"Κι αν σ'αγαπάω , κι αν πονάω... Προτιμώ να χαθώ για να ζήσεις..."

Ανέκφραστη. Πληγωμένη. Νεκρή....

Με δύο κινήσεις βρέθηκε κοντά του . Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πέσει στο έδαφος και να τον αρπάξει στα χέρια της . Έδειχνε χλωμός... κράτησε το πρόσωπο του και προσπάθησε να δει αν έχει τις αισθήσεις του αλλά ότι και να του ψιθύριζε έπεφτε στο κενό. Δεν αντιδρούσε. Δεν κουνιόταν...

Λίγη ώρα πριν

Η πόρτα του υπόγειου άνοιξε και 5 άντρες μπήκαν μέσα. Ο Λιαμ πήρε αμέσως θέση μάχης ακόμα κι αν ήξερε πως πέντε εναντίων ενός ήταν μια μάχη άνιση. Οι άντρες έκλεισαν την πόρτα πίσω τους και όρμησαν κατά πάνω του ο ένας μετά τον άλλο προκαλώντας του πληγές από τα χτυπήματα.  Δεν το έβαλε κάτω. Πάλεψε.  Πάλεψε κι ας έχανε... Δεν έβγαλε ούτε μια κραυγή όταν ηττημένος πλέον, έπεσε στα γόνατα κι εκείνοι συνέχισαν να τον χτυπούν...

Τους ήξερε, τους είχε δει με τον πατέρα του και γνώριζε πως όλοι ήταν στυγνοι δολοφόνοι. Αν πριν ένιωθε προδομένος πλέον δεν υπήρχαν περιθώρια να νιώσει. Έχασε το δικαίωμα να νιώθει...

Μόλις οι άντρες κατάλαβαν πως είναι ακακος, έβγαλαν τις αλυσίδες. Του χορήγησαν λίγη δόση από το φάρμακο που τους έδωσε ο Τζον για να τον κρατήσουν στάσιμο και τον έσυραν μέχρι έξω. Τον έβαλαν σε μια καρέκλα και τον κράτησαν σταθερό. Ο Λιαμ πάλευε να ανοίξει τα μάτια του...

"Βγάλε την κάμερα!" Διέταξε ένας από αυτούς και ο άλλος υπάκουσε.

"Θα σας σκοτώσω όλους...." μουρμουρησε ο Λιαμ και εκείνοι γέλασαν...

"Λοιπόν τώρα ήρθε η ώρα να κάνεις την επιλογή σου ..." Αποκρίθηκε ο ένας

"Δεν έχω να κάνω καμία επιλογή..."Η φωνή του αν και έβγαινε με το ζόρι ήταν αρκετά καθαρή.

"Ωωωω θα κάνεις... Αλλιώς Η Φαιθ , το παιδί σου και όσοι γνωρίζεις θα πεθάνουν..."

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήθελαν την επιλογή του ... ήθελαν να βγάλει από μέσα του τις σωστές λέξεις έτσι ώστε να το παραποιησουν... Δίπλα του ακριβώς στεκόταν ένας τρίτος με την σύριγγα στο χέρι έτοιμος για παν ενδεχόμενο...

Παρόν

"Μίλα μου ... κοιτά με ... κουνησου που να σε πάρει!" Πρόσταξε η Φαιθ αλλά δεν πήρε τίποτα για απάντηση... Τα καυτά δάκρυα στα μάτια της άρχισαν να πέφτουν το ένα μετά το άλλο και η Νερισσα συνηδητοποιησε πως ο Τζον έλεγε την αλήθεια. Ακόμα και η μικρή αμφιβολία μέσα της είχε σβήσει. Αν και ήταν εξοργισμενη που τον χτύπησε προτίμησε να λύσει την διαφορά τους αργότερα που η Φαιθ θα βρισκόταν εκτός παιχνιδιού...

"Μάταια προσπαθείς... Δεν σε ακούει, δεν μπορεί να μιλήσει ούτε να νιώσει... " Είπε ο Τζον και η Φαιθ άφησε ένα απαλό φιλί στο μέτωπο του και σηκώθηκε χωρίς να απομακρυνθεί από το πλάι του.

"Μα τι ρομαντικη σκηνή... Νομίζω σου αξίζει Όσκαρ! " Συνέχισε και πήγε λίγο πιο κοντά της.

"Μην πλησιάζεις!!!" Κραυγασε η Φαιθ δυνατά

"Έχω να σου κάνω μια πρόταση γλυκειά μου... Όπως βλέπεις έχω στην κατοχή μου ότι πιο πολύτιμο έχεις... Την αγάπη προσωποποιημένη , το παρελθόν... και μέσα στην αδερφή σου το μέλλον... "

"Με αηδιάζεις! Τι θέλεις από εμάς και ποιος είσαι;'

"Ωωωω αυτό είναι μεγάλη ιστορία αλλά υποθέτω θα έχουμε χρόνο να την αναλύσουμε... Προς το παρόν καλά θα κάνεις να με ακούσεις προσεκτικά!" 

Η Φαιθ ανατρίχιασε και μόνο στην ιδέα της σκοτεινής του σκέψης. Ο Τζον έκανε νόημα σε έναν από τους δικούς του κι εκείνος πήγε κοντά.

"Πρώτα θα δεις την δική του επιλογή... Η καλύτερα για να γίνω πιο σαφής θα την ακούσεις..." Είπε και ο άντρας πάτησε την αναπαραγωγή στο κινητό του

"Δεν έχω να κάνω καμία επιλογή..."

"Ωωωω θα κάνεις... Αλλιώς Η Φαιθ , το παιδί σου και όσοι γνωρίζεις θα πεθάνουν.."

"Άντε γαμησου!"

"Χαχαχα! Λοιπόν για να τελειώνουμε. Στα στο διπλανά δωμάτια βρίσκονται δύο πρόσωπα. Στο ένα απ αυτά είναι η Νερισσα , η οποία φυσικά δεν είναι μόνη... Έχει στα σπλάχνα της το παιδί σου ...Στο άλλο καταφέραμε να πιάσουμε και να βάλουμε την αδερφή της... Νομίζω οι συστάσεις είναι περιττές..."

Σε αυτό το σημείο ακούστηκε ένα δυνατό μουγκρητό. Ένα χτύπημα και το τρίξιμο από κάτι που έμοιαζε με ξύλο... Η Φαιθ τοποθέτησε το χέρι στην καρδιά της και αναστέναξε.  Τα δακρυσμένα της μάτια όση ώρα άκουγε τον ήχο της φωνής του είχαν βαφτεί στις αποχρώσεις του χρυσού...

"Και τώρα λεγε ! Κάποιος πρέπει να πεθάνει! Κάποιος να ζήσει... Εσύ επιλέγεις..."

Ο Ήχος άλλαξε ξανά... Αυτή τη φορά άκουγε έντονες ανάσες. Ξάφνου επικράτησε σιωπή

"Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγάπη ..."

Ο Ήχος σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα...

"Για το παιδί μου και την Νερισσα "

Η Φαιθ ηττημένη αλλά με μια έκφραση περηφάνιας στο πρόσωπο της κοίταξε τον Τζον.

"Άυτη είναι η τελική σου απόφαση;"

"Ναι ...Και τώρα άντε μου στο διάολο.!"

Το γλυκόπικρο χαμόγελο στα χείλη της έδειχνε ξεκάθαρα πως ακόμα κι αν δεν την επέλεξε, ακόμα κι αν έδειξε την αγάπη του για το παιδί και την αδερφή της,  εκείνη συνέχισε να τον αγαπάει...

"Και τώρα που ξέρουμε την μια οπτική ήρθε η ώρα της δικής σου επιλογής γλυκειά μου ..."

Με το που τελείωσε τα λόγια του γύρισε και έπιασε την Νερισσα από τα μαλλιά.  Της έδωσε ένα δυνατό χαστούκι κι εκείνη έπεσε κάτω κλαίγοντας. Δυστυχώς όμως ήταν κι αυτό μέσα σε όλα... Δυστυχώς η Νερισσα είχε ακούσει τα πραγματικά λόγια του Λιαμ και δεν ένιωθε τίποτα άλλο εκτός από μίσος. Ο ίδιος της ο άντρας την απαρνήθηκε... απαρνήθηκε ακόμα και το ίδιο τους το παιδί για την Φαιθ κι αυτό ήταν αρκετό για να πυροδοτήσει το μίσος της. Όταν ο Τζον την έβαλε να ακούσει την πραγματική συνομιλία σοκαρίστηκε....

Ο Λιαμ δίχως ντροπή έδινε την ζωή του για να σωσει την Φαιθ... Όσο και να πάλεψε με τους δαίμονες του η αγάπη νίκησε... Το μόνο που την κρατούσε ήταν η δήλωση που έκανε για το παιδί τους...

"Αφήστε το μωρό να γεννηθεί, και μετά κάντε ότι θέλετε στην αδερφή της ..."

Το αγαπούσε αυτό το μωρό,η έτσι έδειχνε και αυτό της έδωσε την δύναμη να συνεχίσει.  Να παλέψει για να φτιάξει μια οικογένεια που στην ουσία δεν υπήρχε... Μπορεί για εκείνη να μην έδινε δεκάρα αλλά θα χρησιμοποιούσε το μωρό της ως όπλο για να τον κρατήσει κοντά της όταν όλα θα τελείωναν... Είχε γίνει αδίστακτη, μνησίκακη και τίποτα δεν την ικανό να την σταματήσει...

"Λοιπόν... Όπως κατάλαβες η επιλογή σου δεν έχει και πολλά περιθώρια... Είναι η ζωή σου για την δική τους... Άπαξ και δεχθείς θα τους αφήσω όλους ελεύθερους... Αν ζει ακόμα ο Τζόναθαν.." Εκανε Μια παύση και γέλασε... " Αν δεν δεχθείς α τους σκοτώσω όλους έναν έναν μπροστά στα μάτια σου ... έπειτα σκοτώσω και εσένα αλλά και όσους αγαπάς..."

Η Φαιθ άρχισε να τρέμει...

"Το θέμα είναι απλο και αυτό που ζητάω εύκολο... Φεύγεις μαζί μου ! Ξεχνάς την ζωή σου εδώ και το κυριότερο....Θα σε κάνω θνητή... θα σου προσφέρω όλα όσα επιζητούσες, θα σου δώσω την ζωή που χρόνια τώρα ψάχνεις... Τι λες λοιπόν;"

Εκείνη χαμήλωσε τα μάτια της και κοίταξε τον Λιαμ... Ήταν ακόμα αναίσθητος. Γονάτισε πλάι του και έπιασε το πρόσωπο του στα χέρια της ...

"Υποθέτω αυτό είναι το αντίο έτσι;" Είπε δυνατά ο Τζον ....

Σας φιλώ