5.8

Okan: Yavaşça kapılmaya başladığın insanın, usulca senden uzaklaşması...

Okan: Yüzüne bakarken artık soğukça gülümsemesi

Okan: Bir şey sakladığını hissetmen ama konduramaman

Okan: Gözlerinin aradığı sima tarafından görmezden gelinmen

Okan: Ondaki yerinin gittikçe küçüldüğünü fark etmen

Okan: Kalbinde büyüyen yara izi

Okan: Hançeri tutan da, yine aynı malum kişi

Okan: Artık bir hastalık gibi

Okan: Seni öldürdüğünü biliyorsun,

Okan: Mezarına çiçekleri o getirsin istiyorsun

Okan: İşte bana hissettirdiklerin

Okan: Haberin olsa yine de gider miydin?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top