Bölüm:9
Zühal teyze bize dikkatli bir şekilde bakıyor, neden ele ele tutuştuğumuzu merak ediyor gibi görünüyordu. Neler olduğunu bir an evvel öğrenmek istediği her halinden belli oluyordu. Onun için Zühal teyzenin ne istediğini çok iyi anlıyor ve ona hak veriyordum.
"Siz neden ele ele tutuşuyorsunuz? Burada neler olduğunu bana görecek misiniz? Benden bir şey sakladığınızı düşünüyorum. Şimdi bana neler olduğunu söyler misiniz?"
Hande karşımızda bizi sinir etmek için bize bakıp güldüğünü zaman onun saçını başını yolmamak için kendimi zor tutuyorum. Bir an evvel buradan gitmesini istiyordum. Barış benim halimi anlamış olacak ki elimi daha fazla sıktı. O an yüzüne baktığım da sakin olmamı söylediği zaman zorda olsa sakin olmaya çalıştım.
"Fatma teyze Barış benimle evlenmek istiyor ama şu kız bizim aramızda girmeye çalışıyor. Bir an evvel Barış ile evlenmemiz gerekiyor. Yoksa bu kız aşkımı benim elimden alacak."
Zülal teyze ilk defa bana bu şekilde baktı. Bu zamana kadar beni kendi kızı gibi görünüyordu. Şimdi ise bana tiksinti duyar gibi bakıyordu. O an kendimi çok kötü hissettim. Barış ise hiçbir tepki vermiyordu. Onun bu şekilde davranması beni daha fazla üzüyordu.
"Barış neden bu kadar sessiz kalıyorsun? Zülal teyzeye bütün olanları anlatmak için ne bekliyorsun? O benim hakkımda kötü şeyler söylerken neden sessiz kalıyorsun? Hani buraya geldiğimiz de her şeyi söyleyecektik? Şimdi neden bu kadar sessiz kalıyorsun? Demek ki sen hep onu seveceksin. Benim burada daha fazla kalmama gerek yok."
Tam gidecekiğim sırada Barış bana engel oldu. Ondan kurtulmak istesem de başarılı olamadım. Zülal teyze de şaşırmış bir yüz ifadesiyle bize bakıyordu. Neler olduğunu anlamaya çalışır gibi bir hali vardı.
"Oğlum Aslı neden bahsediyor? Bana neler olduğunu söyler misiniz?" Bir şey olmuş ve siz bana bir şey söylemiyorsunuz. Peki ya neden?"
Zülal teyzenin bu sözlerinden sonra bir şeyler söylemem gerektiğini düşünüp kendimi konuşmaya hazırladım. Bundan sonra Barış ile bir daha konuşmayacağım.
"Zülal teyze Barış sana neler olduğunu anlatsın ben artık buradan gidiyorum. Merak etme beni bir daha onun yanında beni görmeyeceksin."
Hızlıca dışarı çıkıp temiz havayı içime çektim. O an kendimi daha iyi hissettim. Bundan sonra ne yapacağımı düşünürken Barış tam karşımda durmaya başladığı zaman oradan gitmek istedim. Tabi buna izin vermedi. Benden ne istediğini düşünüp duruyorum.
"Barış benden ne istiyorsun? Bırak artık gideyim. Lütfen denedik olmadı. Onun için daha fazla uzatmanın anlamı yok."
Bir an evvel buradan gitmek ve yalnız kalmak istiyordum. Tabi o gitmeme izin vermedi. Benden ne istediğini, ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum. Her şeyin bir an evvel açığa kavuşnasını çok istiyor ve ona bunu anlatmaya çalışıyordum.
"Lütfen öyle söyle. Biz birlikte çok mutlu olacağız. Ne olur beni bırakma, Hande'yi az önce evden kovdu. Her şeyi anlattım. "
Bana gülümseyerek baktığı zaman ona tepki vermedim. Benim bu halimi görünce yüzündeki gülümse bir anda yok oldu. Gözlerinde hayal kırıklığı görünce kısa bir süre kendimi kötü hissettim. Sonra aynı şeyi yaşadığım için onun da yaşamasında bir sakınca görmüyorum. Benim yaşadıklarımı yaşadığı zaman ne yapacak merak ediyorum.
"Ben giderken mi aklına geldi söylemek. Orada kendimi karar kötü hissettim, biliyor musun? Beni bırakma diyorsun da kalbim de bunu söylüyor mu? Bu zamana kadar bana olan duyguların değişti mi? Merak ediyorum."
Benim bu sözlerimden sonra gözlerimin içine pişman olmuş bir ifade ile baktığı zaman bir şey söyleyecek mi diye beklemeye başladım. Bu konu hakkında bir şey söyler diye bekliyorum.
"Bana olan duyguların değişmedi mi? Ondan mı bu kadar sessiz kalıyorsun? Hadi bir şeyler söyle. Eğer bir şey söylemeyeceksen buradan gidiyorum."
Tam gideceğim sırada Zühal teyzenin beni çağırması ile durmak zorunda kaldım. Bana eskisi gibi baktığını fark edince biraz olsa da kendimi iyi hissettim. Onun karşısında kendimi kötü bir birisi gibi hissedince çok üzülmüştüm.
"Aslı, kızım Barış ile birlikte akşam yemeğine kalır mısınız? İnan bana beni çok mutlu edersiniz. Birlikte çok güzel bir akşam geçirelim istiyorum."
Onu kırmak istemediğim için kabul ettim. Barış bunu duyunca çok mutlu oldu. Onun bu kadar mutlu olacağını tahmin etmediğim için bu beni çok şaşırttı. Yine de onun bu hali gözlerime çok tatlı görünüyordu.
"Kabul ettiğin için çok teşekkür ederim. Bu benim için, bizim için çok önemliydi. İlk defa sevgili olarak bizim evde birlikte yemek yiyeceğiz. Bu beni ne e kadar mutlu ediyor biliyor musun?"
Mutlu olduğu gözlerinden belli olsa da ondan ayrılmayı düşünüyorum. Bu şekilde devam edemeyeceğini düşündüğüm için en doğru kararın bu olduğuna karar verdim. Benimle mecbur olduğunu düşünmesini istemiyorum.
"İlk ve son. Bir daha olmayacak. Neden diye merak ediyor musun? Çünkü senden ayrılıyorum. Az önce sorduğum sorunun cevabını alamadığım için doğru olanın bu olduğuna karar verdim. "
Benim bu sözlerimden sonra gözlerinin dolduğu fark edince kendimi kötü hissettim. Yoksa bana olan dıyguları değişti mi? Neden böyle gözleri doldu? Bunu beklemediğim için ne yapacağımı şaşırdım.
Tam içeri gireceğim sırada beni kendi çekip gözlerinin içine bakmaya zorladı. Onun gözlerinin içine bakmak istermediğim için yoğun bir çaba halindeydim. Sonra pes edip gözlerinin içine baktığım da onun gözlerinde kaybolmak üzere olduğumu fark edince ondan kendimi kurtarmak istedim. Tabi o buna izin vermedi.
"Bak yine sessiz kalıyorsun, onun için de buradan gitmenin benim için daha iyi olacağını düşünüyorum. İnan bana benim için bu kadarı almak o kadar da kolay olmadı. Ne olur benim işimi daha fazla zorlaştırma."
Daha fazla işimi zorlaştırmasını istemediğim için bir an evvel ondan ayrılmak istiyorum. Peki bunu nasıl yapacağım, işte onu bilmiyorum. Benim için çok zor olacak ama başarılı olacağımı düşünüyorum. Tabi Barış bana engel olmazsa.
"Hayır benden gitmene asla izin vermem. Annem de birlikte olduğumuza çok sevindi. O da hep mutlu olacağımızı düşünüyor."
Sorun da o ya, sen bu şekilde düşünüyor musun? Beni sevdiği için mi az önce gözleri doldu? Açıkça duygularını söylese ne olur sanki? Hande ile olmasa bile sevmediği bir insan ile birlikte olmasını istemiyorum.
"Peki sen öyle düşünüyor musun? Bütün mesele bu, neden bunu görmezden geliyorsun? Ben senin mutlu olacağın bir hayat geçirmeni istiyorum. Ne olur daha fazla uzatmayalım, olur mu? Benim için bütün bunlar yeterince zor, peki sen neden benim hayatımı zorlaştırıyorsun."
Bir an evvel bu işin bitmesini ve herkesin kendi hayatına devam etmesini istiyorum. Bunun bizim için daha iyi olacağını düşünüyorum. Neden o benim gibi düşünmüyor?
"Benimle öpüşürken bile etkilenmiyorsun. Sanki bunu bir görev gibi yapıyorsun. Bunu fark etmedim mi sanıyorsun? Onun için buna bir son vermemiz gerekiyor. Neyse daha fazla bunu konuşmak istemiyorum."
Onunla bu konu hakkında konuşmak istemediğim için hızlıca içeri girdim. O da arkamdan bahçe de öylece bakıp kaldı. Neden ısrarla benimle birlikte olmak istediğini anlamıyorum.
İçeri girdiğimiz de Zühal teyze bize mutlu bir şekilde bakıyordu. Sinan amca da Barış ile bizim birlikte olduğumuzu duyunca çok mutlu oldu. Birlikte çok güzel bir akşam geçirdik.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top