***

Third Person

AS his eyes squinted while watching the car driving away from them, he sighed heavily. They will be fucked up in no time if the boss knew that the Villaceras' Old Man escaped from their sight. Though they managed to shoot him, Pheonix knew he's wounded.

Whatever the result is, he's obliged to report it to Akuma. So he fished out his phone and dialled the Boss' digits. It answered immediately, but the boss didn't speak at all, seems like Akuma is waiting for him to tell the details.

Pheonix swallowed hard. "He escaped, Akuma. But we managed to injure him--" he didn't finish his words when the boss hanged up on him, just the usual. Especially when he reports bad news.

That guy, the Head of Villaceras. He just made the biggest mistake of his life. He bumped the wrong enemy.

-

MALAKAS  na binuksan ni Arkin ang pinto ng hospital na pinuntahan niya. Nakita niya agad ang kanyang amang nakaratay sa kama. Maraming galos ito at maputla, agad niyang nilapitan ito at tahimik lamang na nakasunod sa kanyang likod sina Nox at Kae.

"Dad! Anong nangyari?! Why... how did you have this?! Did someone tried to kill you?!" Sunod sunod niyang tanong. Napangitngit siya nang makita ang kalagayan ng ama, hindi niya alam kung sini ang may pakana nito. But he's sure the one who did this wanted to kill his father.

Ngumiti ang Daddy ni Arkin at umiling. "I-I'm okay, Arkin. Don't worry about me," kalmadong ani nito ngunit halatang nahihirapan sa sitwasyon. Napayukom ang kamao ni Arkin.

Kung sino man ang may gawa nito ay walang puso! Mabait ang Daddy niya and his Dad is doing his best to provide for them, to give them a bright future!

Natahimim ang lahat ngunit umalingawngaw ang tunog ng telepono ni Kae. Agad niyang inexcuse ang sarili at sinagot ang tawag. Lumabas si Kaemoon sa room at sinagot ang tawag ng kanyang Ama. Nang marinig ang sinasabi nito ay agad na nanlamig ang buong katawan ni Arkin.

He immediately ended the call and went back inside. Dapat malaman ni Arkin at ng Daddy niya ang nangyayari! Mabilis niyang binuksan ang pinto at nagulat pa ang lahat.

"Kaemoon? Nagpapahinga si, Dad! Huwag kang mag-i--"

"Shit! Binangga ni Tito ang Shi Akuma Yakuza!" Natatarantang ani niya. Agad na kumunot ang noo ni Arkin at kapansin-pansin na kalmado lamang ang mukha ng Daddy niya.

"Anong pinagsasasabi mo? Walang binangga si Dad!" Binalingan niya ang Dad niyang may malungkot na ngiti. Tahimik lang na nagmamasid si Nox sa kanila, hindi niya naman alam kung ano ang sasabihin o gagawin. Hindi niya rin ugalinh makisawsaw sa problema ng iba hanggat di hinihingi ang tulong niya.

"Dad! Tell me! Ano ba talaga ang nangyari!" Nag-aalalang tanong niya. Mabuti na lamang at wala rito ang Mommy at ang mga kapatid niya. Ayaw niyang marinig ng mga ito ang mga ganitong bagay.

"P-pinapatawag ang buong Villaceras dahil sa kasalanang nagawa niya sa Yakuza. Your lives are in danger, Arkin. You're meeting, Akuma. The Boss of Shi Akuma Yakuza."

"How did you know those things, Kaemoon? Kilala mo ba ang mga taong yan?" Nox interfered. Hindi na siya nanahimik pa, something's telling him na may alam ang kaibigan niya.

Kaemoon sighed and turned his back on them and raised his t-shirt. There's a a smal black butterfly tattoo on his back na half an inch lang ang laki. It's so small. "Do you see the black butterfly?" They all said yes at ibinaba naman agad ni Kaemoon ang damit niya at humarap sa kanila.

"Our bloodline is an underling of Shi Akuma Yakuza. My Dad just told me awhile ago na pinapatawag ang pamilya niyo Arkin, to pay for your Dad's mistake."

Nanahimik lang sa kanyang kinahihigaan ang Dad ni Arkin but Arkin's brow crooked. "What?!" Naguguluhang usal niya. Yakuza? Underling? Aning pinagsasasabi ng kaibigan niya?

"All of you are in danger. Lalo na ngayon, bali-balitang may bagong bosd ang Yakuza, and it's a girl. She's merciless and heartless, they say. Let's just hope there would be a miracle, no one can escape them."

Zavier Yutsuko

MY phone rang while I'm watching at nang tignan ko ito ay agad na napakunot ang noo ko. Why is he calling me? Tsk, I guess pumalpak sila. These idiots are giving me headaches. Phoenix is calling me at alam ko na ang dahilan. Well obviously.

""He escaped, Akuma. But we managed to injure him--" I immediately ended the call. I'm right. Pumunta ako sa kwarto ko and looked for his file. Agad ko namang nakita yon dahil hindi pa naman ito masyadong natatabunan. I opened his folder at agad na bumungad sa'kin ang mga information tungkol sa kanya.

How dare he borrow money from us? And he just ended up betraying the group? Sinuplong niya sa mga pulis ang ilang bagay tungkol sa Yakuza, just because of this one reason. Pera. Hindi ko alam kung sino ang nag-utos sa kanya but surely alam kong binayaran siya ng malaking halaga. And oh what a coincidence.

He's the father of Arkin Villaceras.

-

NANG makarating ako ay sinalubong agad ako ng mga tauhan ko and bowed in front of me. May isang tauhan ko na nakatayo sa gilid habang hawak hawak niya ang isang tray na kahoy na may foam. Nakalagay doon ang maskara ko, lowlife intruders aren't that blessed to see me. But I do have something in mind.

Isinuot ko ito at agad na nagtungo sa main hall ng HQ. Ang headquarters namin ay napapalibutan ng tubig, basically a pond where koi fish lives. May mga water lilies ding nakapalibot and there's a wodden bridge para makapasok ng tuluyan sa mismong HQ.

Dumaan ako sa likod and as the moment I popped up and sat on my high chair, the higher ups nodded at me while the others bowed. Ang mga higher ups ay nakaupo sa sahig while the others na mababa ang ranggo ay nakatayo.

Isinandal ko ang siko ko at ipinatong ang pisnge ko sa aking palad. The Villaceras are all blindfolded na nakaluhod sa harapan ko. The Head, his wife, Arkin and his two siblings. Poor creature, nadamat kayo sa kagaguhan ng ama niyo.

They shivering in fear at hindi nila mahawakan ang isa't isa because their hands are tied carefully. Nilingon ko ang tauhan kong may dala ulit naal tray na may foam na color dark violet. I signalled him to come closer, at nang makalapit siya ay kumuha ako ng dagger at inikot-ikot ito sa mga daliri ko.

"Hmmm. You probably know why you're here," malamig kong ani. Mabilis na itinaas ni Marcus Villaceras ang kanyang ulo at tinignan ang gawi ko na para bang nakikita niya ako.

"Pakawalan mo ang pamilya ko! Hindi sila kasama rito!" He shouted so loud kaya napailing ako.

"Really? Too bad... They are." Hindu nakatakas sa paningin ko ang pagkunot ng noo ni Arkin. I know he knows my voice very well, alam kong kilalang kilala niya ang boses ko. I chuckled, he must be curious right now.

Mabilis na umiling-iling si Marcus. "P-please nagmamakaawa ako, huwag mong idamay ang pamilya ko," pagmamakaawa niya. I smiled behind my mask. He's pleas are so satisfying to hear. I love it when someone's begging, it's music!

"How do you wanna die?" Kalmado kong ani. Umiyak naman ang asawa nito pati na rin ang mga bunso pang kapatid ni Arkin.

"Sino ka ba?! Bakit mo ginaganito ang pamilya ko?! Walang kasalanan ang Daddy ko!" He shouted so loud and faced me like he can really see me. I chuckled.

"Feisty, as usual. Do you wanna know what your 'Daddy' has done?"

Natahimik siya bigla, and no one in this four corners intrude. Alam nila ang mangyayari sa kanila when they disturb me, especially when I'm punishing someone. "Your, oh-so-mighty Daddy. Crossed his boundaries, even though we helped him. Lahat ng bagong pinagkukunan ng investments ng Daddy, nakuha niya yun dahil sa tulong ko. And now, he has the guts apra baliktarin kami. Sayang, his business is quite booming right now." Mabilis na gumapang si Marcus papunta sa gawi ko.

"Please, kahit ako na lang ang patayin ninyo. Spare my kids! Spare my wife! Nagmamakaawa ako!" I chuckled again. Nakakatawa siya. Nagmamakaawa siya sa'kin ngayon, para sa buhay ng pamilya niya? Kung sana inisip niya yung pamilya niya before he entered thus kind of thing, wala sana sila ngayon sa kinalalagyan nila.

"Now, you're begging I like that. Kindly remove those blindfolds." Sinenyasan ko ang dalawang tauhan kong nasa gilid upang tanggalin ang mga takip nila sa mata.

Pupungas pungas pa sila at inantay na mag-adjust ang kanilang mga mata sa liwanag. Kinuha ko rin ang maskarang suot suot ko. Kita ko ang gulat sa mga mukha nila, but I didn't care. May gusto akong ipakilala kay Arkin. "Sur.. prise," nakangisi kong ani.

Arkin's eyes widened at hindu makapaniwal habang nakatingin sa'kin. I smiled at him. Say hello to one of my new faces, Arkin. I should really say, you messed up so bad. "Z-zav--" Itinaas ko ang aking kanang hintuturo to shit him up kaya hindi niya natapos ang sinabi.

"Shh, ang ingay mo talaga kahit kailan." Hindi maalis-alis sa mukha niya ang gulat, na siyang gustong gusto ko. Bumaba ako sa trono ko habang dala-dala ko ang dagger sa aking kanang kamay.

"Akuma! Huwag! Huwag ang anak ko! Wala siyang kasalanan! Lumayo ka sa anak ko!!" Nagwala si Marcus nang makita niyang natuon ang atensyon ko kay Arkin. I smiled at him. "You have a very handsome son, Marcus. A scar on his face would really make him so hot." Tumawa ako.

Arkin's face went pale at dahang-dahang umatras habang papalapit ako sa kanya. "Kuya!" Sigaw ng lalake niyang kapatid while their youngest sister sobbed together with their mother na iyak lang nang iyak. Nag-indian sit ako sa harapan ni Arkin habang nakaluhod siya.

"Gusto kong maging kabayaran ang mukhang to, kapalit ng nagawa ng Daddy mo."

"Akuma! Please! Ako na lang! Ako ang may kasalanan--" Mabilis na dumaan sa pisnge ni Marcus ang kaninang hawak hawak ko lang na dagger dahil binato ko ito sa gawi niya. Tumarak sa isa sa mga poste ng HQ ang dagger ko.

"Good to know na alam mo na ikaw ang may kasalanan." I noticed how his blood drip from his cheeks down to his jaw. Blood. Kulang pa yan sa ginawa niya.

"Zavy, please. Kung ano man ang nagawa ni Daddy," lumapit sa akin si Arkin and looked at me in the eyes, "please don't kill us. Inosente ang mga kapatid ko, walang nagawang kasalanan ang Mommy ko. Please spare us!" Napatingin ako sa mga mata niya. And I suddenly remember someone.

"Akuma, the torture room is ready for you to use--" Itinaas ko ang kaliwang palad ko para patahimikan siya.

B-bakit ko nakikita ang mata ni Oxford sa mga mata niya? Napahawak ako sa dibdib ko, ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit ako naaawa sa kanya. Pumasok sa isip ko ang ideyang, anong mangyayari kay Oxford kung malalaman niyang pinatay ko ang kaibigan niya?

Will he loathe me? Why am I bothered if he'll loathe me? Ano ba siya sa'kin at ano ba siya sa buhay ko? Wala naman diba? Damn this!

"Akuma?"

Ganon na apla ako katagal na nakatunganga kaya tinawag na ako ng isa sa mga higher-up. Umiling lang ako at tumayo. Nang makaupo ako sa trono ko ay matiim ko silang tinignan. Nagsilapitan sila sa isa't isa. Marcus' head went to his wifes shoulder at ang mga kapatid naman ni Arkin ay nakasandal sa kanya.

Kahit sa ganitong pagkakataon, they stayed as one. As a family. Bakit ako naiingit? Why am I hurt? Nangunot ang noo ko. At walang sabing umalis doon. Bskit ako maiinggit?

I have wealth and power. Napayuko habang nasa loob ako ng kotse.

But I don't have a family.

***

Thanks for reading 🖤

PRES.