Verse of the Day.
"Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ."
‭‭2 Corinthians‬ ‭1:2‬

Chapter 35
Search
[ Jane Hilary ]

"I DON'T want you to be my mommy!" she ranted and marched out of the living room, living us dumbfounded on what she just said.

Isang mahabang katahimikan ang namutawi sa'ming lahat. Nabasag lamang iyon nang malakas na tumawa si James. He clenched his stomach and rolled on the ivory floor of this mansion while laughing his ass out.

Kunot-noo ko siyang pinagmasdan at nang humupa na ang kaniyang nakakabinging tawa ay huminga siya ng malalim.

Napatingin siya sa'ming lahat noong mapansin niyang lahat kami'y nakatingin lang sa kaniya. "Pasensya na... it's just that, she really thought that Andrea is worse being a Mommy," he blurted out. "Teka nga, napapa-english tuloy ako. Nahahawa na ako kay Maureen, eh," nakasimangot na dagdag niya.

Dahil sa sinabi niya ay napatawa ako ng mahina. He's right. Maureen can't even speak Filipino without stammering on her child's form's mouth. She keeps on turning Andrea down when she is being pampered by her, like earlier.

Naaawa na nga ako kay Andrea, eh. Pinagsisikapan niyang mapalapit sa dalawang bata pero patuloy nila itong pinagtatabuyan. Those kids — Maureen and my twin, Jack — is being rude to Andrea. And Andrea being weak to kids, susuyuin niya ito pero hindi naman siya nagtatagumpay.

Kahapon pa sila ganiyan ang anyo galing sa kanilang misyon. Since our mission was being done successfully with the help of me, I thought that they're also successful. And I was not wrong. They successfully did it but a problem came. Naging bata sila pero hindi namin alam ang dahilan. Our hunch was that the experimental incubators did it to them.

Ang mas malala, their attitudes were worst than before.

Naging mas maldita at maarte si Maureen habang ang kakambal ko ay wala na talagang pakialam sa paligid niya. Maureen keeps on bugging him though, causing the little Jack to lose his composure. Maureen being Maureen, even if they are in the form of kids, keeps on irritating him. Sa huli, si Jack ang talo dahil nakikita namin sila ngayon na naglalaro.

"Stop it! You're ruining my house!" sigaw ni Maureen gamit ang maliit na boses.

"I'm not," tipid ngunit mahahalata mo ang pagkairita sa boses pa lang ni Jack.

Narining ko ang pagpipigil ng tawa ni James sa gilid ko kaya sinamaan ko siya ng tingin. He still can't believe that his best buddy just morphed into a kid.

James, Zoe, and I was assigned to stay here and guard them, the kids, because the others were going out to another mission that Professor Ed assigned.

At ngayon, nanonood kami kung paano maiirita ang kapatid ko kapag kalaro si Maureen. She's creating small houses using small bricks and Jack was just watching her. Minsan ay natatabig niya ang mga bahay-bahayan kaya sinisigawan siya ni Maureen.

But after Mau would shout at him, lalambingin niya ito. "Hey... I'm sorry, Harry. I didn't intend to shout at you," she apologized with her pouted lips. And swear, she's so cute!

"It's okay," my brother said and shrugged.

"Ang cute talaga nila..." rinig kong namamanghang sabi ni Zoe sa likod ko.

Gaya ko ay nanonood rin siya sa kanila dahil wala naman siyang ginagawa. She said she has an appointment with her father. Hindi naman iyon problema dahil pinahintulutan siya ni Headmaster kanina palang umaga. Andrea, on the other hand, was on the salon, the one that we went through the day of the ball.

Being in this rank is helpful and advantageous. Makakalabas ka kahit kailan mo gusto pero kailangan ay may permiso sa mga magulang at nakakataas ng akademya. Halatang nakabe-benefit sila sa rule na 'yon dahil gustong gusto talaga nila ang gumagala.

Nakangiti akong lumapit sa mga batang naglalaro. "Stop playing, kids. We should eat now, so follow me," utos ko at muling tumayo. Natutuwa ako sa kanila dahil iniisip ko na anak ko sila at ang ama nila ay wala para magtrabaho, and that is Kendreck.

After we ate, The Headmaster visited us, together with Helios, his right hand man student. Hindi madalas tumatanggap ng misyon si Helios dahil siya ang tumatayong pangalawang kamay ni Headmaster at siya ay tagapagmana ng akademya. Helios Cliffton is the headmaster's nephew.

Zoe is already out, habang pinuntahan naman ni James ang ang mga ine-ensayo niyang Freshmen.

Sinabi ni Headmaster Kashmir na kailangan naming pag-aralan ang nangyari kina Maureen at Jack para makagawa o makahanap ng paraan na makapagbalik sa kanila sa dati. Some experts are now experimenting about their case. Mahirap raw itong magiging task nila dahil isang magaling na inventor ang gumawa ng incubator.

If it is even possible, that inventor was not living here in the Magic Realm. Pwedeng sa ibang realm siya nakatira at sinusuhulan lang siya ng Hari ng Willson City, para lang magawa ang mga plano niya.

Mabuti nalang talaga at nabuwag ang south at east part ng syudad na pinamumunuan ng mga magulang ni Ella. Kung hindi, mas magiging malaki ang problema namin dahil halos lahat ng witches na talentado ay nakabase sa timog na bahagi ng syudad.

I hate how evil that man is. Hindi namin alam ang dahilan kung bakit niya ito ginagawa. Nadadamay na ang mga inosenteng tao sa paligid. They were experimented for their plans that we need to conceive. Nadamay pa ang kasama namin. Mabuti nga at ang pagiging bata lang ang naabot nila, at hindi ang pagiging halimaw.

"Miss Amores, together with your brother and Miss Shimizuo, please come with me in the school laboratory. We'll do some research," wika ni Headmaster Kashmir.

Kahit nakuryuso sa laboratoryo na tinutukoy niya ay tumango lang ako at agad na sumunod sa kaniya. Nakasunod lang rin si Helios sa'min at suot-suot niya ang bilugang mga salamin niya na sinusuot niya kapag importante ang aatupagin niya. Bitbit niya rin ang isang vial.

Nagtatakang napatingin ako sa kaniya. "Ano'ng gagawin mo diyan?" 

Tipid siyang ngumiti. "Para ito sa mga dugo nila na kakailanganin ng mga eksperto."

"Hmm..." Tumatango-tango ako at tahimik na lamang na sumundo sa punongguro. Dumaan kami sa likod sa school building ng mga Juniors. Dinaanan rin namin ang napakalaking arena ng akademya, kung saan ginaganap ang taunang pagsubok ng mga estudyante.

It is an exam that will decide if you're going to level up or not. Dito pinagde-desisyunan kung aangat ka ba sa year level mo o hindi. This exam will happen three weeks from now. Iba ito sa Ranking Ceremony na ginanap noon. Dahil ang yearly exam na ito ay desisyon ng mga nakakataas ang magiging kalaban. Unlike the Ranking Ceremony that the enemy we need to fight was decided by the oracles in the Kingdom.

Bumalik ako sa kasalukuyan nang marating na namin ang laboratory. It's just a metallic single floor room. Malaki ito ngunit mas maliit pa sa dome na ikinuwento ni Andrea na siyang misyon nila.

Shining metallic white walls, that was the view in front of us. Ang pader sa harap namin at ang nakasulat ay ang mga malalaking letra na 'LABORATORY'.

Itinulak ni Helios ang pader na ipinagtaka ko. Walang kahit na anong pinto sa harapan namin at purong pader lang. Lumubog ang parteng itinulak ni Helios at mula doon, may isang pinto na gawa sa salamin ang lumabas. From there, we can see different people but in specific uniforms — green coat with the green academy's logo on its front. They are wearing purple gloves and boots. Halos lahat rin ay nakasuot ng isang malaking salamin na kulay ginto sa mata.

"Wow..." manghang sabi ko.

Lumingon sa'kin si Helios at binigyan ako ng nagmamalaking ngiti. Na para bang proud siya sa Laboratory ng academy. Well, this place is the one you should be proud of, especially when you are a science person. Ngayon lang ako nakapunta rito sa buong buhay kong nag-aaral sa akademyang ito...

"Welcome to the Rivendelle Academy's Laboratory, Miss Amores," the Headmaster formally said.

Namamangha pa rin ang mukha ko nang mapatingin ako sa kaniya. "Bakit ngayon ko lang nakita 'to, Headmaster?"

Ang mga bata sa gilid ko ay nakahawak pareho sa'king kamay habang ang mukha ay kapareho ng sa'kin, namamangha. Ngunit may halo itong takot at pagka-kuryuso sa mga nakikita. Mahigpit ang kapit nila sa kamay ko at parang takot na takot na mawala sa tabi ko. Maureen's eyes mirrored the expression of surprise, loneliness, familiarity and sadness.

Gusto ko siyang tanungin kung bakit ganiyang ang reaksyon niya pero nagsalita ng muli sa Headmaster. "This place is restricted for students, even if you're part of the Royal Family. Only experts can head to this place, and of course, the leader in this school and the soon-to-be."

Nagsimula na kaming maglakad. Ang pintuan sa likuran namin ay kumalabog kaya agad akong napalingon dito. The glass doors automatically shut while the surroundings outside was changed into a plain metal that's full of lights. Bahagya akong nasilaw dahilan para mapalingon muli ako sa harapan.

Iba't-ibang klase ng gamit ang bumungad sa paningin ko. I can clearly see and tell what kind of things are those. Pero sobrang dami nito...

May lumapit sa'ming isang babae na maikli ang kulay rosas na buhok at gaya ng iba ay nakasuot rin siya ng uniporme para sa mga nagtatrabaho rito. Nakangiti siyang papalapit sa'min. Iniyuko niya ang ulo, indicating the respect for me. Tinanguan ko lang siya at nginitian.

Her eyes shifter to my brother and to Maureen. Her face was full of adoration because of the sight. I can't blame her, they really are so cute and beautiful.

"Headmaster Kashmir, sila na ba 'yon? We need to get their blood samples for the search and experiment," aniya.

The headmaster signaled Helios to come over and the latter handed him the vial. Ibinigay rin ito ni Headmaster sa babae at awtomatikong may lumabas na karayom sa isang kamay niya. Lumapit siya sa mga bata sa gilid ko at nginitian ang mga ito.

The two kids beside me were scared. Their eyes got bigger and their grip on my hand tightened. Halos mapapikit ako sa higpit ng paghawak nila. Malakas pa rin mahit bata na!

Kahit natatakot sila ay kita ko na pilit nilang pinatatag ang kanilang reaksyon. Sabay pa silang naglagay ng papulsuhan sa harap ng babaeng may rosas na buhok...

Nang makuha na ang dugo ay pinalapit ng babae ang ibang manggagawa at doon niya inilahad ang samples. Nag-uusap sila ng headmaster ng ilang saglit bago bumalik ang taong nilahadan ng babae noong dugo.

The woman turned to me and smiled. "I'm Thiana Lacrosa, the head Scientist and Inventor here in Rivendelle City."

Tumingin siya sa kay Maureen and in a second, I saw sadness and pity in her eyes. Tapos ay tumingin muli siya sa'kin. "And I will be the one will conduct the research of their antidote. I promise to do my best and trust me, my Princess,"

"I know promises won't do good when it comes to a princess like me, but, please, find the way to get them back in their original form," I sincerely pleaded.

She nods. "I'll take that signal to start the search, your Highness..."

@eggarru