"Πόση αλήθεια αντέχεις να ακούσεις;"

Ο Λιαμ έπιασε το πρόσωπο του και έτριψε τα μάτια του ...

"Μίλα που να σε πάρει ο διάολος και να σε σηκώσει!!!" Με τα νεύρα του σε απελπιστική κατάσταση ειζε φτάσει η ώρα η Μεριλ να αποκαλύψει την αλήθεια. Χωρίς γρίφους . Χωρίς αλλά μυστικά... Χωρίς υπονοούμενα...

"Μην μιλήσει κανείς μέχρι να τελειώσω...." τους είπε και ξεκίνησε...

"Όλα άρχισαν όταν πέθανε η μητέρα σου. Ήξερα πως η Φαιθ την σκότωσε επειδή είχε πάει να την καταραστει για να εκδικηθεί ο Τζον που η Ελπίδα τον παράτησε και για να αποτρέψει την Ένωση σας ... Ναι , δεν θα το κρύψω πως είστε συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλο Λιαμ. Εκείνη είναι το πεπρωμένο που χρόνια τώρα ο πατέρας σου προσπαθούσε να αποφύγει... Φτάνει ένα και μόνο δάγκωμα για να γίνεται ένα... Ένα αληθινό δάγκωμα, και από εκείνη και από σένα ταυτόχρονα. Όλα αυτά τα χρόνια ήξερα πως η μητέρα σου είχε πεθάνει εξαιτίας της. Η πραγματικότητα όμως είναι σκληρή και ο Γιος σου μου την έδειξε" Εκα νε μια παύση και τους αγριοκοιταξε με τα κατάλευκα μάτια της.
"Όπως σας είπα δεν θέλω να με διακόψει κάνεις... Το μέλλον με επισκέφθηκε. Και ήταν ο απόλυτος τρόμος... Ο Γιος σου λοιπόν Ονομάζεται Καλεμπ... Κρατάει το όνομα του πατέρα της Ελπίδας... Μάνα του όμως δεν είναι η Νερισσα... Είναι η Φαιθ ..."Ξαφνικά ακούστηκε ένα δυνατό χτύπημα και ο Λιαμ σηκώθηκε όρθιος.

"Είσαι με τα καλά σου ; Τι διάολο λες ;"

"Κάτσε κάτω!!!! Αφήστε με να τελειώσω!!!"

"Ηρέμησε και άκουσε την..." Είπε ο Ντομ και ο Λιαμ υπάκουσε...

"Θα αναρωτιέστε τι λέω... Δυστυχώς όμως εδώ έρχεται ακόμα μια αλήθεια που θα σας πω αφού πρώτα μάθετε τι πραγματικά συνέβη όταν ο Λιαμ γεννήθηκε... Η μάνα σου αγόρι μου δολοφονήθηκε εν ψυχρό από τον Τζον ..." Ακούγοντας την ο Λιαμ πάτησε μια κραυγή αλλά ο Ντομ έσπευσε και τον πλησίασε.

"Ηρέμησε γαμωτο !!! Για όλους ριναι δύσκολο αυτό το πράγμα!!!" Ο Λιαμ ήταν εξοργισμένος... Λυπημένος... χαμένος... Κι ακόμα δεν είχε αποκαλύψει το μεγαλύτερο μυστικό από όλα...

"Συνέχισε Μεριλ ..." Την προέτρεψε ο Ίαν κι εκείνη αναστέναξε

"Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Την έμαθα κι εγώ και με πόνεσε... Όλα αυτά τα χρόνια ο Τζον δηλητηριάζε τις ψυχές μας για να πετύχει το σκοπό του. Η Νερισσα ήταν ακόμα ένας στόχος... Όσο και να μην θεκω όμως να το παραδεχτώ καταβαθος είναι το ίδιο ατιμη στην ψυχή... Το παιδί που έχει σπλάχνα της δεν είναι δικό σου Λιαμ... " Μια απόκοσμη σιγή επικράτησε στο δωμάτιο και ο Λιαμ κρατούσε τόσο σφιχτά τα μπράτσα της πολυθρόνας που ήταν έτοιμα να φύγουν από τη θέση τους. Ο Ντομ στάθηκε δίπλα του και έπιασε τον ώμο του..

"Ο Τζον μου ζήτησε να φυτέψω μέσα της έναν σπόρο ζωής... Ούτε ξέρω σε ποιον ανήκε ούτε θα μάθω ποτέ... Ένα βράδυ που έλειπες μπήκα χωρίς να με καταλάβει και έκανα την τελετή... Φυτεψα μια ψυχή μέσα της που αν και δεν φταίει σε τίποτα έπαιζε μεγάλο ρόλο... Πότε δεν φαντάστηκα όμως πως το μίσος της για την Φαιθ θα ήταν τόσο μεγάλο... Τόσο ώστε να πάει στο πλευρό του Τζον και να προδώσει το ίδιο της το αίμα... Η Φαιθ κινδυνεύει.. Ο Τζον έχει σαν στόχο να την κάνει θνητή το βράδυ που το φεγγάρι που θα είναι ολογιομο ... Δεν ξέρω τι θα κάνει μετά αλλά είναι σίγουρη πως ο Κάλεμπ την προστατεύει από τα σπλάχνα... Είναι ξεχωριστός... Είναι ένας μικρός διάολος... Έχει δυνάμεις που όμοιές του δεν έχει δει κανείς μας... Η Ένωση σας έδεσε όλα τα αίματα μαζί... Έδεσε τον λύκο με το βρυκόλακα, έβαλε μέσα και όλη την μαγεία από το κόσμο σας και έφτιαξε το απόλυτο.... Δεν ξέρω με ποιον τρόπο αλλά κάτι μου λέει πως αυτό το πλάσμα θα αποτελέσει το χάσμα. Το τρόμο... Την απόλυτη εξουσία... " έκανε μια παύση καθώς δεν άκουγε ούτε τις ανάσες τους και έπιασε τα μαλλιά της . Τα χάιδεψε και γέλασε...

"Ήρθα εδώ για να σας πω την αλήθεια... ήρθα για να σας ανοίξω τα μάτια... Ήρθα... ήρθα γιατί ξέρω που βρίσκεται η Φαιθ...."

Η Μεριλ πέταξε και την τελευταία της βόμβα. Στο δωμάτιο όλοι είχαν μείνει άναυδοι. Ο Ίαν προσπαθούσε να δέσει τα κομμάτια της ιστορίας και σαν πιο ψύχραιμος τα κατάφερε. Ο Ντομ από την άλλη φοβήθηκε. Φοβήθηκε γιατί ήξερε πως πλέον η Νερισσα αποτελούσε καθαρό βδέλυγμα για την οικογένεια. Δεν υπήρχε τίποτα για να κρατήσει τον Ίαν από το να την τιμωρήσει παραδειγματικά... Ούτε καν η ψυχή που είχε  μέσα της ήταν αρκετή και το γνώριζε. Από την άλλη δεν έβλεπε καμία αντίδραση πλέον στο πρόσωπο του Λιαμ και αυτό ήταν αποκαρδιωτικό.  Κοιτούσε έναν άντρα διάλυμενο από κάθε πλευρά της ζωής του. Έναν άντρα που έδειχνε νεκρός...  τον έβλεπε να χάνεται και δεν ήξερε με τι τρόπο να τον φέρει πίσω...

"Σου δίνω ακριβώς δέκα δευτερόλεπτα να μου αποκαλύψεις το μέρος που την έχει... Από εκεί και πέρα αν σε ξαναδώ στα μάτια μου στο ορκίζομαι πως θα πεθάνεις " Η Φωνή του ακούστηκε ήρεμη αλλά φανέρωνε μια κυριαρχία πρωτόγνωρη. Ο Λιαμ δεν αστειευοταν και το έδειξε χωρίς δισταγμό.

"Δεν είμαι σίγουρη αλλά νομίζω την έχει στην σπηλιά πίσω από τον λόφο του Ντεβουρ..." Είπε εκείνη σιγάνα.

Ο Λιαμ είχε πάρει αυτό που χρειαζόταν...

"Μπορείς να φύγεις... Σε αντίθεση με τον Λιαμ θα ήθελα να σε σκοτώσω χωρίς να περιμένω αλλά η τιμή μου και μόνο που παρουσιάστηκες να πεις την αλήθεια μου το απαγορεύει. Είσαι πλέον εξόριστη από την πόλη. Αν πατήσεις όμως το πόδι σου στα κοντά θεώρησε τον εαυτό σου τελειωμένο..." Ο Ίαν πήρε θέση για πρώτη φορά και σηκώθηκε. Πήγε προς την πόρτα και με τρεμάμενα χέρια έπιασε το πόμολο ...

"Όπου νομίζεις ότι πας ;" Ρώτησε ο Ντομ ξεροντας κατα καταβαθος την απάντηση.

"Πάω να καθαρίσω την βρωμιά από το σπίτι μου. Και μην διανοηθεί κάνεις να με σταματήσει..." Είπε και έκανε ένα βήμα προς τον Λιαμ

"Φέρε την κόρη μου και το εγγόνι μου πίσω στο σπίτι... " αποκρίθηκε και έπιασε τον ώμο του.

"Αυτό ήταν ο σκοπός μου ..." Απάντησε ο Λιαμ και αντάλλαξε μια κατανοητικη μάτια μαζί του...

"Θα έρθω μαζί...." Είπε ο Ντομ και ο Λιαμ τον κοίταξε ήρεμος

"Αυτή είναι μια μάχη που μου ανήκει...Μια μάχη που θα δώσω μόνος..."

Με το τελείωμα των λέξεων βγήκε από το δωμάτιο και χάθηκε...

"Είναι τρελό αυτό το παιδί...Ο Τζον είναι ισχυρός! Θα πάω πίσω του ..."

"Όχι Ντομ ! Άφησε τον... Ξέρει τι κάνει και έχω πίστη σε αυτόν... Ειδοποίησε τις γυναίκες και βγάλτες από το σπίτι...Ήρθε η ώρα για ξεκαθάρισμα..."

Ο Ίαν βγήκε κι αυτός και ο Ντομ πέρασε τα δάχτυλα του μέσα από τα μαλλιά του και ξεφυσηξε

"Που έχω μπλέξει Θεε μου ...." μουρμουρησε πήγε να βρει τους υπόλοιπους...

Σας φιλώ...