"Masakit pala," naisalabi ko.

Sa oras na ito, hindi ko mapigilang mailabas ang nag-uumapaw na luha at emosyon. Masakit pala talaga. 'Yong pakiramdam ko ay parang unti-unting pinupunit ang aking puso.

"Oo masakit pero kung saan ka mas sasaya. Kung ano ang mas makabubuti, hahayaan kita."

"Salamat," huling salitang sinambit niya.

Tinapik pa niya ang balikat ko. Kahit nahihirapan na ako sa pag-iyak ay wala akong magawa kundi ang hayaan siyang maglakad papalayo at ang limutin ako.