Sana mavi desem
Gökyüzünden mi yoksa
Engin denizlerden mi gelirdin bilmiyorum

Sana mavi desem
Ufuk boyuna uzanan gözlerin mi
Yoksa usulca sokulup estirdiğin nefesin mi
Beni kendine sormadan alırdı bilmiyorum

Sana mavi desem
Denizin yakamozu gibi göz kırpmaların mı
Balıkların o mavilikte oynaşmaları misali bakışların mı
Yoksa uzaklara giden umutların bir tekne misali ufka doğru
Süzülüp giderken bıraktığı hüzün mü miras kalırdı bilmiyorum

Sana mavi desem
Turkuvaz kimi zaman ve sımsıcak saran
Sonra koyu lacivert gözlerini kaçırdığın o an
Ve ara sıra dalgalı eserken benden yana hem de umarsızca
O bol köpüklü bir kahve tadında muhabbetinin doyumsuzluğuyla
Ve sisli bakışlarınla sessizliğinin içine attığın herhangi biri mi olurdum bilmiyorum

Ama sana mavi desem
Bir martının kanat çırpışında
Ya da kıyıma yakın zıplayan yunus gibi şen
Dalgaları arasında durulup tatlı bir çocuk gibi gülüşen
Ve sustuğun anda gözlerindeki aşk ile bir anda yakıp eriten
Sonra hiçbir şey olmamış gibi tebessümle kalan biri olurdun biliyorum
Galiba her şeyin sonunda ben sendeki o çocuksu masumluğu seviyorum