be contented with one!'

'Pinaasa mo akoo! You're a slut that can't be contented with one!'

Bahagya akong napaatras. Ako kasi at si Arkin na magkayakap. Yung kanina..

'You don't know everything'

I want to speak up, pero masyado akong nanghihina. Palagi na lang ba akong ganito?

"I don't want to see you anymore! I don't want to talk to you! Stay out of my life!!!" Galit na iniwan ako ni Oxford na para bang ako na ang pinakanakakasuklam na taong nakilala niha, nakita ko naman ang nakangising mukha ni Rica na kumapit sa braso ni Oxford.

'I don't want to see you anymore! I don't want to talk to you! Stay out of my life!'

'I don't want to see you anymore! I don't want to talk to you! Stay out of my life!'

'I don't want to see you anymore! I don't want to talk to you! Stay out of my life!'

'I don't want to see you anymore! I don't want to talk to you! Stay out of my life!'

Naramdaman ko ang mga luha na unti-unting namumuo sa mata ko.

'Ikaw.. Ikaw ang inaasahan kong makakapitan ko pag kailangan ko, pero ikaw mismo ang nagpamukha sa akin kung gaano ako kawalang kwentang tao. Ikaw lang Oxford, ikaw ang tinuturing kong pag-asa ko. Bakit gan'to?'

Biglang nanikip ang dibdib ko, bigla akong napahawak ako doon.

"Aaaaahhhh!!!!!!" sigaw ko until I pass out.

-

Minulat ko ang aking mga mata.

Puti..

Sure akong wala ako sa langit..

"God, Zavy! Mabuti naman at nagising ka na! Anong nangyari sa'yo?!" Walang ganang tinignan ko si Keana.

'Intindihin niyo muna ako..'

"I-I'm fine," mahina kong saad. Umalis na ako sa pagkakahiga. Saka naman na pumasok si Oxford kasa-kasama si Rica na parang linta kong makakapit sa kanya.

'If you hate me.. I despise you!'

"Zavy.. Sasama ka ba sa camping?" Biglang tanong ni Kae na kakapasok pa lang sa kwarto ko dito sa hospital. I just nodded.

"Anak?! Anak!! Nag-aalala kami sa'yo! Anong nangyari?!" Nag-aalalang sigaw ni Mom na pumasok rin sa kwarto.

'I don't even know Mom.. Basta ang alam ko, nawala na ulit ang saya ko'

Tinignan ko si Oxford ng malamig dahilan para bahagya siyang mapaatras. Gusto kong iparamdam sa kanya na siya ang may kasalanan ng lahat. Hindi man lang niya ako hinayaang magpaliwanag.

"Ano ba kasi ang nangyari sa'yo, Zavier? We're so worried about you," malumanay na saad ni Mom.

'Really Mom?'

"Really? Just leave me alone. I'm just a disappointment anyway." Umalis na ako sa kwarto. Napatingin naman ako sa cellphone ko.

May nag text kasi.

From Kaemoon:

Mag-prepare ka na po ng damit at mga kakailangan niyo po sa camping! Hope you're fine po!:) :)

Lumabas na ako sa hospital. Ngunit naalala kong wala pala akong sasakyan.

'Peste talaga!'

Kaya pumara na ako ng taxi. Mabuti na lang hilig kong magtago ng pera sa case ng cellphone ko.

Kaemoon Kakana

BIGLA bigla na lang lumabas si Zavy.

'Ano ba ang nangyayari sa mga tao ngayon?'

"Okay?" Takang saad ni Celian. "What just happened?" Dagdag niya pa.

Pekeng umubo naman si Nox, agad naman kaming tumingin sa kanya na nagtataka.

'Yeah, what just happened?? Ba't naging ganun yon?? Ano? Nakasinghot lang ng katol?!"

Inalis niya ang kamay ni Rica na kapit-tuko sa braso niya, at bahagyang pinagpagan pa ito. Bigla na lang siyang napatulala, at nawala ang ekspresyon ng mukha niya. Marahas naman siyang lumingon kay Arkin at biglang dinuro ito dahilan para bahagyang mapa-atras si Arkin.

'Can somebody tell me what's happening?!'

Linapitan ko si Nox at hinawakan ang balikat niya at pinapakalma. "Bro! Ano bang nangyayari sa inyo?!! Umayos nga kayong dalawa!!" Pero bigla niyang piniksi ang kamay ko at matalim na tinignan si Arkin.

"Ano ha?! Gaano kasarap magmahal ang isang Zavier Yutsuko?!!!" Agad na napuno ng pagtataka ang mukha ni Arkin.

'Ano ba ireng sinasabi ng mongoloid na ito?!'

"B-bro? What are you talking about?" Kalmadong tanong ni Arkin. Tinignan ko naman siyang maigi..

'Aish! Stop that Kae! Baliw ka na!!!'

Kinuha ni Nox ang cellphone ni Rica na ang sarap talagang sampalin ng bruha at ipinakita ang isang picture, biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Si Arkin at si Zavy! Magkayakap!! Hinang-hina akong tinignan si Arkin. Pero bigla na lang siyang tumawa, at nakahawak pa sa tiyan niya na at pinapalopalo pa ang sofa.

'Baliw na rin ba to?'

"Aish! Just ask her!!" Tawa tawang umalis sa harap namin. Leaving us dumbfounded.

"Guys? Pa-mental na tayo?" Yaya ko.

Third Person

SO IT'S CAMPING DAY! Nandito sila sa lugar na ang pangalan ay San-Isidro. Naghihintay na ang lahat dahil excited na silang mag-hiking!

Yey! Papunta kasi sila sa tinatawag na Magsanga Mountain ng Leyte. After a couple of minutes ay nagsimula na sila. Panay arte naman ang mga rich kids.

"Prof? Ang tagal naman ho?! Malapit na po ba?"

"Miss! Help! I need water!"

"Hooooooooooo! Tang na juice kailan pa ba tayo makakarating diyan?!"

"Asan na ba kase yaannnnnnnnn jusko!!!"

"Teka, picturan ko lang si Zavy.."

At kinuhanan nila si Zavy. Napalingon naman si Nox sa nagsalita at sinamaan ng tingin.

Hindi na niya napigilang lapitan si Zavy na kanina niya pa gustong gawin. Sumabay muna siya sa paglalakad na nito na bahagyang pinagpapawisan na pero halatang hindi pa nakakaramdam ng pagod.

'I should do this!'

"U-uhm, Z-zavy? Ba't ba kasi ganyan ang suot mo? Pinag—"

Napaatras siya ng makita ang malamig na titig ni Zavy na tila'y tumatagos hanggang kaluluwa niya.

"Who are you? I don't even know you, so you don't have to care." Bawat salita ay madiin ang pagkakabigkas. Bakas ang sakit na nararamdaman niya, na si Nox mismo ang nagpadama.

Tila'y mga kutsilyo naman ito na tumatarak sa puso ni Nox. His love his of life, turned out like this dahil sa kanya.

Siya ang tinuring na sandalan ni Zavy, ang unang taong iintindi sa kanya, ang taong makikinig sa kanya. Pero wala, kagaya rin pala siya sa mga taong humuhusga sa kanya.

Zavier Yutsuko

Galit..

Pagkadismaya..

Sakit..

Halo halo ang nararamdaman ko.

'Pinaasa mo akoo! You're a slut that can't be contented with one!'

'I don't want to see you anymore! I don't want to talk to you! Stay out of my life!'

Parang sirang plaka na nagpabalik-balik sa isip ko ang mga sinabi niya.. Slut.. The most hurtful thing I've heard from him.

'You want this right? Then I'll give it to you'

Umuna na akong naglakad sa kanya.

"Nox! Here! Let me wipe those sweats away, hindi kagaya ng iba diyan na ang lalandi!"

'Tss. Halata naman na ako ang pinaparinggan mo. Kung alam niyo lang..'

-

Nandito kami ngayon sa isang open space ng lugar. Napakaganda! Ang ganda ng view dito! Nakaka-relax. Alas singko na ng hapon, kaya ito tangina pinaghahanda kami ng pagkain.

"So everyone listen! I know that only 2% of you knows how to cook, so here's your first activity!" Sari saring komento naman ang nakuha ni Sir. Siya ang isa sa mga guardians namin dito.

"What the? Activity agad?"

"First day na first day?!"

"Sir naman!"

"Sir wala kang patawad! Huhuhuhu!!!"

'Tsk ano kami? Preschool?'

"The utensils, pots, pans and the ingredients are complete. But, you're going to make your own fire without the use of matches, lighters or any things that can produce fire." May umangal naman agad.

"But sir? How can we produce fire if we won't use anything?!" Biglang napangisi si Prof.

'This is not good'

-

"Tangina naman! Tangina pakyu talaga yang si Sir! Grrrr! Ang sarap niyang hambalusin ng bag—" reklamo ni Kae na parang bakla at agad naman kaming napalingon sa kanya sa may bandang huli.

'Hmm?'

Nag-peace sign siya sa'min at inayos ang tindig. Kinamot niya ang batok niya at hiyang hiya na hinarap kami. "Ba- bakal! Oo bakal!! Kapal talaga ng mukha ng bruhong yon!" Inis niyang saad at padabog na naglakad papalayo sa'min.

Hindi ko na lang siya pinansin a binigyang tuon ang kalikasan, ang mga nagluluntiang mga puno na hindi ko na makita dahil sa gabi na, ang mga nagraramihang bituin sa kalangitan, ang tinig ng mga kuliglig, ang bawat marahang hampas ng hangin at ang pagtunog ng mga patay na dahon na nalagas na.

Ang saya ng buhay pag nandito ka sa bukid, walang gulo at iwas sa polusyon. Matapos ang halos tatlong-pong minuto na paglalakad ay natatanaw ko na ang ginawa naming campsite.

Takte, ang layo pa ng inabot namin.

Flashback

"Good question! Kukuha kayo ng mga panggatong, kayo na ang bahala basta yung patay na ha? Naku, baka hindi kayo makapagluto niyan pag buhay pa. Hahahaha, eto pa! Cook for yourself people! Now Go! Bago maabutan pa kayo ng dilim! Sige kayo, may aswang pa naman dito!"

'Nanakot pa, kala mo totoo'

Maraming umangal, dahil nga hindi sanay, masisira ang porcelain white skin, baka magkasugat ang pagka-kinis kinis na balat, baka papakin ng mga lamok.

'Alam ba nila ang ibig sabihin ng camping?! Anong akala nila? Pupuna sila sa hotel?!'

End of Flashback

Kaya ito kami ngayon. Puro mura lang ang maririnig mo. Pumunta na ako sa tent ko, bring your own tent eh. Kinuha ko ang isa sa mga kutsilyong baon baon ko.

Sinimulan ko na itong balatang, at kiskisan para may pang starter ng apoy.

Pagkatapos ay kinuha ko ang mga kawayan na nakuha ko, mabuti nga't hindi umulan baka wala kaming makain ngayon.

Binutasan ko ng mga 6 inches ito sa may outer part lang yung tipong sakto lang na makita mo ang loob. Pagkatapos ay yung part na nakuha ko at yung piece na mula sa kawayan ay binutasan ko sa gitna gamit ang dulo ng kutsilyo ko.

Then, kiniskisan ko rin ang balat ng kawayan para may mga shavings akong makuha. After that, yung mga shavings ay inilagay ko sa piece ng kawayan kanina na binutasan ko, and kiniskis iyon sa nabutas na space ng kawayan.

'Nakakapagod, fudge naman to'

Kiskis lang ako ng kiskis hanggang sa nakita kong umusok na ito. Pagkatapos ay kinuha ko na ang piece na mainit na at maingat na hinipan ang mga shavings para bumuo ng baga.

Bigla na lang itong umapoy kaya inilapag ko na ito sa lupa at habang tumatagal ay linalagyan ko ito ng mga mumunting kahoy para maka-simula ito at pati na rin ang mga balat ng mga kahoy na nakuha ko kanina.

Mula sa maliliit na sanga hanggang sa malalaki, kaya umapoy na ito. Kumuha ako ng malalaking bato na nasa may tent ko.

'I prepared it earlier'

Tatlo iyon at inilagay sa north, east at west part ng apoy ko. Linagyan ko pa ito ng karagdang kahoy, dinamihan ko na at puro patay pa kaya ang bilis lumaki ng kahoy.

Pinuntahan ko sunod ang mga sangkap at gamit then kumuha na.

Ang kinuha ko lang ay pork, isang malaking kaldero dahil sobrang laking bato ang kinuha ko at mga rekados. Sige luto muna ako...

-

"MMM!" Tanging usal ko ng malasahan ang aking niluluto. Ayaw ko ng kanina kaya pork na lang, nakita ko naman ang mga kaklase ko na hindi pa nakakapagsimula ng apoy at mga tantya ko halos alas otso na ng gabi.

'Tsk! Tsk! Rich kid problems'

Pagkatapos kumain ay, napansin kong nagluto ng kanin ang mga staff ng school. Napakunot ang noo ko, at umakyat lahat ng inis ko sa ulo ko yung tipong may pumutok na bulkan sa mismong itaas ng mukha ko.

'Ang DUGAAA!'

Dahan dahan kong inilapag ang plato na pinagkainan ko, but I've changed my mind. Hindi napansin ng iba ang pagiging duga nila dahil abala sila sa kanya kanyang ginawa. Ang paggawa ng apoy.

May nakita pa nga akong, yung mismong green na color ng kahoy ang ginamit bilang panggatong.

'Papano aapoy yan aber?'

Nakabihis na ako, isang simpleng blue v-neck t shirt at sweat pants na itim then naka slip on na tsinelas ako.  Naglakad ako ng mahina sa mismong lugar ng van na parang bahay ng mga staff.

"Hahahaha! Ang galing talaga natin! Sigurado akong, hindi magkamayaw sa paggawa ng apoy ang mga batang yon, hahahaha!" Tawa ng isang bantay namin dito habang kumukuha ng kanin.

Bigla kong binasag sa mismong harapan nila ang platong dala dala ko na nakapag-pagulat sa kanila. "M-miss Yutsuko!!" Gulat niyang anas. "What are you doing here?!" Pasigaw niyang tanong.

"You people! Can't you even give us rice?!!! And here you are, activity huh. Tsk, you don't know what will those student's parents will do if they know about this."

"Baka pwede nating pag-usapan natin to Zavier," nakangiting pakiusap nila. Tinuro ko ang malaking kaldero.

"Cook rice, I've cooked ulam already." Agad na nilisan ko ang van nila.

'Tss, okay sana kung kahit kanin man lang nagbigay sila. Ang duga talaga'

-

"OKAY now, everyone! Gather around!" Agad akong lumabas sa aking tent nang marinig iyon. Kinamot ko ang aking ulo dahil sa frustration.

Tsk! Inaantok na ko eh!

"Sir? Bakit po??? Magbubuhat na naman ba kami ng mga kahoy?!!" Galit na reklamo ni Kae na parang maririnig na ata ng katabing bundok ng Mt. Magsanga.

Napatawa naman si Sir at ngumiti. "Dahil first day, mag-ja jamming tayo! Come here! Sit down, dito sa mga logs. Sinong marunong kumanta?" Walang sumagot.

Pero kinalaunan ay may nagtaas ng kamay. "Sir?" Tawag niya. Nilingon naman siya ni sir at naghintay sa kanyang sasabihin.

"What if.. Mag-vote na lang tayo sa kung sino ang kakanta?" Nilingon niya kaming lahat. "Agree ba kayo?" Kami kami lang naman ng buong klase dito. Mga thirty kami. Pero di ko sila kilala, tsk props lang sila sa storyang to eh.

Tumango ang halos lahat at dahil siya ang nag-suggest na ganun, siya ang gagawin naming host. "So? Sino ang gusto niyong marinig ang boses?" oh no.. nakatingin silang lahat sa'kin na para bang isa akong prey sa paningin nila. Napakurap-kurap ako.

Hindi ko gusto ang mga tingin nila. "SI ZAVIER!!!" fudgeshit! Bakit akoooo? Wala akong talent dyan!!!

"Okay, so it's decided. Si Zavy, anong kakantahin mo Zavier?"

"So wala na talaga akong takas dito diba?" They nodded like a kid. I sighed. Bahala kayong mabasag ang tenga, pinilit niyo ko ah.

"May music kayo ng You Never Know by Blackpink?" Tanong ko may nagtaas na kamay ng staff.

"Ako! Ako!" Okay wag OA pwede namang sabihin na ako lang.

And ayun nga..

[NP: You Never Know by Blackpink]

aesseoseo hwaljjag us-eossdeon nal-e
bam-eun wae deo eoduulkka
It keeps bringing me down down down

'You're a disappointment!'

Hmm modu neomu swibge naebaetdeon mal
ama deulligessji meojianh-a

Lahat, lahat ng sakit ko. Nang dahil sa mga taong gaya niyo na walang ibang ginawa kundi husgahan ako.

I've heard enough, I've heard enough
Of the things that I'm not

Lagi na lang ako ang mali.. Wala ng naging tama sa ginawa ko.

on sesang-i bakkwieogado
ajig naneun geudaelon geol

Pero ito pa rin ako, trying to prove myself..

naega geol-eoganeun i gil-eul kkumkkudeon
geuttae geudaelo
geuttae geudaelo

'You're a useless piece of shit!'

nae maeil-eul chumchudeon
cheoeum geu jalie nam-a issneun geol

'You're just my sister!'

But you'll never know unless you walk in my shoes

You don't know how hard I've been through.. PAIN.. REGRETS.. SORROW.. AGONY

You'll never know eongkyeobeorin nae kkeun
'Cause everybody sees what they wanna see
It's easier to judge me than to believe

gip-i sumgyeossdeon nalg-eun saeng-gagdeul
gakkeum naleul jabgo goelobhijiman

Dinamdam ko ang kanta, it's just the same with my fucking life, full of judgments. Unti unting namuo ang luha ko, at tila'y pinipiga ang puso ko.

geuleolsulog I'ma shine baby
You know they ain't got a shot on me

Lahat, naaalala ko.

Sunday night I've been swallowed by my bed
I've been all over my head
Wonderin' if I gotta trying pretend

'Hindi natin siya bibigyan ng mana dahil hindi niya madadala ang pangalan natin pag nag-asawa yan!'

nado jal moleuneun nal
nuga al-ajugil gidaehaneun nae moseub-eul chaj-eulkka dulyeowo

"Tito.. Pagod na po ako, nalinisan ko na po lahat. Pwede na po ba akong matulog?'' Bigla niya akong hinila at itinapon sa stock room..

"Diyan! Diyan ka matulog! Walang silbi!"

jeo bich-i deo balg-ajilsulog
nae geulimjado gil-eojineunde
neomu nun-i busyeool ttae
nan dwileul bol su iss-eulkka

Bakit naging ganito ang buhay ko? Naging mabait naman ako, matulungin bakit sakit at paghihirap ang naranasan ko?

on sesang-i bakkwieogado
ajig naneun geudaelon geol

Deserve ko ba talaga to? Anong nagawa ko sa first life ko, naging ganito ang buhay ko ngayon?

naega geol-eoganeun i gil-eul kkumkkudeon
geuttae geudaelo
geuttae geudaelo

nae maeil-eul chumchudeon
cheoeum geu jalie nam-a issneun geol

But you'll never know unless you walk in my shoes
You'll never know eongkyeobeorin nae kkeun
'Cause everybody sees what they wanna see
It's easier to judge me than to believe

gip-i sumgyeossdeon nalg-eun saeng-gagdeul
gakkeum naleul jabgo goelobhijiman

geuleolsulog I'ma shine baby
You know they ain't got a shot on me

galaanj-eumyeon an dwae
nado jal al-a
ttangman boneun chaelon nal su eobs-eo
guleum geonneopyeon-en ajig balg-eun hae

naega geulyeowassdeon geulim sog-e
jjij-eobeolin gosdeulkkaji
da biwonaego us-eul su issge
bogi silh-eossdeon nawa majuhallae

"Lo.. Please.. Don't leave me!!! I hate you na po pag iniwan ninyo ako! Please.. Pakiusap, don't leave me! Wowo, I need you.."

nan gieoghae
So I'll be okay
palan nae bang hangadeug kkoch-i pige
I'll always be waiting

After my Wowo passed away, nawala ang saya at kulay ng buhay ko. Nawalan na ng sigla until my Oxford came. He gave me a new hope, a new rope to hold on.

Sobrang sikip na ng dibdib ko habang nakapikit na kumakanta. I never wanted this, ang sakit. Yung, tipong nanlalamig na ako at natuod sa pwesto ko.

Na yong puso ko, mas pipiliin ko na lang na wag ng pumintig kasi bawat tibok niya ay parang nagdadala ng sakit sa buong katawan ko.

Minsan sinasabi ko sa sarili ko, makakaya ko pa ba? Ipagpapatuloy ko pa ba ang buhay kung sa tingin ko'y wala na namang saysay?

But you'll never know unless you walk in my shoes
You'll never know eongkyeobeorin nae kkeun
'Cause everybody sees what they wanna see
It's easier to judge me than to believe

'Pinaasa mo akoo! You're a slut that can't be contented with one!'

I don't want to see you anymore! I don't want to talk to you! Stay out of my life!'

gip-i sumgyeossdeon nalg-eun saeng-gagdeul
gakkeum naleul jabgo goelobhijiman
geuleolsulog I'ma shine baby

I guess this is my destiny..

To be left alone..

To suffer in pain..

To be judged by everyone..

You know they ain't got a shot on me
You know they ain't got a shot on me

And then.. A tear escaped from my eyes..

***

Thanks for reading 🖤

PRES.