"Σελ;" ψιθύρισε ο Κώτσος και εγω σήκωσα το κεφαλι για να τον βλεπω καλυτερα. "Τι λες να βγούμε αυριο μια βολτα;" ρωτησε και εγω κουρνιασα ξανά στην αγκαλια του.

"Γιατι οχι; Αλλα πρεπει να γυρισω μια κανονική ωρα γιατι οσο και να σε πανε οι γονείς μου δεν θα με αφήσουν μεχρι αργα αφού την επόμενη μερα εχω σχολειο." εξήγησα και εκείνος άρχισε να χαϊδευει τα μαλλια μου.

"Οχι, δεν θα κρατήσει πολυ. Παντως ακομα δεν μπορω να το πιστέψω πως ο πατέρας σου μου έδωσε μια ευκαιρία ειδικά μετα το βαρέλι που έφαγα."

Αρχισα να γελάω. Ηταν λιγο κωμικό ολο αυτο. Ο τρόπος που γνωριστήκαμε και γενικότερα. Ολα αυτα που είχαμε περασει μεσα σε ενα τοσο μικρο χρονικό διάστημα. "Ουτε εγω αλλα οι ευχές απο τα πεφταστέρια γίνονται καποια στιγμή πραγματικότητα." ειπε

"Ποτε είδες πεφταστέρι;" τον ρωτησα. Γενικα εδω στην Αθήνα με τόσα φωτα δεν μπορεις να δεις ουτε αστέρι να φωτίζει τον ουρανό.

"Εσυ εισαι το πεφταστέρι μου." ειπε και μου φιλησε απαλά τα χείλη. Μου αρεσαν πιο πολυ αυτα τα φιλια μικρής διαρκείας. Αυτα έκρυβαν πιο πολλα συναισθήματα απο εκείνα τα άγρια.

"Και εσυ εισαι το ναρκωτικό μου. Δεν σε χορταίνω. Οταν ειμαι στο σχολειο συνέχεια τρυπώνεις στο μυαλό μου και δεν μπορω να συγκεντρωθώ. Οταν ειμαι σπίτι συνέχεια κοιτάω απο το παραθυρο ισως σε δω για να φτιάξει η ημερα μου. Ακομα και οταν κοιμάμαι εισαι συχνός κάτοικος στα όνειρα μου, μόνιμος κάτοικος στην καρδιά μου." ειπα εγω και έπλεξα τα χέρια μας.

Το βλεμμα του ηταν ανεκτίμητο. Ειχε βουρκώσει. Απο στιγμή στιγμή ενα δάκρυ θα κυλούσε το μαγουλο του. Τι στο καλο ειπα και συγκινηθηκε. "Ειι. Κωσταντινε οχι κλαμματα." ειπα και φίλησα το δάκρυ που κατάφερε να ξεφύγει.

"Μπορει να μην σε ξερω αρκετό καιρό αλλα Σελήνη, εισαι πολυ σημαντική για εμενα. Σε αγαπω." ειπε και κόλλησε τα χείλη μου με τα δικά του. Η πιο ωραία επαφή.

Βολεύτηκα στα γόνατα του και πλέον τα χέρια του βρισκοταν στην μέση μου και οχι στον πισινο μου. Παραμέρισε τα μαλλια μου και άρχισε να μου δίνει απαλά φιλια στον λαιμο.

Τα χέρια μου οπως παντα χάιδευαν τα μαλλια του. Έπαιζα με αυτα ενω η γλωσσα του εκανε κύκλους στον λαιμο μου. "Κωσταντινε;" ρωτησα και εκείνος μουγκρισε δίνοντας μου να καταλάβω πως ηθελε να συνεχισω. "Εχω μια ωραία ιδεα. Θα μου παίξεις κατι στην κιθάρα σου;"

Εκείνος απομάκρυνε τα χείλη του και χαμογελασε. "Θελεις; Όντως;". Εγω κούνησα καταφατικά το κεφαλι και έκατσα οκλαδόν στον καναπέ ενω εκείνος πήγε να παρει την κιθάρα του.

"Ποιο τραγούδι θες να σου παιξω;". Ηξερα καλα ποιο θα του ζητούσα.

"Baby, του Justin Bieber. Εσυ παίξε και εγω θα τραγουδήσω. Φέρε ντομάτες." αστειεύτηκα.

"Ξερεις οτι εκανα πλακα, γατάκι. Εχεις ωραία φωνη. Απλα μην παθιαζεσαι τοσο γιατι τότε η φωνη σου βγαίνει τσιριχτή. Αν θες τοσο πολυ Justin Bieber ξερω ενα." ειπε και άρχισε να παίζει.

Προσπάθησα να μαντέψω. Το ειχα στο τελος της γλώσσας μου. "As long as you love me." φωναξα ενθουσιασμένα και αρχισα να γελάω.

"Μωρε, μας κούφανες. Απο τι φαινεται το ξερεις. Για παμε μαζι." διατάξε και άρχισε να γρατζουναει την κιθάρα.

"We're under pressure.. seven billion people in the world trying to fit in. Keep it together.. smile on your face even though your heart is frowning. But hey now, you know girl. we both know it's a cruel world.. But I will take my chances.." αρχισα εγω.

Και ξαφνικά οταν μπήκα στο ρεφρέν ο Κωσταντινος άρχισε να τραγουδάει μαζι μου. Εγω σταμάτησα και εκείνος ειχε παθιαστει τοσο πολυ που ουτε καν το κατάλαβε. Το συνειδητοποίησε οταν μπήκαμε στο δεύτερο κουπλέ.

"Εμμ.." ειπε αμήχανα και κοκκινησε. Τρελαινομουν οταν το εκανε αυτο. Ηταν τοσο γλυκός. Βασικά δεν υπαρχει στιγμή που να μην ειναι γλυκός.

"Απο Shawn Mendes ξερεις κανενα;" ρωτησα ενω ουσιαστικά ηξερα την απαντηση. Ποιο αγορι ακούει Mendes;

"Περιπου ολα. Αλλα περισσοτερο απο ολα το Mercy. Το ξερεις;" ρωτησε και ολη η υπόλοιπη ωρα πέρασε με εμάς να τραγουδάμε και να γελάμε.

Οταν γέλαγε ηταν το κατι αλλο. Δεν ηταν εκείνος ο άντρας με μποι ισάξιο ενος κυπαρισσιού. Ηταν ενα μικρο παιδάκι. Ενα χαμογελαστό παιδάκι.

Ήρθε ομως και η ωρα να γυρισω σπίτι και να στρωθω στο διαβασμα. Εκει που ημουν ετοιμη να βγω ο Κώστας έκλεισε την πόρτα με δύναμη και με κόλλησε στον τοιχο. "Μην φεύγεις." ικέτευσε και για άλλη μια φορά σημερα η γλωσσα του κυρίευσε τον λαιμο μου.

Όσες χιλιάδες φορες και να το κανει παντα θα χάνω την γη κατω απο τα πόδια μου. "Εχω τεστ αυριο." εξήγησα και εκείνος κατσουφιασε.

"Θα σε δω αυριο ετσι; Θα βγούμε;" ζητησε. Τα ματια του κοιτούσαν τα δικά μου ικετευτικά.

"Στο υποσχέθηκα." ειπα και τον φίλησα για τελευταία φορά σημερα. Ηθελα τα χείλη του να ειναι το πρώτο πραγμα που θα ένιωθα ενω θα ξυπνούσα και το τελευταιο οταν θα με επιανε ο ύπνος στην αγκαλια του.

Θα ηθελα η ζωή μας να εχει κουμπιά οπως ενα DVD. Να πατάω συνέχεια replay οπως κανω σχεδόν παντα στα τραγούδια του Shawn. Να πατάω ⏪ για να ξαναζώ την ημερα του μαζι του. Καθε λεπτομέρεια.

🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦

Λοιπον επέστρεψαν οι μπανάνες και το νεράκι. Χαίρεστε; 😂 Βασικά.. εμμ.. θα επρεπε να σας ρωτησω αν χαίρεστε που βλέπετε επιτελους κεφαλαιο 😂

Νικητής του διαγωνισμού ειναι η The_Queen25 καθως εχω αποφοιτήσει απο το Λυκειο με μέσο όρο 17.2 😊 Δεν μπορω να σας βγάλω το απολυτήριο γιατι εχει πανω του στοιχεία μου οποτε σας εχω βγάλει τους βαθμους μου. Θελω να καμαρωσετε αυτο το ωραίο 8 στα μαθηματικά. I'm proud guys. Ειχα την εντύπωση πως εγραψα μονάδα.

Επισης οσο για το 12 στην Εκθεση θα επρεπε να πω στην πουτανα πως εχω ουατπαντ. Και το βιβλιο μου μονο με 25 κεφαλαια σε λιγο θα ανεβεί 100Κ views. ΚΑΙ Η ΕΚΘΕΣΗ ΜΟΥ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕ ΜΟΝΟ 10/40; Άντε μου στο διαόλο. Εύχομαι να μην πετύχει σε κανεναν αυτη η *μπιπ* ως διορθωτρια πανελληνίων.

Λοιπον το βιβλιο που ειπαμε θα μπει μαζι με το κεφαλαιο. Ελπιζω να πάτε να το τσεκάρετε 😭

🌹Birthday 🌹
Λοιπον σημερα εχει γενεθλια μια πίστη μου αναγνώστρια 😽 Χρονια πολλα. Να τα εκατοστήσεις ❤️ Θελω τούρτα. Εεε. Μην το ξεχάσεις. majicgirl 💕

Αυριο εχει γενεθλια άλλη μια πίστη μου αναγνώστρια 😂💕 NefeliTheBVBfan χρονια πολλα για αυριο 💕 Κοριτσια σας εύχομαι οτι επιθυμείτε να το βρείτε στην αγκαλια σας.

🌸 Question 🌸
Τι θέλετε να γινεται οταν μεγαλώσετε; *ερωτηση νηπιαγωγείου 😂*

Bye #ΑνωμαληΦαμιλια.
Τα λεμε στο αλλο βιβλιο; 😭