POV Shawn
Ik schrik en kijk naar Summer. Het lijkt net alsof ze het niet heeft gehoord ze lijkt in shock. Ik pak haar hand vast.

POV Summer
Ik kijk naar beneden en reageer nergens meer op. Ik ben echt geshockt. Dan begin ik ineens uit het niet te huilen. Ik kijk Shawn aan en hij knuffelt me. "Shht het komt wel goed je werd wel weer beter." Zegt Shawn om me te kalmeren maar ik merk dat hij het zelf ook niet zeker weet. De dokter staat op. "Ik laat jullie even alleen." Zegt ze en loopt weg. Ik duw mezelf tegen Shawn aan en knuffel hem. "Je blijft bij me toch?" Vraag ik. "Ja ik blijf hier en bel mama en papa dan kunnen ze hier naartoe komen." Zegt Shawn.

Als ik eindelijk uitgehuild ben haalt Shawn de dokter. "Oke Shawn als jij nu haar pyama en kleding haalt dan begin ik alvast met het installeren van haar bed." Zegt de dokter een beetje dwingend. Shawn kijkt me aan voor toestemming en ik geef hem die. Hij loopt weg en haalt mijn spullen. "Oke je mag met mij meekomen." Zegt de dokter. Ik loop achter haar aan naar mijn kamer. Ik krijg alvast een joggingbroek van het ziekenhuis en het shirt laat ik aan. Dan moet ik in bed gaan liggen. "Morgen beginnen we met de chemokuur daarvan kan je misselijk worden en je haar gaat uitvallen." Zegt ze. "Kan ik nu mensen bellen?" Vraag ik. "Ja doe maar ik laat je even alleen." Zeg ik.

Als eerst wil ik Nienke bellen maar bedenk me dan dat ze waarschijnlijk bij Sander is dus bel ik Renske. "Hey Renske." Zeg ik. "Hey Summer." "Euhm ik moet je iets vertellen ik lig in het ziekenhuis." "Wat waarom? Is het ernstig?" Vraagt ze bezorgd. "Ik heb net te horen gekregen dat ik leukemie heb." Zeg ik. "Oh het spijt me voor je. Mag je bezoek?" Vraagt ze. "Weet ik niet ik ga het zo vragen." Antwoord ik. "Wil je me dan appen want dan kom ik meteen." Zegt ze. "Doe ik." En ik hang op.

Misschien moet ik Nienke wel bellen ze heeft er recht op. Dan bel ik Nienke. "Hey Summer. Hoe was het met Shawn zijn jullie broer en zus?" Vraagt ze blij. "Ja het was heel leuk en we zijn broer en zus maar dat is niet waarom ik bel. Ik bel je om te zeggen dat ik ben opgenomen in het ziekenhuis." Zeg ik. "Wacht wat waarom?" Vraagt ze geschokt. "Ik heb leukemie." "Ik kom nu meteen naar je toe." Zegt ze. "Ik weet niet of ik bezoek mag." "Dat boeit me niet ik kom gewoon." Zegt ze. "Oke ik zie je zo." Zeg ik.

Dan komt Shawn terug met mijn spullen. "Hey." Zegt hij. "Hey ze beginnen morgen met de chemo." Zeg ik. "Ik heb mama en papa gebeld ze komen zo snel mogelijk en ze nemen aaliyah ook mee." Zegt Shawn. "Ja leuk. Dan zie ik voor het eerst mijn zusje en mijn ouders." Zeg ik blij. "Ja klopt ga nu maar even slapen je moe goed uitgerust blijven." Zegt hij. "Ja pap doe ik." Zeg ik lachend en val al snel in slaap.

----------------------------------------------
Hey hoofdstuk 10 alweer het gaat zo snel!!
Laat weten wat je ervan vind.
Xxx Sanne