Hoofdstuk 27

POV Summer
Ik lig nu in bed en voel me heel erg slecht. De dokter vertelde net dat Shawn zo mag komen en daar ben ik blij mee. Dan gaat de deur open en zie ik Shawn staan. "Hey" zeg ik. "Hey Sum hoe voel je je?" Vraagt hij bezorgd. "Eerlijk?" Vraag ik. "Ja eerlijk" zegt hij met een bemoedigende glimlach. "Super slecht sinds ik weer wakker ben ik zo misselijk en moe." Zeg ik. "Summer beloof me dat je je best gaat doen om beter te worden please?" Vraagt hij met tranen in zijn ogen. "Ik zal mijn best doen Shawn omdat ik wil dat jij gelukkig bent." Zeg ik.

Nadat ik dat gezegd heb komt de dokter binnen die zegt dat Shawn weg moet en we nemen afscheid van elkaar.

Nadat Shawn weg is gegaan komt er iemand anders binnen die ik vaag ken omdat het een vriend van Shawn is. Ik kijk hem vreemd aan. "Hey Summer ik weet dat je niet weet wie ik ben maar Ik ben Cameron de beste vriend van Shawn." Zegt hij. "Hey ik ben Summer maar dat wist je al." Zeg ik met een kleine glimlach. Hij glimlacht ook, hij komt op mijn bed zitten en ik ben er achter gekomen dat hij net als Shawn 18 is en hierheen kwam om Shawn verassen en hoorde dat ik in het ziekenhuis lag en toen meteen hierheen gekomen is. Ook hij moet na 10 minuten de kamer verlaten en dan ben ik weet alleen.

Ik ga lekker liggen en denk aan het leven voordat ik ziek werd, mijn vrienden Renske en Nienke, Shawn die ik net ontmoet had en mijn ouders die me weg gedaan hadden voor adoptie omdat ze te arm waren om voor mij te zorgen. Zonder dat ik het door heb zijn de tranen over mijn wangen gaan rollen. Ik zucht en ga op mijn zij liggen. Na een tijdje val ik in slaap.

POV Shawn
Ik wil zo graag dat ze dit overleeft, mijn familie is het allerbelangrijkst voor mij. Eerst had ik mijn ouders en Aaliyah en wist ik niet dat ik nog een zusje had. Dan kom ik erachter dat ze ernstig ziek is en misschien wel dood gaat. Daarna zorg ik ervoor dat ze mee op tour mag en word ze vergiftigd door een medewerker in het Concertgebouw. Nu ligt ze op de intensive care en gaat ze weer bijna dood. Hoe moet ik haar ooit gaan helpen als het mijn schuld is dat ze hier ligt. Ik heb haar niet beschermd, misschien is dit wel allemaal mijn schuld en was dit niet gebeurt als ik nooit in haar leven was gekomen. Misschien word ik gek, zo Mag ik niet denken, nu niet nooit niet.

————————————————————
Hey iedereen, daar ben ik weer hebben jullie me gemist?

Laat weten wat je ervan vind

Xxx Sanne

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top