Entry 42
7th September 2020
This morning binisita ulit ako ni Uncle. He looked thoroughly on my stats and did some blood tests. Ewan ko kung para saan.
Kinumusta niya rin ako. Ang nakakaloko pa ro'n eh pati si Hiraya saakin tinatanong. Malay ko ba do'n kung kumusta siya.
'Di ba close sila? Bakit ako pa tinanong niya? Tapos hindi pa maalis ang ngiti niya na para bang may tinatago ako sakanya.
HA. Ano'ng nasa isip niya? Tss.
No'ng nakaraan lang ako naiilang kay Hiraya, ngayon hindi na ulit. 'Di ko rin itatanggi na ayos na ako sa presensya niya. Hindi na ako naiirita.
Actually, habang tumatagal na-a-amaze ako sa ugali niya.
It's hard to have a positive outlook in life when everything that surrounds you feels like the opposite.
Pero kinaya niya. Humanga ako kasi nagagawa niyang maging optimist kahit na mag-isa na lang siya sa buhay. Hindi pa reklamador. Maingay lang pero wala pa yatang lumabas sa bibig niyang hindi positibo.
Then I realized, I need someone like that in my life. 'Yun kasi ang kulang saakin.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top