«Ισως καμια φορά όσα έρχονται να μην είναι όσα προσμένουμε...»

1 Μήνα μετά, 6 ημέρες πριν την πανσέληνο

Τα δάχτυλα της είχαν γίνει μαύρα απο το κάρβουνο. Ενώ το βιβλιαράκι της ειχε γεμίσει με εικόνες. Άριστα δομημένες προσωπογραφίες του Λιαμ. Λεπτομέρειες που ισως κανείς δεν ειχε προσέξει πανω του. Η Φαιθ βρισκόταν στο απόλυτο σκοτάδι. Σε ενα διέξοδο που δεν την βοηθούσε καθόλου.

Κλεισμένη ξανά μεσα στο σπιτι ένιωθε απελπισμένη. Όσες κλήσεις και να ειχε απο τον Λιαμ τις αγνοούσε συνεχώς και παράλληλα φρόντιζε να μείνει μακριά και απο τον Τζόναθαν μέχρι να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς αισθάνεται μεσα της. Δεν ηταν εύκολο να διαχειριστεί την κατασταση. Η Λούνα ηταν η μόνη που βρισκόταν διπλα της συνεχώς. Την επισκεπτόταν πρωί βράδυ σχεδόν και κατάφερε να μαθει όλα όσα είχαν συμβεί. Αν και η Φαιθ δεν ήθελε κάποιον κριτή εκείνη φρόντιζε με τον δικό της τρόπο να την ηρεμεί. Να της μιλάει για την ζωη και να την ενθαρρύνει να βγει απο το καβούκι της. Δυο ημέρες πριν εκανε την πρώτη της έξοδο. Όλοι είχαν μείνει άφωνοι στο σπιτι. Ο Ιαν και η Ελπίδα δεν είχαν ιδέα για το τι της συμβαίνει ενώ ο Ντομ αν και έμαθε απο την Λούνα δεν τόλμησε να αποκαλύψει λεξη. Ισως ηταν και ο μοναδικός που σκεφτόταν πως η σχεση Λιαμ και Φαιθ ειχε μέλλον.

Κακά τα ψέματα η συμπεριφορά της Νερισσας ειχε αρχίσει να του την δίνει άσχημα στα νευρά. Με την εγκυμοσύνη σαν πρόσχημα έριχνε στάχτη στα μάτια όλων. Πηγαινοερχόταν σχεδόν καθημερινά στο σπιτι με την δικαιολογια πως θέλει να κανει ετοιμασίες. Προς μεγάλη του έκπληξη ο γιατρός ειχε επιβεβαιώσει την εγκυμοσύνη. Για εναν βρικόλακα η γεννά δεν ηταν τοσο χρονοβόρα οσο για εναν απλό θνητό. Η διαδικασία διαρκούσε το πολυ 4 μήνες. Το έμβρυο αναπτυσσόταν σχεδόν με διπλάσια ταχύτητα. Αν και δεν ηταν εύκολο να τεκνοποιήσει καποιος εκείνη στάθηκε τυχερή. Τα κατάφερε.

Άνοιξε το μικρο λερωμένο της σακουλάκι και έβαλε μεσα το κάρβουνο. Το τοποθέτησε μαζι με το βιβλιαράκι της κάτω απο το κρεβάτι και πήγε προς το παράθυρο. Ο έναστρος ουρανός άναβε τα φωτά του για εκείνη. Την καλούσε να βγει , να τρέξει, να κυνηγήσει και να τραφεί οπως όλοι οι υπόλοιποι. Οσο έφτανε η μεγάλη μερα όλο και περισσότεροι τηρούσαν τις παραδόσεις. Πήγαιναν και κυνηγούσαν στο δάσος. Άφηναν τις παγωμένες μπουκάλες με αίμα που είχαν στα ψυγεία απο τα κεντρικά νοσοκομεία και επιζητούσαν λίγη απο την χαμένη τους φύση. Μια φύση που την καλούσε με την σειρά της.

Στο σπιτι επικρατούσε μεγάλη σύγχυση τον τελευταίο μηνά. Εκτός απο την ίδια που ηταν ενα κουρέλι η ατμοσφαίρα της έφερνε άγχος. Κόσμος πηγαινοερχόταν σχεδόν καθημερινά όλες τις ωρες της ημέρας. Μαζι με την μητέρα της και την γιαγιά της οργάνωναν λεπτομερώς την γιορτή που θα γινόταν στο κέντρο της πόλης σε λίγες μέρες. Ο Ιαν μαζι με τον Καλεμπ είχαν αφοσιωθεί στην ασφάλεια της οικογένειας και ο Ντομ με την Λούνα προς μεγάλη έκπληξη όλων παρέμεναν αμέτοχοι λέγοντας πως ήθελαν να περασουν λίγο χρόνο οι δυο τους. Δυστυχώς ομως ηταν ψέμα. Απλά προσπαθούσαν να βρούνε μια λύση. Μια λύση που δεν υπηρχε πουθενα

Άνοιξε το παράθυρο και αφουγκράστηκε την ηρεμία που επικρατούσε. Κοίταξε απέναντι μεσα στα δεντρά και τότε τα ειδε. Ειδε ξανά εκείνα τα μάτια να την κοιτάζουν. Ηταν θλιμμένα , παραπονεμένα. Ομως εκείνη ειχε ηδη παρει την απόφαση της. Έκλεισε το παράθυρο και αναστέναξε. Για ακόμα μια βράδια ηταν έξω και την περίμενε. Περίμενε έστω ενα της σημάδι. Ενα νεύμα με το χέρι. Οσο και να το αρνιόταν καταβλητέος το μονο που ήθελε ηταν να πει ενα ηχηρό «Ναι» στην επιθυμία και να τον φωνάξει. Να τον νιώσει ξανά. Αλλα θα γινόταν πατέρας. Καθε φορά που έφτανε στο σημείο να ουρλιαξει το υπενθύμιζε στον εαυτό της και άπλα έκλεινε το παράθυρο...

Την ίδια ώρα Σικάγο

"Ηλίθιος! Αυτό είσαι! Ένας ηλίθιος που δεν μπορεί να έρθει σε επαφή ούτε καν με την κοπέλα του ! " φώναξε ο Τζον και ο Τζόναθαν τον αγριοκοιταξε

"Άκου να σου πω, είπαμε είμαστε σοι αλλά χαμήλωσε τον τόνο σου μην γίνουμε μπίλιες εδώ μέσα! Και στην τελική εδώ εσύ δεν μπορείς να βρεις τον ίδιο σου τον γιο!" Ο Τζον έσφιξε τις γροθιές του.  Η αληθεια ήταν πως είχε να έρθει σε επαφή μαζί του έναν μήνα. Και οι φήμες τον ήθελαν να γίνεται πατέρας σύντομα.

"Άκου να δεις ... Ο Λιαμ ας κόψει το λαιμό του. Δεν με νοιάζει καν. Εγώ το μόνο που χρειάζομαι είναι η Φαιθ... Μπορείς να μου την φέρεις; Καλώς.  Αν πάλι δεν μπορείς δεν σου χρωστάω, δεν μου χρωστάς και τα κάνω όλα μόνος μου" Έμοιαζε αρκετά σοβαρός αλλά συνάμα η έκφραση του ήταν τρομακτική.

"Σου είπα πως θα σου την φέρω πριν τη πανσέληνο. Μπορεί να μην έχω τη δυνατότητα να πάω γιατί θα με μυρίσουν οι υπόλοιποι αλλά θα σου την φέρω. Από εκεί και πέρα δεν με νοιάζει. Καν την ότι σκατα θες αρκεί να πάρω την αθανασία μου!" Ο Τζόναθαν πήγε προς την πόρτα. Την άνοιξε και έφυγε.

Τζόναθαν POV

Πώς θα γλιτώσω ρε πουστη ! Κι αν όλα αυτά που είπε δεν είναι αλήθεια; Αν όντως η Φαιθ μπορεί να με δαγκώσει και να γίνω αθάνατος; Αλλά δεν νομίζω να μου έλεγε ψέματα σε κάτι τέτοιο...

Ήταν ξεκάθαρος πως πρέπει να δαγκωθω από κάποιον που έχει ιδιο αίμα με μενα αλλιώς θα πεθάνω. Ένα τσιγάρο, αυτό θέλω μόνο... Ένα γαμημένο τσιγάρο. Τα έχω κάνει σκατα... Τίποτα από όσα σκέφτομαι δεν θα δουλέψει. Δεν θα προλάβω είμαι σίγουρος. Αυτός το μόνο που θέλει είναι να την σκοτώσει και ξέρω πως δεν θα προλάβω να τη σωσω...

Αν γίνει θνητή όλα θα τελειώσουν... απο την άλλη δεν έχω επιλογή γαμωτο !!! Όλα είναι τόσο ... τοσο δυσοίωνα... Η αρρώστια προχωράει. Μου μένει το πολύ ένας χρόνος και πρέπει να βιαστώ. Από την άλλη πως θα της κανω τέτοιο  πράγμα; Ξέρω πως ο Λιαμ νοιάζεται για εκείνη Το είδα στα μάτια του. Αυτό που δυστυχώς δεν ξέρει όμως είναι πως την νοιάζομαι κι εγώ... Θα μπορούσα να πω πως την αγαπάω αλλά δεν ξέρω αν λέγεται αγάπη. Στην αγάπη δεν σε νοιάζει η ζωή σου... πεθαίνω όμως... πεθαίνω και δυστυχώς το μισό μου αίμα δεν βοηθάει καθόλου την ανθρώπινη πλευρά... Α ρε μάνα...

Πετάω το τσιγάρο και βγάζω το τηλέφωνο. Πρέπει να το κάνω. Πρέπει να βρω τρόπο να την φέρω κοντά. Αν γίνω αθάνατος ίσως καταφέρω να την προστατέψω σωστά; Ίσως τον πείσω να μην την σκοτώσει και να την απελευθερωσω...

Χρειάζονται οι κατάλληλες λέξεις... Ένα μήνυμα που θα την βγάλει από το κλουβί. Δεν ξέρω καν τι έχει πάθει αλλά κάτι μου λέει πως σίγουρα θα σχετίζεται με τον Λιαμ...

Στην Πόλη. Σπίτι Λιαμ και Νερισσας

"Πάλι ήσουν εξω;" τον ρώτησε κι εκείνος πέταξε το δερμάτινο μπουφάν στην καρέκλα και απαθεστατος έκατσε στο καναπέ.

"Σε ρώτησα κάτι! Αφήνεις την γυναίκα σου και το παιδί σου πίσω γιατί;Για πιο λόγο μου λες ;" Αισθάνθηκε την ένταση του αλλά συνέχισε..." Κανόνισε να συνέλθεις! Δεν θέλω το παιδί μου να μεγάλωσε σε........" πριν καν τελειώσει ο Λιαμ είχε ήδη βρεθεί μπροστά της . Το χέρι του ήταν όμορφα περασμένο στο λαιμό της και τα μάτια του ορθάνοιχτα. Κατάμαυρα...

"Βουλωσε το ... Δεν θέλω εσένα ούτε αυτό το άτυχο πλάσμα που μεγαλώνει μέσα σου ... Προσπαθώ να μείνω ήρεμος αλλά δεν βοηθάς. Θα στο πω μια ακόμα φορά...." Έσφιξε το λαιμό της και πλησίασε κι άλλο. Η ανάσα του πλέον έσκαγε στο πρόσωπο της και εκείνη τον κοιτούσε τρομαγμένη.
"Δεν είναι ερωτευμένος μαζί σου... Δεν σε θέλω... Δεν σε νιώθω... Δεν σε πονάω... Δεν υπάρχεις καν ! Κάνω υπομονή γιατί αυτό το πλάσμα δεν μου φταίει σε τίποτα κατάλαβες; Αν τολμήσεις  να μου υψώσεις ξανά τον τόνο της φωνής σου έχεις τελειώσει!" Χωρίς να ασκήσει δύναμη τίναξε ελαφρά τον λαιμό της προς τα πίσω. Πήρε το τζάκετ και έφυγε από το σπίτι . Δεν τον ενδιέφερε που θα πάει και που θα βρεθεί... Ήθελε μόνο ένα πράγμα. Ησυχία....

Κάπου στην   πόλη....

"Γιατί με κάλεσες μέσα στην μαύρη νύχτα Τζον ;" Ρώτησε παραξενεμενη...

"Ξέρεις πολύ καλά το γιατί...Οι μέρες πλησιάζουν και το τελετουργικό πρέπει να πετύχει "

"Το ξέρω. Στο είπα από την αρχή πως ότι και να γίνει η Μπεθ ήταν φίλη μου. Δεν θα αφήσω την μνήμη της ατιμώρητη. Ήδη έχω σπείρει μέσα της την αμφιβολία. Έχει δει το βιβλίο Τζον ... Ξέρει πως μπορεί να γίνει θνητή"

"Ωραία λοιπόν, φρόντισε να μην σε καταλάβει κανένας... είσαι ο μόνος αξιόπιστος σύνδεσμος μου εκεί μέσα Μεριλ. Ο Τζόναθαν είπε πως θα μου την φέρει.  Είμαι έτοιμος... Μόλις ολοκληρωθεί η τελετή θα τους καταστρέψω όλους!" Η Μεριλ αναστέναξε...

"Κι εγώ θα φροντίσω έτσι ώστε η μαγεία από τα τείχη να πέσει. Μάζεψε τους άντρες σου και για τα υπόλοιπα μην ανησυχείς... Να θυμάσαι όμως! Θα έχεις 24 ώρες μέχρι να γίνει μόνιμο... Αν αποτύχεις όσο και να το θέλω θα βρεθείς απέναντι μου. Δεν θα ρισκάρω το κεφάλι μου... Άπαξ και την κρατήσεις θνητή για 24 ώρες όλα τελειώνουν..."

"Αυτό είναι εύκολο... Δεν υπάρχει εξάλλου πιθανότητα ο Λιαμ να βρεθεί μαζί της. Του έχω μάθει καλά τον ρόλο του. Ξέρει πω πρέπει να εκδικηθεί για την Μπεθ..."

"Ωραία τότε. Και μόνο να αλληλοδαγκωθουν εκείνες τις ώρες είναι αρκετό για να φέρει την καταστροφή. Την αισθάνομαι να δυνάμωνει ξέρεις, έχω την εντύπωση πως πρέπει να τον δάγκωσε κι αυτό δεν είναι καλό..."

"Αποκλείεται! Θα μου το έλεγε! Εκτός αυτού έμαθα και πως θα γίνει πατέρας ισχύει;"

"Ναι , αν και από ότι ξέρω δεν έχει ολοκληρωθεί η μεταξύ τους διαδικασία... "

"Το γνωρίζω... Δεν μπορω να επέμβω έτσι ώστε να αλληλοδαγκωθει με την Νερισσα αλλά και πάλι έχουμε στα χέρια μας ένα δυνατο χαρτι. Ο Λιαμ θα αναλάβει μετά το θάνατο του Ίαν και της Ελπίδας. Εγώ θα επιστρέψω και τότε δεν θα με σταματήσει κανένας!!!"

Το σατανικό του γέλιο έμεινε να αντηχεί στα αυτιά της...

Σας φιλώ