Hoofdstuk 14
Na een paar keer nadenken ren ik dan toch nog naar Giel toe. Hij is druk bezig met praten met Thomas en Stefan. Ik ga naast hem staan en wacht tot een geschikt moment dat Giel uitgesproken is. Het duurt eventjes, totdat Giel doorheeft dat ik naast hem sta.
'Wat is er Ceyda?,' vraagt hij bezorgd aan me.
'Ik kwam een hyena tegen in een bosje. De hyena veranderde naar haar menselijke gedaante en zag een meisje voor me. Ze vroeg me of ik met haar mee wou gaan,' antwoord ik.
'In welk bosje?,' vraagt Giel door.
'Kom, volg me!' zeg ik wanhopig en pak hem beet. Ik trek hem met me mee naar het bosje toe en duw het bosje opzij. Maar er is geen hyena of meisje te bekennen.
'Volgens mij heb je het verbeeld Ceyda,' merkt Giel op.
'Wat! Nee, nee, nee. Ik heb het me zeker niet verbeeld. Ze wou me nog vastpakken om me tegen te houden dat ik niet weg zou rennen,' reageer ik geschrokken.
'Ja dag Ceyda. Ik zie niks, geen hyena en geen meisje. Je hebt het je gewoon verbeeld. Misschien nog niet goed wakker,' zegt Giel.
Ik zucht wanhopig. Hem kan ik dus niet overhalen dat ik een hyena heb gezien. Giel loopt weer weg en ik ren naar mijn vader. Maar eens proberen bij mijn eigen soort.
'Pap?,' vraag ik om zijn aandacht te trekken.
Hij kijkt verstoord op en kijkt me aan. 'Wat is er lieve Ceyda?,' vraagt hij aan me.
'Pap! Ik zag een hyena naar een meisje veranderen. Ze vroeg aan me of ik met haar mee wou gaan, maar dat deed ik niet en rende weg. Ik had eerst Giel erbij gehaald, maar die verklaart me voor gek. Dat ik het met heb verbeeld,' vertel ik meteen aan hem.
'Waar zag je de hyena?,' vraagt hij door.
'In dat bosje!' zeg ik overstuur.
'Kom, kom! Toe nou lieverd,' zegt hij dan. 'Een hyena die zich in een bosje schuil houdt.'
'Echt waar pap! Geloof me!' roep ik gefrustreerd uit.
'Ho, ho! Rustig Ceyda,' zegt hij om me in te dimmen, wat niet werkt.
'Hoezo moet ik rustig doen? Straks va-.' 'Je bent gewoon niet wakker Ceyda,' onderbreekt Giel me.
'Maar-.' begin ik, maar op dat moment springen er plots van alle kanten hyena's te voorschijn. Zonder enige sein vallen ze ons aan.
'Bescherm de burcht!' roepen de bazen.
Er komen een paar op mijn afrennen en snel veranderd ik naar mijn vossengedaante. Ik grom om ze op afstand te houden. Het werkt deels, maar lang niet allemaal blijven ze op stand. Een hyena van achter springt boven op me, waardoor ik op de grond neer plof en geen kant meer op kan. Voor mijn ogen zie ik zowel vossen als wolven gewond raken, maar ook hyena's. Gelukkig zie ik geen enkele hyena naar de burcht toe gaan. Althans, van wat ik kan zien vanaf mijn positie.
'Stooop!' roept één van de bazen. Door zijn geroep stopt meteen iedereen met vechten.
'Ahum! Jullie overtreden al voor de derde keer de regel, vechten en geweld bij de Shifterburch,' begint een andere baas.
'Al voor de derde keer?,' vraag ik verbaasd aan hem.
'Ja, gisteravond hebben ze hier geweld gebruikt tegen ons. We hadden ze weggejaagd met parfum,' antwoordt een andere baas weer.
'Verdwijn van dit grondgebied, hyena's. Jullie mogen hier nooit meer komen, zelfs niet meer in de buurt. Als jullie dat wel doen, verklaren wij de oorlog met alle andere shapeshifters tegen jullie. Zal dan maar eens drie keer na gaan denken wat jullie hier allemaal aanrichten. En... jullie roedelleidster, ligt bij deze uit de Shifterraad,' vertelt de andere baas weer. Hij houdt plots een papier omhoog, die hij door midden wilt scheuren. Plots, klinkt er een harde "nee" kreet. Alle blikken glijden de kant op, waar de kreet vandaan komt. Iedereen veranderd naar zijn mensengedaante en kijkt verrast naar niemand minder dan, de vrouw waarmee ik dagen geleden nog oog in oog heb gestaan.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top