"Πιανεσαι Στην παγίδα σαν το ποντίκι στη φακα...."

"Φαιθ τι είναι αυτά που λέει η αδερφή σου ;Ίαν;" Η Ελπίδα κοιτώντας την κόρη της έψαχνε για απαντήσεις. 

"Μίλα Φαιθ ! Μην κρύβεσαι άλλο! Δεν Θα βάλω εγώ σε κίνδυνο τον άντρα μου για πάρτη σου !" Με αυτά τα λόγια που ξεστόμισε η Νερισσα είχε κάνει ξεκάθαρο πως είχε χαθεί ανάμεσα τους κάθε αδελφικος δεσμός.  Μέσα στα μάτια της Φαιθ πέρασαν αυτόματα εικόνες από όλα εκεινα τα ανέμελα χρόνια που ζούσαν ευτυχισμένες. Βράχος η μια για την άλλη.

"Νερισσα αρκετά!"Φώναξε ο Λιαμ και μια νεκρική σιγή επικράτησε για λίγα δευτερόλεπτα . Αν και του Ίαν δεν του άρεσε ο τόνος του , συμφωνούσε απόλυτα με τα λόγια του . Κάποιος έπρεπε να την κάνει να σιωπήσει και ήξερε πως ο μέλλοντας άντρας της είχε σίγουρα επιρροή επάνω της.

"Είναι αλήθεια μητέρα... Τώρα για εξηγήσεις μην ζητάς γιατί δεν θα δώσω σε κανέναν σας ! " Η Φαίθ βουρκωσε. Σηκώθηκε και τους κοίταξε.
"Και Όσο για σ'ενα μην ανησυχείς! Δεν χρειάζομαι τον άντρα σου για να με νταντευει!" Είπε προς την αδερφή της και εκείνη της χάρισε μια δηλητηριώδη μάτια. Για την Νερισσα η αδερφή της ήταν ανώριμη. Αν και μεγαλύτερη την θεωρούσε πλέον ανεγκέφαλη. 

"Αυτό θα γίνει θες δε θες !" Φώναξε ο Ίαν και ξαφνικά τα τζάμια άρχισαν να τρίζουν. Τα μάτια της μαύρισαν και το τραπέζι άρχισε να κουνιέται απειλητικά. Η Φαιθ έβγαινε εκτός εαυτού και ο πατέρας της το ένιωσε αμέσως.

"Πάντα το ίδιο!Η Φαιθ εκνευρίζεται χανει την ψυχραιμία της και πρέπει να φοβόμαστε και από πανω! Μια δύναμη έχει όλη κι όλη στην τελική!" Η Νερισσα έβγαλε έξω τους κυνόδοντες της και έπιασε το τραπέζι. Το έσπρωξε προς τα κάτω και η Φαιθ ύψωσε τα χέρια της .

"Νερισσα σταματά γαμωτο !" Ούρλιαξε ο Λιαμ και τελειώνοντας το τραπέζι εκτοξεύθηκε με δύναμη στον τοίχο. Η Φαιθ άρχισε να ανασαίνει βαριά και η Ελπίδα πανικόβλητη έπιασε το χέρι του Ίαν. Σε ένα πράγμα είχε δίκιο η Νερισσα. Έπρεπε όντως να φοβούνται...

"Πατάτα με Λιαμ ! Δεν Την φοβάμαι!" Είπε και  τα μάτια της όπως και της αδερφής της βάφτηκαν στο μαύρο.

Η Φαιθ ξαφνικά έβγαλε ένα ουρλιαχτό. Ανυψωθηκε λίγα εκατοστά από το έδαφος και  τα παράθυρα έσπασαν μονομιάς. Έπεσε αμέσως στο πάτωμα και ο Λιαμ έτρεξε κοντά της.

"Κάτι συμβαίνει!!!" Φώναξε δυνατά.  Η Νερισσα τον κοίταξε εξαγριωμένη και ο Ίαν πλησίασε δίχως φόβο. Το κορμί της άρχισε να τρανταζεται και τα μάτια της ήταν κλειστά. 

"Ανάθεμα σε για παιδι!" Μονολόγησε ο Ίαν κοιτώντας την Νερισσα και πήρε αγκαλιά την κόρη του. Τόσα χρόνια την αντιμετώπιζαν με ήρεμο τρόπο κι εκείνη φυσικά πάντα ήταν χαμηλών τόνων.  Βλέποντας την ομως έτσι φοβήθηκε. Όχι για τον εαυτό του αλλά για την ίδια του την κόρη, την ζωντανή απόδειξη του έρωτα του με την Ελπίδα...

"Το μωρό μου !!!" Φώναξε εκείνη αλλά ο Λιαμ σηκώθηκε και πήγε προς το μέρος της σταματώντας την .

Η πόρτα της τραπεζαρίας άνοιξε και άντρες μπήκαν μέσα κοιτώντας πανικόβλητοι. 

Το κορμί της άρχισε να ηρεμεί, η ανάσα της έγινε πιο απαλή και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της ηρέμησαν... τα μάτια της όμως ήταν ακόμη κλειστά...

"Μπορώ να σε κάνω θνητή... να σε κάνω να ζήσεις και να πεθάνεις έχοντας δίπλα σου έναν άντρα που αγαπάς..."

"Ποιος Είσαι;"

"Είμαι αυτός που θα σου δώσει ότι ζητάς..."

"Και μετα;"

"Μετά θα είσαι ελεύθερη...."

{.....}

"Σε Θέλω..." Δάσος... γύρω της υπήρχε ένα αρκετά πυκνό δάσος κι εκείνη ήταν πεσμένη κάτω. Δεν έβλεπε το πρόσωπο του άντρα που ήταν από πάνω της ... έσκυψε και ξεκίνησε να γλύφει τον λαιμό της ... έβλεπε τον εαυτό της να αναστενάζει και  γέμισε με τρόμο οταν είδε ένα κόκκινο ρυάκι από αίμα να κυλάει στον λαιμό της...

{.....}

"Θέλω να ζήσω μαζί σου ... Γίνε σαν εμένα Φαιθ...." Κοίταξε γύρω της . Ήταν στο εσωτερικό ενός αρκετά γνωριμου αυτοκινήτου.

Πάλι δεν έβλεπε τον άντρα.... Εκτός από τον εαυτό της όλοι ήταν σκιές...

{....}

Ουρλιαχτά.... το Μόνο που άκουγε ήταν τα δικά της ουρλιαχτά καθώς ένιωθε την φύση της να την εγκαταλείπει... πτώματα... Σε δευτερόλεπτα γύρω της όλος ο τόπος γέμισε με πτώματα....

Το μέλλον.... έβλεπε όραματα , ισως και προμήνυματα και δεν το γνώριζε κανένας όση ώρα ήταν αναίσθητη...

Ξάφνου άνοιξε τα μάτια της και αντικρυσε τον πατέρα της.

"Φαιθ ;" Ειπε και με δάκρυα στα μάτια την έκλεισε στην αγκαλιά του.

Ένας έντονος πόνος διαπέρασε το κρανίο της . Χωρίς να χρειαστεί να κοιτάξει γύρω της ένιωθε πάνω της τα μάτια όλων.

"Είμαι καλά πατέρα...."ψέλλισε και προσπάθησε να σηκωθεί αλλά κατέρρευσε... σκηνές από όσα έβλεπε περνούσαν συνεχώς μέσα στα μάτια της. Τα έκλεισε και μια έκφραση πόνου σχηματίστηκε στο πρόσωπο της.

Ο Ιαν την πήρε αγκαλιά και κοίταξε την γυναίκα του.

"Ειδοποίησε αμέσως τον Ντομ μωρό μου..." είπε νοερά κι εκείνη σκούπισε τα δακρυσμένα της μάτια και υπάκουσε.

Ανέβασε την κόρη του στο δωμάτιο της και την ξάπλωσε απαλά στο κρεβάτι...

"Είσαι καλά;" Την ρώτησε και εκείνη κούνησε το κεφάλι της θετικά. 

"Δεν μπορώ να εξηγήσω τι σου συνέβη αλλά θέλω να μείνεις ήρεμη εντάξει; Σου υπόσχομαι να βρω μια λύση για όλα κόρη μου ... Στην χειρότερη όλων...."είπε και έκανε μια παύση αναστεναζοντας "στην χειρότερη αν δούμε ότι σε θέλει τόσο όσο εσύ, δύο θα είναι οι επιλογές... Η θα τον αλλάξουμε και θα έρθει να μείνει μόνιμα εδώ  η αν δεν δεχτεί ο Ντομ θα του σβήσει την μνήμη και θα τον ξεχάσεις...." ακούγοντας τον ένιωσε όμορφα. Ίσως γαλήνια... Ήταν σίγουρη για τα συναισθήματα του Τζόναθαν.

Έκλεισε τα μάτια της και εγυρε το κεφάλι της στο πλάι...

"Σε Κάθε περίπτωση ο Λιαμ θα είναι μαζί σου όμως...."ψιθύρισε ο Ίαν και γκρέμισε όλα όσα έχτισε λίγα δευτερόλεπτα πριν ....

2 ημέρες μετά....

Ένιωθε ενθουσιασμένη.  Θα έβγαινε επιτέλους από το σπίτι... Μπορεί να είχε τον Λιαμ από απόσταση να την ακολουθεί αλλά δεν την ένοιαζε καθόλου... Θα πήγαινε επιτέλους στον Τζόναθαν και ήταν το μόνο που την ενδιέφερε.... Έβαλε τα ρούχα της και ετοιμάστηκε. Έριξε μια μάτια στον καθρέφτη και κοίταξε το ρολόι. Δεν ξαναειδε τίποτα από εκείνη την ήμερα  και θεώρησε πως ίσως όλα ήταν μια αντίδραση του εαυτού της...

Θέλοντας και μη ο πατέρας της την ανάγκασε να έρθει σε επαφή με τον Λιαμ. Της έδωσε τον αριθμό του και της ξεκαθάρισε πως μπορούσε να δει τον Τζόναθαν αλλά μόνο αν είχε και τον Λιαμ μαζί. Για την Φαιθ ήταν αρκετό... είχε δέκα λεπτά ακόμα πριν τον συναντήσει στην είσοδο. 

Δύο ημέρες είχαν περάσει και δεν είχε βγει από το δωμάτιο. Όλοι την επισκέφθηκαν εκτός φυσικά από την Νερισσα που δεν ήθελε ούτε να την βλέπει. Ακόμα και ο Λιαμ που δεν ήθελε να ακούει το όνομα της , απορούσε με την στάση της.

Η Φαιθ ήξερε πως αργά ή γρήγορα έπρεπε να αποκαλύψει το μυστικό της στον Τζόναθαν.  Από εκεί και πέρα όλα θα άλλαζαν αλλά ήταν διατεθειμένη να ρισκάρει. Δεν είχε αναφέρει σε κανέναν τίποτα αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού της υπήρχε ακόμα η πιθανότητα να γίνει εκείνη θνητή και να ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή...

Την ίδια ώρα στο σπίτι της Νερισσα

"Δεν καταλαβαίνω γιατί όλος ο κόσμος γυρνάει γύρω της ! Και Δηλαδή τώρα θα είσαι το σκυλάκι της ;" αποκρίθηκε νευριασμένη.

"Νερισσα σταματά την γκρίνια! Επιλογή μου είναι νομίζεις; Εκτελώ εντολές του πατέρα σου που να πάρει η οργή ! Σταμάτα να με φουντωνεις!!" Της Απάντησε νευρικά και έβαλε τα ρούχα του.

"Όπως και να έχει, κανονικά έπρεπε να ετοιμάζουμε τον γάμο μας κι εμείς ασχολούμαστε με την Φαιθ! Ο θείος μου δεν έχει φύγει λεπτό από το σπίτι... Μίλησα με την Λούνα και έμαθα  πως σκέφτονται να μιλήσει στον αγαπητικο της και να του δώσει την ευκαιρία να γίνει σαν εμας!  Ανήκουστα πράγματα ! Πατανε τον νόμο που έχτισαν οι ίδιοι! Την σιχαίνομαι!"

Ο Λιαμ την αγριοκοιταξε . Έβαλε την μπλούζα του και άνοιξε την πόρτα.

"Φεύγεις χωρίς καν να με φιλήσεις; "Του είπε και εκτόξευσε τα νεύρα του στο Θεό...

"Να φροντίσεις να μην με εκνευρίζεις από δω και πέρα και θα αλλάξουν πολλά...." είπε χαμηλόφωνα και κοπάνησε την πόρτα πίσω του.

Είχε τόσα πολλά στο κεφάλι του και φοβόταν... φοβόταν πως θα χάσει την ψυχραιμία του. Η Νερισσα δεν βοηθούσε την κατάσταση και είχε να αντιμετωπίσει τον μικρό διάολο. Με τον Τζον να πιέζει την κατάσταση οι επιλογές του ήταν ελάχιστες. Εμφανιζόταν συνεχώς στα τείχη και έπρεπε να του δώσει να καταλάβει πως δεν είναι όλα ένα παιχνίδι.

Έφτασε έξω από το σπίτι της και την είδε να τον περιμένει. Τα μακριά της μαλλιά ανεμιζαν καθώς ο αέρας τα διαπερνούσε και κοιτάζοντας την αγρίεψε.

Έσφιξε τις γροθιές του και πέρασε την αυλόπορτα...

Σας φιλώ