5.8
Okan: Yavaşça kapılmaya başladığın insanın, usulca senden uzaklaşması...
Okan: Yüzüne bakarken artık soğukça gülümsemesi
Okan: Bir şey sakladığını hissetmen ama konduramaman
Okan: Gözlerinin aradığı sima tarafından görmezden gelinmen
Okan: Ondaki yerinin gittikçe küçüldüğünü fark etmen
Okan: Kalbinde büyüyen yara izi
Okan: Hançeri tutan da, yine aynı malum kişi
Okan: Artık bir hastalık gibi
Okan: Seni öldürdüğünü biliyorsun,
Okan: Mezarına çiçekleri o getirsin istiyorsun
Okan: İşte bana hissettirdiklerin
Okan: Haberin olsa yine de gider miydin?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top