Gittiğin yerlerde ne haldesin kim bilir
Yalnızlığı almıştın yanına
Aklında binbir telaş varken
Aşksız bıraktığın ben değildim sadece

Gittin ya nasılsın kim bilir
Kocaman bir dünya istediğini hatırlıyorum
İçinde her şey olacaktı güya
Bir elinde altından bir kadeh ve içi aşkla dolu
Birinde atlastan bir halı bulutlardı onun yolu

Nesin nicesin kim bilir
Yalın ayak dolaşmaya çıkıyorsundur belki caddelerde
Kimsesizliğini görsün istersin belki sana olmayanlar
Çığlık çığlık haykırışın bile fayda etmeyecek bilirim
Çığlığımdan pay biçer söylerim insafızdır duymayanlar

Şimdi uzaktasın ya nicedir halin
Bir ışık olacaktın kalsaydın aşkla
Kaçıp gittin ya harap bendeki köşk de
Bir masal anlatırdı dudakların biz zamanlarda kaldı
O zamanlar ki vakit ne güzel geçerdi meşkle

Şimdi yokken sen geride kalanı merak mı edersin
Şimdi sevmezken sen aşkı bulmak mı dilersin
Aklına geldiği her an da uzak görünür hep bilirim
Aklıma geldiği günlerden pay biçer öğüt diye dizerim

Hadi bırak desem sana kurtulma derdine düşmeden
Hadi bırak artık zamansızlık hepten başına üşüşmeden
Bir aşk kelimesi söyle karşında durana hadi
Engel mi söylemeye olsa da böyle görüşmeden

Kalk hadi
Yürü sadece bir adım
Söyle şimdi iki kelime
Seviyordum de birinde ve
Seveceğim olsun yarın için
Aç göğsünü hatta soyun çırılçıplak ver neyin varsa
Senden olanın her zerresinde bir yaşam var nasılsa