*Park Me Rin*

Siedziałam w parku z książką w ręku. Wiecie po szkole zawsze warto się odprężyć zwłaszcza na studiach. Zawsze można było mnie tu spotkać. Spędzałam tam połowę swojego wolnego czasu.
Ławka z dala od parkowej drogi, blisko małego stawiku pod ogromną wierzbą. Zawsze spokojnie i cicho.

-Park Me Rin?- podeszło do mnie dwóch ogromnych facetów w garniakach.

Podniosła wzrok znad mojej lektury i mierzyłam ich wzrokiem. Podniosłam brwi i znów spojrzałam na słowa w książce.
Mężczyźni momentalnie chwycili mnie pod pachę przez co moja książka wylądowała w jeziorze.

-Idioci!- wpatrywałam się w książkę która tonęła.

Wyrwałam się im i uderzyłam pięścią w twarz jednego.
Skulił się z bólu a drugi próbował mnie chwycić ale dostał w splot słoneczny.
Szybkim krokiem zaczęłam się oddalać.

~~~

Szybko zamknęłam na klucz drzwi do mojego domu. Wystraszona sprawdziłam wszystkie okna.
Wszystko było zbyt trudne do zrozumienia.
Szybko wyjęłam telefon i wybrałam numer Yoongiego.

-Suga! Słuchaj ktoś..

-Tu Jungkook. Co się stało?

-A gdzie Yoongi?

-Aktualnie zajęty. Co się stało?!- powtórzył.

-Jacyś faceci dzisiaj próbowali mnie uprowadzić!- powiedziałam to tak szybko, że musiałam złapać oddech na końcu.

-Ah.. to.- głos mu się złamał.

Już wyobrażałam sobie jak drapie się po tyle głowy zakłopotany.

-O co chodzi?!- szybko zapytałam.

-Nasz menadżer uważa cię za problem a "problemów się pozbywa".- mówił cicho ale wystarczająco głośno abym wszystko zrozumiała.

-Zajebiście!- krzyknęłam.

Usłyszałam w tle głos Sugi. Szybko się rozłączyłam nie mam pojęcia czemu.
Chwyciłam się za głowę.
Ktoś zaczął pukać do drzwi.

-Panienko porozmawiajmy!- krzyknęli.

To byli oni. Ci mężczyźni. Strach chwycił mnie za gardło. Nie byłam zdolna do krzyknięcia "Zadzwonię na policję!" albo coś w tym stylu.
Zaczęłam się cofać nie spuszczając wzroku z drzwi.
Nagle drgnęły.
Postawiłam nogę za sobą. Już chciałam zrobić krok ale leciałam na ziemię.
Wiedziałam, że ten dywan to zły pomysł!
Uderzyłam głową o stół i totalnie opadłam na ziemię.