Hoofdstuk 32 XXL


POV Shawn 

Gisteravond na de show is Summer overleden. Gelukkig is ze vredig overleden en had ze niet veel pijn. Gisteravond heb ik mijn ouders gebeld en samen met ze gehuild aan de telefoon. Vandaag vliegen Summer en ik naar Canada zoals we hadden afgesproken alleen vliegen we niet samen naast elkaar. Ik ga haar zo erg missen. 

Ik pak mijn telefoon en bel naar Nienke, en ik weet meteen al als ze opneemt dat Renske er ook is. 

"Hey ik moet jullie iets vertellen." begin ik mijn verhaal. Ik slik even. "Shawn wat is er?" vraagt Nienke. Ik zucht diep en begin dan te vertellen. "Summer is gisteravond overleden." zeg ik. Ik hoor geschokte reacties en dan beginnen ze allebei te huilen. "Het spijt me dat jullie het zo moeten horen en dat jullie haar niet meer zien voor de begrafenis." zeg ik. "Daar kun jij niks aandoen Shawn." zegt Renske. "Misschien kunnen jullie de vliegtickets omboeken en morgen al komen?" vraag ik. "We gaan ons best doen en dan laten we het je even weten oke?" vraagt Nienke. "Ja is goed tot dan." antwoord ik voor ik ophang. 


Als ik in Canada aankom zie ik mijn ouders en Aaliyah al op het vliegveld staan en loop naar ze toe. Als eerst geeft ik mijn moeder een knuffel, daarna mijn vader en dan Aaliyah. Ze moeten alle drie huilen en dan moet ik ook huilen. 

De fans die op het vliegveld staan kijken allemaal verdrietig of geschokt, ze snappen nu natuurlijk al wat er is gebeurd. Daar sta ik dan huilend voor mijn ouders en mijn fans. "mam en pap ga anders alvast met Aaliyah naar de auto dan kom ik zo oke?" vraag ik aan ze waarop ze knikken en weglopen. 

Ik loop in de richting van mijn fans en de bewakers lopen mee. "Hallo iedereen, ik ga er van uit dat jullie allemaal het verhaal van Summer kennen en haar gisteravond hebben zien praten door de filmpjes die zijn gemaakt. Ik heb helaas verdrietig nieuws, gisteravond is ze helaas overleden in ons hotel. Gelukkig heeft ze geen pijn gehad en is ze vredig overleden. Ik hoop dat iedereen nu mij en mijn familie even alleen laat om het te verwerken." zeg ik weer met tranen in mijn ogen. Iedereen knikt een aantal fans zeggen nog dat ze met me meeleven en het snappen dat ik nu even alleen met mijn familie wil zijn. Ik glimlach even naar ze waarna ik wegloop. 


Als ik bij de auto kom stap ik in en begin ik weer te huilen. We rijden naar huis en zijn de hele reis herinneringen aan Summer aan het ophalen. Als we thuis komen krijg ik een berichtje van Renske en Nienke die zeggen dat ze morgen aankomen. Ik app terug dat ik ze kom ophalen en dat ik het fijn vind dat ze komen. 

Summer word nu naar een mortuarium gebracht waar ze blijft tot ze begraven word. 

Ik loop het huis in en loop naar mijn kamer en start mijn laptop op en begin met het schrijven van een brief aan Summer die ik wil voorlezen op haar begrafenis. 

Lieve klein zusje, 

Ik hou van je en zal je missen. 

Maar zoals jij zei afscheid nemen bestaat niet en ik zal altijd bij je zijn en een afscheid is het begin van een mooie herinnering. 

Ook al ben jij er niet meer bij en zal dat altijd moeilijk blijven maar samen komen we erdoor heen. 

In iedere traan die ik huil zit een mooie herinnering aan jou.

Ik zal je nooit kunnen vergeten omdat je me zoveel dingen gaf  om te herinneren. 

Dag lief zusje.

Nadat ik dit heb geschreven print ik het uit en sluit ik mijn laptop af.



timeskip 1 week 

POV Shawn 

Vandaag is de dag, vandaag moeten we echt afscheid nemen van Summer. Nienke, Renske, Aaliyah en mijn moeder hebben alle drie een iets voor de begrafenis van Summer. Mijn vader en ik hebben ook iets. Ik heb die brief geschreven maar die ga ik niet voorlezen die leg ik op haar graf zodra ze begraven is. Ik ga voor haar zingen want dat wilde ze graag. Ik ga haar lievelingslied zingen namelijk fight song van Rachel Platten.

Als we in de zaal komen waar de kist met Summer erin staat krijg ik weer tranen in mijn ogen. Ik loop samen met mijn ouders, Aaliyah, Renske en Nienke lopen we naar de stoelen die voor ons gereserveerd zijn. De rest van de mensen die komen zijn ook gaan zitten en de begrafenis begint. Als alle mensen geweest zijn die wat gingen zeggen voor Summer ben ik aan de beurt met het lied. Ik begin met zingen en de kistdragers komen en dragen de kist langzaam naar de deur van de zaal, iedereen staat op en gaat achter de kist staan. Als ik klaar ben met zingen loop ik naar mijn ouders en zusje toe en ga naast hen staan. Dan beginnen we te lopen naar de begraafplaats. Eenmaal daar aangekomen gaat iedereen stil staan en leggen de kistdragers de kist in het graf en dan zakt Summer naar beneden, de grond in. Iedereen loopt in een stoet langs ons om een bloem in het graf te gooien. Nadat dat gebeurt is gaat iedereen naar huis en word het graf dicht gegooid met zand. 

Nadat dat gebeurd is gaan wij ook naar huis en blijven we beneden praten over Summer. 


Als ik s'avonds in bed lig denk ik nog lang na over de begrafenis maar ook over Summer en over de rest van mijn leven zonder haar.

Ik zie de foto die we hebben gemaakt tijdens het slaapfeestje met alle onsies en onbewust begin ik te glimlachen.

Ik zal je nooit vergeten zusje.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Laatste echte hoofdstuk van dit boek....

Nu de epiloog nog en een q&a als jullie dat willen, laat dat vooral even weten of jullie dat willen.

XXX Sanne 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top