Hoofdstuk 24
POV Summer
Ik werd de volgende ochtend pas wakker. Shawn lag naast me hij is de beste broer die je je kan wensen. Ik hou van hem. Vanavond heeft hij zijn eerste concert hier. Ik vind het wel spannend maar het komt goed. We moeten al om 1 uur s'middags in het Concertgebouw zijn om te soundchecken enzo. Ik moet Renske en Nienke ook nog even bellen om te laten weten dat ik veilig aangekomen ben maar daar is het nu midden in de nacht dus dat kan ik nu niet doen. Ik stap het bed uit en ga ontbijt maken voor ons. Ik maak brood met omelet en sinaasappelsap. Dan zet ik het op een dienblad en breng het naar onze hotelkamer. Dan maak ik Shawn wakker.
"Goedemorgen slaapkop" Zeg ik grinnikend. Hij word wakker en kijkt me aan. "Goedemorgen zusje, heb je goed geslapen?" Vraagt hij. "Ja heerlijk en jij?" Vraag ik op mijn beurt. "Ja ook wel hoor maar nu ga ik ontbijt maken." "Nee hoor is niet nodig heb ik al gedaan." Zeg ik. We eten het in stilte op. "Dit is echt mijn lievelingsontbijt." Zegt Shawn. Ik glimlach. "Dankje Shawn." Zeg ik.
Na het ontbijt kleden we ons aan en lopen we naar beneden. We gaan even voordat we naar de concertzaal moeten naar de stad toe. We lopen met truien aan en zonnebrillen op om niet herkend te worden. Ik zie het meisje lopen die de vorige dag die rare opmerkingen maakte en loop naar haar toe, Shawn wilt me tegenhouden maar ik loop door. "Waarom deed je zo gister?" Vraag ik aan haar. Ze kijkt me verschrikt aan, ik zie dat ze een lange broek aan heeft en een dik vest. "Ik Euhm ik was jaloers denk ik het spijt me ik wilde je geen pijn doen." Zegt met spijt in haar ogen. Dan dwaalt mijn blik af naar haar dikke kleding. "Waarom heb je met dit weer zulke dikke kleding aan?" Vraag ik verbaasd. Ze kijkt me een klein beetje bang aan. Ik probeer haar geruststellend aan te kijken. "Euhm ik word geslagen door mijn ouders, daar schaam ik me voor ik denk dat dat de reden was dat ik zo gemeen was gister. Nogmaals het spijt me." Antwoord ze zacht. Ik kijk haar bezorgd aan. "Het is al goed maar volgende keer niet meer doen Oke?" Vraag ik. "Ik zal het niet meer doen nooit meer, ik hoop trouwens dat je snel weer beter word." Zegt ze. "Dankje ik hoop dat je vader snel stopt." Zeg ik weer.
We nemen afscheid en Shawn en ik lopen door. "Summer waarom deed je dat?" Vraagt Shawn. "Ik haat het als mensen zoiets zeggen en ik wilde weten waarom ze het deed en dat weten we nu." Reageer ik. "Oke ik snap het. Laten we terug gaan naar het hotel dan kunnen we ons omkleden en naar de zaal gaan." Zegt Shawn en ik stem ermee in. Als we weer in het hotel zijn kleden we ons om en gaan we richting de zaal.
———————————————————
Nieuw stukje.
Laat weten wat je ervan vind.
Ik zit de laatste tijd niet lekker in mijn vel dus ik weet niet of er veel updates komen of niet we zullen zien.
Xxx Sanne
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top