Chapter 70:The Proposal
Ice’s POV:
“Khayceeeee!” sigaw ko.
“Baket?” iritableng niyang tanong.
“Paano ba to? Hindi ako marunong pumili ng isusuot?”
“aba! Bakit ako ang tinatanong mo? Hindi naman ako ang expert diyan… ayun! Oh! si Ruby ,yan ang kulitin mo at wag ako” sabi niya habang patuloy parin sa pagkalikot ng phone niya.
Waaahhh! Paano to T^T
Pupunta kaming South Korea tapos magmimeet kami ng mga kaibigan ni Luhan. I need to be presentable.
Si Nathan kasi eh hindi man lang ako tinuruan ng mga tips kung paano mag bihis babae.
Speaking of the coconut, pumunta na siya ng France. Maghahanap daw siya ng Em2x niya doon XD
“Ice tapos kan--- oh my g! girl! Bakit hindi ka pa bihis! Hoy Khayce! Ano to?”-Ruby
Tama pagalitan mo si Khayce.
“Bakit ba? Hindi ko alam kung ano ang dapat soutin ng babaeng yan, you know? Iba trip niya sa trip ko”
Please what to do?
Kainis kasi si Luhan eh. Pagkakita na pagkakita ko sa lalaking yun naku! May pasalubong na kutos yun!
“Okay~ halika Ice.” Tapos hinila na ako ni Khayce sa closet.
May mga kinuha siyang dress na feeling ko hindi ko feel.
May pink, yellow, green, blue green, violet at marami pang kulay.
Wag naman sanang masyadong sleeveless nuh. Ang lamig kaya ngayon sa So Kor.
“Khayce pagdumating na yung tatlo paki sabi na nagbibihis pa si Ice sa itaas ha.”
“Okay.” sabi ni Khayce na hindi man lang inalis ang tingin sa phone niya.
“Ano bang ginagawa mo at ngiting-ngiti ka sa phone mo?” tanong ko.
“Si Beak--- ah wla nuh! Magbihis ka na nga!”
Okay, so I go akyat-akyat na to the hagdan.
“Let’s get ready to ramble!”
baliw batong babaeng to? Anong tingin niya sa pagbibihis sa akin? Mag boboksing?
“Ang dami pang Eng2x” pabulong kong sabi.
Iniisa-isa niyang pinasuot lahat ng mga damit na kinuha niya sa closet kanina.
Ang tagal din bago natapos ang sukat session.
Next top sandals.
“anong gusto mo, with heels or without?”
“Uhm? Kahit ano basta stand out yung beauty ko.”
Kasi naman I’m still pretty, kahit ano pang sapin sa paa ang gamitin ko chos! XD
“Okay, let’s go to the heels.”
Marami din kaming pinagpilian.
And finally! I’m finish!
“Sige tara na!”
“Oops! Not yet!”
Bakit? Ano pa bang kulang sa ganda ko? chos ulit XD
“Wla ka pang make up…”
Make up?
As in make up? O.O
“NO WAY!”
“Oh~ com’on Ice, kahit ngayon lng please wear some make up.”
“Kasi naman eh kadiri ang kolorete sa mukha.”
Hndi ko parin nakakalimutan ang araw na nawalan ng virginity ang lips ko from lipsticks okay.
at its ew!
“Please…”
“NO!”
“Ice please.”
“NO NO NO! Got it? Nakakain ko lng kasi ang lipstick.” I can’t break the wall or fly away para maiwasan ang pangungulit ni Ruby kasi nga wla na akong powers. Tss.
“Isipin mo na lng si Luhan, nakita ka na ba niyang nagmake up ?”
Uhm… wait lng.
“Yes! Nung nagparty sa bahay ni tita.”
“No I mean, yung full make up, yung dark. Yung may mascara ka, ruby red lipstick, eye shadow you know? Yung mas gaganda ka pa sa ganda mo.”
Uhm, wait lng ulit.
Isip
Isip
Isip
Err. Hindi pa.
“And so kung hindi pa?”
“Girl, dapat ipakita mo sa kanya ang the best of the best mo. Remember, artista ang boyfriend mo. There’s a lot of hot and beautiful girls na nakapaligid sa kanya. And the good news is mas maganda ka sa kanila, But!.”
But there’s a but. -_-
Okay what is it?
“They have the magic of makeup. Ang panget gumaganda, ang maganda mas gumaganda. Ikaw rin ba ka ma---“
“oh sige2x go na!”
Ang daming alam ng babaeng to.
Sabagay artista din naman jowa niya.
Tss. I hate make ups; curse you inventor tch. *(+,+)”
1 hour later…
“Presenting, the beautiful and beautiful beautifully beautiful Ice!”
Ang dami atang beautiful nun.
Nacucurious tuloy ako sa itsura ko XD
Inikot ni Ruby ang upuan ko para maiharap ako sa salamin.
and GODDESS OF WISDOM! Mukha ko ba to?
“Wait nagka eyebags ako sa pilik”
Tama ba? Eyebags sa pilik? Baka pilikbags?
Ge. Ang korny ko =_=
“Tumahimik ka nga, anong eyebags sa pilik. Mascara yan.”
ah~ ito pala yung tinatawag nilang mascara, akala ko mask yun.
Ganun na ba talaga ako ka outdated sa girly girly what so ever things na yun?
Bumaba na kami ng kwarto.
I wonder kung ano ang magiging reaction nila.
Mabilis na bumaba ng hagdan si Ruby habang ako, parang tuod na ewan.
Hindi ko kayang bumaba na may kolorete sa mukha >.<
“Ice bilis. Malelate na tayo.”- jean
Okay Ice you can do it.
Dahan-dahan akong bumaba, wow ha feeling debut lng ang peg ko XD
“Oh my G! You’re a goddess!”-Khayce
“Ganda mo teh!”-Nicole
“Yeah right! Whaever, malelate na tayo.” Sabi ko sabay lakad ng mabilis palabas ng bahay.
Nang nakarating na kami sa airport medyo uhm, para akong ewan sa kakatakip ko ng mukha ko.
Bakit ba kasi kailangan na make upan na ako agad na pwede naman na sa hotel na lng.
Pagkatapos ng ilang oras na biyahe ay dumeretso na ako sa hotel. I can’t stand walking in the street with these makeups on my face. Feeling ko kasi isa akong walking painting.
At habang naglalakad ako papuntang room ko. ang lahat ng tao ay nakatingin sa akin.
eeehhh~ naman eh, oo na ako na ang mukhang ewan (/o\)
*phone’s ring*
Calling…. Bakla
“Hello?” sagot ko.
“Good morning panget…” ang aga nangiinis tong lalaking to.
“Ano?”
“Ito naman ang aga ang init ng ulo. Uhm… na cancel yung meeting natin with my friends.”
Oh~ yes! Hindi ko na kailangan ang make up na to.
“Then, okay na?” masigla kong tanong.
“Hindi pa, punta ka nalng sa guesting namin mamaya sasayaw kami.”
Guesting? Eh, kailangan parin ng make up. Tv yun eh.
“Sige ha punta kayo bye saranghae!” sabay baba niya ng phone.
Eh?
hindi pa nga ako umOO eh.
“Ang saya talaga! Ang daming mga damit na mapipilian.” Biglang sulpot ni Khayce .
“Oh tapos na kayo?” bitter kong tanong.
“yeah~ and ang raming magagandang damit.”-Reza
“Pati foods”-Nicole
Okay, good to you and bad to me.
Like Luhan said earlier.
May guesting daw sila. And tadah!
Nandito na kami. Malapit na daw magsimula yung show.
Yung feeling na.
There are like”Oh my Gosh! Ice magsisimula na!”
And I like “Ang ingay -__-“
Kasi naman hindi ko alam kung bakit ako na paparanoid. Kinakabahan ako >.<
Maya-maya lng ay. “Annyeong!!!...” shurvaloo shurvaloo! Hindi marunong magkorean si Author, wlang google XD
(Hindi ako papatol sa isip bata -__-)
Okay.
Pagkatapos ng intro ng host ay nagsimula na ang show.
May mga guest din sila na iba pang Korean stars, pero di ko sila kilala uhm… kunti lng.
Then may sumulpot na translator from somewhere.
Buti pa nga na may translator, hindi ko kasi naintindihan.
“Let’s all welcome! EXO!” pagtra-translate nung translator.
Sana kanina pa nila ginawa yan, edi sana nakitawa na kami sa pinagtatawanan nila kanina.
Then isa-isa silang lumabas.
And as always. The interview started.
Kinabahan lng ako sa tanong ng host kay Luhan.
“fangirls keep asking a question to you, coz there was a lot of photos and rumors shows you and a girl. Uhm.. now can you answer us honestly. Luhan do you have a girlfriend?”
Sana naman hindi siya maging honest :3 XD
“None…” Good boy :”))
“Coz I have a wife.”
And I was like ---> O.O ----> >.<
“KKKKKKKKKKKKYYYYYYYYYYYYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!” Ang nakakabinging sigaw ng crowd.
Ang lalandiiiii! =__=
“Can you say whose that girl?”
Sapak gusto mo? Chissmossong host to.
“You will know her soon.”
Sabay tingin sa direction ko at ngiti sakin.
Feeling ko ang pula ko >////<
Kailan pa ko kinilig? Wwaaaaahhhhh! Ano ba to nakakahiya (_ _”)
Pagkatapos ng Interview ay nagperform na sila.
Ang galing talaga nilang sumayaw, yung mga katabi ko dito kinikilig sa mga bf nila.
Then, lumabas si Luhan mula sa itaas. Nakatayo siya sa isang swing. At ang taas nun okay.
Dahan-dahan siyang ibinaba, habang kumakanta siya. Kaso hindi ko nga lng maintindihan.
Napasigaw ako ng bigla siyang gumewang-gewang sa swing.
“Relax lng Ice…”sabi ni Jean. sinong marerelax kung ang boyfriend mo gegewang-gewang sa itaas.
Ang bilis ng heartbeat ko.
“WWWWAAAAAAAAHHHHHHHH!” Napatingala ako sa sigaw ng crowd.
At nakita ko si Luhan sa stage na nakabulagta at duguan pa ata.
Wla na akong pakealam kung magtanong sila kung sino ako, basta ang alam ko.
Nasa panganib ang mahal ko.
“Excuse me…” mabilis akong tumakbo papuntang stage.
Hinawi ko lahat ng makita kong tao na nakapaligid sa kanya.
Mas nauna pa nga akong umakyat sa stage kesa sa mga rescuers.
“Luhan. Luhan wake up.” Pabulong kong sabi sa kanya.
“Luhan, it’s me.” Nung una pinipigilan ko pang umiyak, kahit anong pigil ko tumulo parin talaga.
“Luhan!*sob* uy! Luhan naman ang pang*sob*et ng joke mo!”
Iniyugyog ko na siya ng todo, bakasakaling magising siya sa hilo.
“*sob* LUHAN!”
Bwisit. Sabi ko na nga ba.
“Luhan *sob* please…”
Dahan-dahan kong inangat ang mga kamay ko patungo sa dibdib niya to check kung tumitibok pa ba ang puso niya.
Luhan’s POV:
Rinig na rinig ko ang pagiyak niya. Diba na pa akyat ko siya sa stage.
“Luhan *sob* please…”mahina at tila nawawalan ng pag-asa niya sabi.
Nung naramdaman ko ang mga kamay niya na patungo sa dibdib ko, ay agad ko nang binuksan ang mga mata ko.
“Luhan” full of relieve niyang sabi.
“oh bakit ka umiiyak?” habang dahan-dahan kong pinupunasan ang mga luha niya.
“A-akala ko *sob* mamamatay ka na” para siyang bata.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Tumawa na ako ng napakalakas.
And oo alam kong magagalit siya sa ginawa ko. Pero alam kong mawawala to sa susunod kong gagawin.
Ice’s POV:
“HAHAHAHAHA!” Tawa niya, na parang wlang nangyari.
Ano to? Trip lng?
“Bakit ka tumatawa?”
Nagulat naman ako dahil bigla siyang tumayo.
Halata naman na nagulat din ang lahat sa nakita nila.
“H-hoy baka mapano ka.”
Ngumiti siya sabay pakita niya sa akin ng kamay niyang maydugo. “Artificial blood.” Sabi niya
Artificial ano? Blood? so ganun?
trip nga lng to?
So akala nila masaya to?
“Luhan ano to?” nagtitimpi kong tanong.
“Uhm… kasi sa toto lng uhm.. k—“
“Luhan, I HAVE NO TIME FO---“
Napahinto ako dahil sa isang maliit na box na inilabas niya.
Hindi naman ako bobo para hindi malaman kung ano yun, pero hindi rin ako assuming na tao.
“Ano yan?” masungit kong tanong.
“Peace offering?”
“Hindi ako ewan para tangapin nalng basta-basta yang peace offering mo.” Sabay cross arms ko at talikod.
bahala siya sa buhay niya.
Bababa na sana ako nang nagsalita siya ulit.
“Eh ito?” lumingon ako to see kung ano yun. Curious din naman kasi ako eh.
Hindi na niya hawak-hawak yung box, kundi ang laman na nito. And it is a ring.
Hindi na ako nakapagsalita. Nawala na rin yung galit ko sa isang iglap, tapos yung patuyo kung luha umagos ulit.
“Oh bakit ka na naman umiiyak?” hindi na ako nakasagot at makagalaw. Nilapitan niya ako at niyakap.
Nabigla ata ako sa mga nangyayari.
Yung puso ko, ang bilis na naman ng tibok.
Bumitaw siya sa yakap niya at lumuhod.
“Ms. Esteban will you be my Mrs. Xi?”
Wlang pagdadalawang isip akong tumango, to say yes.
Matagal din bago niya na process kung ano ang ibig sabihin ng tango ko.
“Yesss! Whooo! …Sure?”
Tumango lng ako ulit na may ngiti sa mukha.
“Hyung! Oo daw!” naipon ko na lahat ng lakas ko at handa na akong magsalita nang biglang.
*kiss*
He kissed me.
Feeling ko first kiss ko ang halik na yun. Kung may isang salita man ako para sa halik na to.
siguro, it is ‘perfect’
Kadiri man pero, ayaw ko na tong matapos pa.
Rinig na rinig ko ang tili ng mga fans niya, alam ko na may masasaktan, dahil na ang idol nila ay taken at secured na. Pero sorry sila akin na siya.
Ang masasabi ko lng sa sarili ko.
‘Ice get ready for the bashers XD'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top