En yakın arkadaşım Gözde'nin evine gitmek için evden dışarı çıktığım da abisinin evde olup olmadığını düşünerek hızlı adımlarla yürümeye başladım. Barış'ı düşününce içimde bile içimde heyecan oldu. Onu düşündüğüm de bile bu kadar heyecanlı oluyorsam onunla karşılaştığım da ne yapacağımı bilmiyorum.

Gözde abisi ile mutlu bir hayatımız olacağını düşünüyor. Bunun doğru olmasını çok isterim ama yine de emin olamıyorum. Bir insan için hayal kırıklığına uğramak hiç kolay değil ve ben de hayal kırıklığına uğramak istemiyorum.

Annem hep, "İnsanlar her şeye hazır olması gerekiyor." diyordu. İşte ben kendim de bu gücü bulamadığım için Gözde'nin sözlerinden emin olmak istiyorum. Korkak olduğum için olabilir mi? Bunu düşününce bile kendimi çok kötü hissettim.

Gözde, abisinin kız arkadaşının onu aldattığı için bunalımda olduğunu söylüyordu. Onun bu sözlerini duyduğum da Barış için çok üzüldüm. Abisine destek olmamı her şeyden çok istediğini söylediği zaman çok ciddi görünüyordu.

Uzun zamandır Barış'ı çok seviyor ve Gözde'de ilk zamandan beri abisini sevdiğimi çok iyi biliyordu. Abisine bu konu hakkında bir şeyler söylemek istiyordu. Söylemesin diye elimden geleni yapıp ona engel oldum.

***

Gözde'nin evinin önüne geldiğim de derin bir nefes alıp kapıyı çaldığım da kısa süre içinde kapının açıldığını fark edince kafamı kaldırıp baktığım karşımda Barış'ı görünce derin bir nefes alıp yavaş adımlarla içeri girdim.

Onu çok üzgün ve bitkin gördüğüm de Gözde'nin ne kadar doğru söylediği gün yüzüne çıkıyordu. Onun abisi için ne kadar üzüldüğünü ve onun için bir şeyler yapması gerektiğini düşündüğü aklıma gelince en yakın arkadaşıma yardım etmem gerektiğini düşünüyorum.

Gözde'nin odasına girdiğimde onu düşünceli oturduğunu görünce yavaşça yanına oturdum. Benim  oturduğum da görünce dönüp bana baktı. Abisinin başına gelenler için mi bu kadar üzülüyor diye düşünürken Gözde'nin sesini duyunca ona doğru baktım.

"Aslı abimin ne kadar üzgün olduğunu gördün mü?" diye sorduğu zaman kısa bir süre düşündükten sonra Gözde'ye baktığım da bana dikkatli bir şekilde baktığını gördüm. O an benden bir cevap beklediği her halinden belliydi.

"Evet çok üzgün görünüyordu. Sen bana söylemiştin ama ben bu kadarını beklemiyordum. Onu öyle gördüğüm de ne kadar üzüldüğünümü sana anlatamam."

Benim bu sözlerimden sonra ciddi bir yüz ifadesiyle bana bakıp kaldı. Benden bir şey isteyecek gibi bir hali vardı. Sanki nasıl söyleyeceğini bilmiyor gibi görünüyordu.

"O zaman bana yardım eder misin? İnan bana bu benim için hiç kolay değil. İnsan sevdiği birisinin üzüldüğünü görünce kendini çok kötü hissediyormuş. Şimdi daha iyi anlıyorum."

Onun bu sözleri üzerine benden nasıl bir yardım istediğini merak ediyorum. Onun bu sözlerinden sonra Gözde için ne kadar zor olduğu her halinden belli oluyor ve en yakın arkadaşımın üzülmesini hiç istemiyorum.

"Nasıl bir yardımdan bahsediyorsun? Yardım edeceğim bir şey var mı bilmiyorum. Yardım edeceğim bir şey varsa tabi ki de sana yardım ederim. Şimdi bana ne istediğini söyler misin?"

Benim bu sözlerimden sonra derin bir nefes alıp yüzüme kısa bir süre öylece yüzüme baktığı zaman onu çok gergin olduğunu görünce önemli bir şey söyleyecek gibi hissediyorum. Bu kadar önemli olan olay ne diye düşünüp duruyorum.

"Abim ile sevgili olmasını istiyorum. Onu sevdiğini bildiğim için sana bunu söylüyorum. Beni lütfen yanlış anlama."

Onun bu sözlerinden şok olmuş gözler ile ona baktığım da ciddi göründüğünü fark edince daha da şok oldum. Benden böyle bir şey istemesini beklemediğim için kısa bir süre ne yapacağımı bilmez bir halde öylece durdum. Ardından konuşmam gerektiğini düşününce hemen söze girdim.

"Peki abin bunu nasıl kabul edecek? Beni kardeşi gibi gördüğünü çok iyi biliyorsun. Ya kabul etmezse o zaman ne olacak? Bu senin aklına hiç gelmedi mi?"

Kabul etmese ne olacağını düşünüp durdum. Gözde, çok emin görünüyordu ama ben onun kadar emin olamıyorum. Nasıl bu kadar emin olabiliyor diye düşünürken Gözde söze girdi. Onun söze girdiğini fark edince hemen onu dinlemeye başladım.

"Orasını merak etme. Onu ben hallederim. Sen kabul edecek misin, onu söyle bana? Bu benim için çok önemli biliyor musun? Onun için beni kırma olur mu?"

Kız kardeşi istiyor diye mi benimle sevgili olacak? Onun beni sevme ihtimali olsaydı o zaman onunla mutlu bir yuva kurma hayalim olurdu. Gözde bunu neden kabul etmek istemiyor bir türlü anlamıyorum.

"Abin sen istiyorsun diye mi benimle sevgili olacak? Benim böyle bir şeyi nasıl kabul edeceğimi düşünüyorsun? O da beni sevmiş olsaydı tamam derdim."

Benim bu sözlerimden sonra öylece yüzüme baktıktan sonra elimi tutup söze girdi. Beni ikna etmek için neler söyleyeceğini merakla bekliyorum. Bir tarafım ne olursa olsun kabul et diyor. Diğer tarafım da boş yere kendini kandırmaya değmez diyor. Onun için de çok kararsız kaldım. Daha önce böyle bir ikilem de kalmadığım için yapacağımı bilmiyorum.

"Aslında o da seni seviyor ama benim arkadaşım olduğun için bunu kabul etmek istemiyor. O kız onu aldattığı zaman en yakın arkadaşı ile aldattığı için bu kadar üzüldü."

En yakın arkadaşı ile aldattığını duyunca da Barış adına çok üzüldüm. Gözde'nin sözlerinin doğru olmasını çok isterdim ama beni ikna etmek için söylediğini çok iyi biliyorum. Uzun zamandır abisine aşık olduğumu bildiği için ikimizin sevgili olmasını çok istiyordu.

***

Kendimden bahsedeyim adım Aslı ve 20 yaşında ailemin işlettiği markete çalışan kendi halinde bir insanım. Aynı zamanda ailem ile birlikte yaşıyorum. Gözde'nin dışında bir başka bir arkadaşım yok, ondan başka bir arkadaşa ihtiyacım olmadığını düşünüyorum.

"Aslı kabul edecek misin?" düşüncelerimden sıyrılıp Gözde'ye baktığım da benden cevap bekler gibi bir hali vardı. Derin bir nefes alıp cevap vereceğim sırada odanın kapısının çaldığını duyunca bir şey demeden öylece bekledim.

Gözde, gel diye seslendiği zaman Barış içeri girdi. Kısa bir süre göz göze geldik. Ardından gözlerimi ondan kaçırdım. Gözler kalbin aynasıdır derler ya onun için bakışlarımdan ona aşık olduğumu anlamasın diye yoğun bir caba helindeydim.

"Aslı'dan ne istiyordun?" diye sorduğu zaman yüzümün alev alev yandığını hissettim. Benim bu halim Gözde'nin çok hoşuna gitmiş gibi görünüyordu. Bu konuda bir şey söylemesin diye dualar ediyordum. Şu anda onunla yüzleşmek istemediğim için eve gitmem gerektiğini söyleyip oturduğum yerden kalktım.

"Seni utandıran bir şey olmalı, yüzün kızarmışta. Neyse seni daha fazla utandırmak istemiyorum. Gözde ben dışarı çıkıyorum, biraz temiz hava almanın daha iyi olacağını düşünüyorum."

Onun bu sözleri beni daha fazla utardırdı. Dışarı çıkıp temiz hava almak istediğini söylerken canının yandığı her halinden belli oluyordu. Belli etmemek için elinden geleni yapsa bile başarı olamıyordu.

"O zaman Aslı'yı da evine bırakır mısın? Nasıl olsa ikiniz de dışarı çıkacaksınız da onun için söylüyorum."

Aslı'nın bu sözlerinden sonra dönüp ona baktığımda bana göz kırptı. Onun bu halini görünce gözlerimi devirmeden edemedim. Benim bu halimi görünce yüzünde belli belirsiz bir gülümseme oldu.

"Hayır gerek yok ben tek başıma giderim. Hiç zahmet etmeyin. Evim uzakta değil ki Gözde neden böyle bir şeyi istedi anlamıyorum."

Gözde, abisi ile baş başa kalmamı istediği için böyle bir şey yapmasını beklemiyordum. En yakın arkadaşımı bu zamana kadar tanıyamadığımı düşününce garip hissettim. O hiç böyle bir şey yapacak değildi.

Onun için abisine ne kadar üzüldüğünü fark edince kabul etmenin daha iyi ve yerinde bir karar olduğunu düşündüm. Gözde benim en yakın arkadaşım ve ben onun üzülmesini hiç istemiyorum. Bu konunun onu ne kadar üzdüğü belli oluyordu.

"Olmaz öyle şey lütfen bir daha böyle bir şey söyleme olur mu? Zahmet falan olmaz. Ne olur bir daha böyle konuşma, tamam mı?"

Abisinin bu sözlerinden sonra Gözde'nin yüzünde büyük bir gülümseme oldu. İkimizin yalnız kalmasını her şeyden çok istediği belli oluyordu. Aklındaki plan onun istediği gibi olacak mı işte bundan emin olamıyorum. Bu yüzden de büyük bir hayal kırıklığı yaşamak istemediğim için de bu işe hiç sıcak bakmıyorum.

Gözde ile Barış'ın arasındaki 7 yaş fark vardı. Arkadaşım benden iki yaş küçük olduğu için de Barış benden 5 yaş büyüktü. Beni kardeşi gibi görünür mü diye düşünmeden edemiyorum. Böyle bir ihtimali düşünüp Gözde'yi ikna etmeye çalıştım. O ise beni hiç dinlemiyor ve kendi istediğinin olacağına inanıyordu. Neden böyle bir inancı var diye sordum ama bana bir şey söylemedi.

Barış ile birlikte dışarı çıktığımız soğuk havayı içime çektiğim onun beni izlediğini hissediyordum. İlk defa onunla yalnız kaldığımız için ne yapacağımı bilmez bir halde öylece duruyordum.

"Aslı, seninle bir şey konuşmam gerekiyor. Birlikte bir kafeye gidip bir şeyler içelim mi? Seninle çok önemli bir şey konuşmam gerekiyor. Eğer konuşmak istemezsen seni çok iyi anlarım. "

Onun bu sözlerinden sonra arkamı dönüp baktığım da dikkatli bir şekilde bana bakıyordu. Benimle ne konuşacağını çok merak ettim. Daha önce benimle hiç konuşmak istemezdi de bu beni çok şaşırttı.

"Barış abi benimle ne konuşacaksın?" diye sorduğum zaman bana doğru yaklaştığı zaman derin bir nefes aldım. Gözde abisi ile önceden konuşmuş muydu diye düşünmeden edemedim.

"Oraya gittiğimizde söyleyeceğim. Peki benimle kafeye gelecek misin?" Onun bu sorusu üzerine kısa süre öylece bekledikten sonra, tamam anlamında başımı salladım.

Barış'nın ne diyeceğini merakla beklediğim için bir an evvel kafeye gitmek istiyorum.  Gözde'nin bu konu hakkında bir şey bilip bilmediğini merak ediyorum. Aklımdaki düşünceler ile başa çıkmaya çalışırken kafeye oturup konuşmaya başladık.

Barış uzun süre yüzüme baktığı zaman benimle önemli bir şey konuşacağını düşünüp heyecanlandım. Ardından bu kadar önemli olan konunun ne olduğunu düşünürken elimi tuttuğunu fark edince kafamı kaldırıp ona baktığım da bana dikkatli bir şekilde baktığını fark edince aynı şekilde baktım.

"Barış abi benimle bir şey konuşacağını söylemiştin ya. Peki ne konuşacağız? Bir an evvel konuşsak çok iyi olur. Markete çok iş varsa beni bekliyorlardır."

Gözde'nin yanına gitmek için markete ki işimi bıraktım. Yoğunluk varsa diye bir an evvel işime kaldığım yerden devam etmek istiyorum. Benim bu sözlerimden sonra kendini konuşmaya hazırladığı zaman, zor bir şey söyleyeceğini düşünüp durdum.

"Gözde ile konuştuklarınızı duydum. Bana abi diyorsun ama hiçbir şey göründüğü gibi olmuyormuş. Bunu şimdi daha iyi anladım."

Onun bu sözlerinden sonra kısa bir süre boş ifade ile yüzüne baktım. Her şeyi duymuş olduğunu düşününce kendimi garip hissettim. Bundan sonra ne olacak diye düşünüp dururken buradan gitme zamanı geldiğini düşününce hızlıca oturduğum kalktım.

Onunla ilk defa oturup çay içtiğim için içimde tarifsiz duygular yaşıyorum. Bunları yaşayacağımı asla düşünmezdim. Bu yaşadıklarıma hâlâ inanamıyorum.

"Ben gitsem iyi olacak. " dediğim de kısa bir süre yüzüme baktıktan sonra tamam anlamında başını salladı. Başka bir şey söyler diye beklerken onun böyle bir şey yapacağını düşünmemiştim.

Başka bir şey söylemeye gerek kalmadığını düşündüğüm için hızlıca eve doğru yürümeye başladım. Barış ile bundan sonra nasıl bir hayatımız olacağını düşününce kendimi tuhaf hissettim.