Ice’s POV:

Umuwi na pala kami ng Philippines, di namin kasama ang EXO nasa Korea sila ngayon mga bukas ata uwi nila, may pictorial kasi eh. Kailangan kumpleto sila.

Okay balik tayo sa akin…

Uhm? Ako? okay lng naman, medyo naka move on na ng 2 inches ‘bout kay daddy, I have forgiven my bestfriends.  Duh! Tama yung sinabi ng matanda, para rin naman sa akin yung pagsisinungaling na ginawa ng mga bestfriends ko.

Busy rin ako ngayon, maliban kasi sa may pasok kami uhm… paano ba?
Nagpapatakbo na rin ako ng Ten huge companies namin, yeah! Ten. Imagine? Ngayon ko nga lng nalaman na sampu pala companies namin, akala ko nga dalawa lng. My Gad! Sampu pala, I admit na inis at nagalit nanaman ako nung nalaman ko yun. Imaginin niyo nga ulit, Ang mga pagkain, damit at pera ko ay galing sa sampung kompanya na yun at buong buhay ko yung pinakikinabangan pero di ko man lng alam na ganun kami ka yaman? Kung inimagine niyo tumango kayo, at kung tumango naman kayo, sige kayo na ang utouto XD

Sabi ni Mr. Kang eh talaga namang dalawa lng ang kompanya namin DATI, Pero nagdaan ang ilang mga taon ay bumili ng companies si Daddy, kaya daw wla siyang time sa akin kasi nga busy siya sa mga companies na yun, Di naman siguro ginagawang Collectibles ni Daddy ang mga kompanyang yun nuh? Ang rami kasi para sa kanya at para saan naman daw yung mga yun? OH MY! Di ako ready para sa mga kompanyang yun >.<
Kaya si Auntie na lng ang nag asikaso sa mga meetings ni Daddy at ako naman eto pumipirma ng sangkatutak na mga papeles, basa ng kaunti tapos pag na gustuhan ko pipirmahan ko.

I hate this, kaya nga Biology kinuha kong course eh. Kasi alam ko na dun ako magaling at isa pa. wlang Math na involve uhm siguro meron, pero di tulad nito. Makita mo palng ang mga graphs and calculations tutulo na dugo mo sa ilong.
You know why?
Co’z  I do believe in saying that, Math is Mental Abuse To Humans. Wag niyo kong kuntrahin, totoo yan.

By the way, nag start na pala ako ng training mas lumakas na nga daw talaga ako medyo nakakaya ko nang kontrolin yung Ice power thingy na yun.
Yung buhok ko. Uhm, medyo … di na rin siya masyadong maputi.
Sabi nila pag ipinagpatuloy ko daw to eh baka umitim na yung buhok ko at bumalik na sa dati. Lalakas na daw ako.

Di ko narin inintindi yung sacrifice thingy na nabasa ko. Sabi nga nila. If you don’t like your destiny, why don’t you try to change it.
Di ako susuko, I will fight for the sake of my destiny and future. Co’z I know that it’s over when I give up.
No more new me, no more chance for my change.

Ok enap na ang drama ko na…
Tapos na ko dito ge sleep muna ako.

(Next Day)

Good morning sa Inyooooo~
Hahahaha ang sama ng pangbungad ko sa umaga, masakit ba sa tenga? XD

*Knock knock*

Wagas naman ata kung makakatok tong taong to, kulang na lng sirain ang pinto ng kwarto ko.

I open the door, medyo blurry pa paningin ko kakagising nga lng diba?

“Sino ka?” tila inosenteng bata kong tanong

“Hoy babae may naghahanap sa iyo!”- sabi nung lalaki…

Teka… ang lakas naman ata ng loob ng taong to, di niya ba ko kilala?

“Hoy! Ka rin ang aga aga… akala mo kung sino ka ha. kilala mo ba kung sinong hinuhoy mo? At isa pa, si Luhan lng ang tumatawag sa akin ng ganyan kaya don’t you gaya gaya his style” my loves style hahaha lol XD

Syempre di ko yun sinabi, baka may makarinig pa. With matching turo to his face.

Medyo nawawala narin yung pagkablurry ng paningin ko and suddenly I saw an Angelic face smiling at me. Si Luhan O.O

“Oh namutla ka ata?”-Luhan

“A-ah k-kasi… Kailan ka pa dumating?”

Naku! Nakakahiya >.<

“Kanina lng mga 5 am… ikaw ha, na miss mo ko nuh?”-Luhan

“Na miss your face!”

Oo na miss kita ^^
Yak! I can’t believe na kumekerengkeng ang isip ko.
Ano ba! Stop na that kalandian, di bagay sakin ew! XD

“Eh ano yung ‘si Luhan lng ang tumatawag sa akin ng ganyan kaya don’t you gaya gaya his style’ ha! Ano yun?”  *Imitating my voice*

“Shut up! Ang feeling mo rin nuh? Ikaw lng naman talaga ang di gumagalang sakin ah!”
Sabay walk out ko…

Uhm ano nga yung sinabi niya kanina?
“Hoy, sino nga yung naghahanap sa akin?”

“Aba ewan ko, andyan lng sa baba tingnan mo na lng”
Sabay pasok niya sa kwarto niya.

May gad ngayon ko lng to na feel. Uhm ano nga yung term na yun? Kilig?

Yeah! Right Kilig =__=
Ignore that feeling Ice distraction lng yan.

Pagkababa ko may nakita akong lalaki negosyante ata.
Kinausap niya ko tungkol sa mga business ka echosan di niyo na kailangang I-eavesdrop baka ma nosebleed kayo.

Sinabi niya rin na yung dating may-ari ng Agricultural company namin ay gustong bilhin ulit yung kompanya nila. Eh sa di ko alam kung papayag ba ko o hindi kaya si Auntie na lng ang pinakausap ko dun sa lalaki.

Napansin ko ata na busy ang mga tao ngayon.
Ang daming katulong at ang daming pagkain, ano kayang meron?
Naligo muna ako bago lumabas sa likod bahay nang nakita ko ang napakaraming tables and sits, may party ba? May buffet pa nga sa gilid eh.
Malaki rin pala ang space ng backyard ni Auntie, bakit ngayon ko lng napansin? xD

Tiningnan ko ang wrist watch ko to check the time 12:54 PM. Ano? Hapon na ko nagising?
Grabe, ganun ba karaming papeles ang pinirmahan ko kagabi?

Agad kong hinanap yung mga bestfriends ko, wla kasi sila sa mga kwarto nila.
Pati rin ang Exo wla. Siguro nag dedate na yung mga yun. Kasi diba si Kai na at si Reza tapos sina Nicole at Kris, Si Beakhyun at Khayce naman eh medyo… you know going there na. Si Jean ay! Gad ang manhid parin di niya feel si Tao although nagkakausap sila pero si Jean naiirita parin. Si Ruby hehehe nakakatawa rin siya este sila, nung pauwi kami ng Philippines at papuntang Korea si Xiumin hehehe ge i to ang flashback.

Nasa airport na kaming lahat at naghihintay nalng sa kanya kanya naming byahe.

Di alam ni Ruby na Isang araw lng ang Exo sa Korea, so we made a plan. Oplan magtatapat si Ruby XD

“Ruby paalam ka na”-Reza

“Kanino?”-Ruby

“Sa Exo, di mo ba alam? Uuwi na sila sa Korea, nagalit kasi si Ice samin eh at pati narin sa Exo at dahil nga wla na si Tito, pwede na niyang pauwiin ang Exo sa Korea”-Nicole

Medyo na aaninag ko yung lungkot sa mukha niya.
Ako naman, wla lng yung expression, galit nga kasi diba?

“ANO?”

Diba, wagasan ang reaction niya.

“Nagbreak nga kami ni Kai, di kasi namin kaya ang Long distance relationship” –Reza *iyak kunwari*

Nag aalala namang lumingon si Ruby kay Nicole.

“*singhot kunwari* Kami rin huhuhu ang sakit sakit nga eh”-Nicole

“Anong trip?”-Luhan
Naku baka masira ang plano,so I grab Luhan palayo sa kanila.
Inexplain ko sa kanya yung balak namin. Naintindihan naman daw niya.

“No! di to pwede. Ice wag namang ganyan! Diba sabi mo okay na sayo? Tingnan mo sina Reza at Kai.
Ice naman eh paano naman ako? paano si Khayce? Wla pa kaming ano… yung ano, ah basta wla pa kami nun” mangiyak ngiyak niyang sabi.

“Oo nga Ice *Kunwaring singhot*”-Khayce

“Excuse us”-Dugtong ni Khayce

Sabay hila kay Ruby.

Lumayo muna sila ng kaunti sa amin at nagusap.
Alam ko kung anong  pinagusapan nila, ini-ing-courage ni Khayce si Ruby na umamin kay Xiumin.

Mga ilang minuto ng bumalik sila sa amin.
*Passengers for South Korea*
Nang narinig yun ng Exo ay tumayo na sila.
Nang sumigaw si Ruby…

“Minseok! SARANGHEA!”-Ruby

Natigilan si Xiumin.
At namumula namang tumakbo si Ruby sabay yakap niya dito.

End of Flashback

Hahaha ang tanga lang ni Ruby nuh? Daig pa niya katangahan ni Reza XD

Sabi ni Ruby sila na daw ni Xiumin, at doon na nagkaalaman na isang araw lng pala ang Exo sa Korea, Nag pipigil pa nga ako ng tawa eh .oh diba! Tatlo na ang may love life sa amin, at soon to be four! Kunting push na lng kasi sina Khayce at Beakhyun.

Oo nga pala…

Nasaan na nga ba yung mga yun?