Verdwaalt again?
POV. Daphne
Ik druk op de bel. Er doet niemand open. Ik zie dat de achterdeur een stukje open staat en ren naar binnen. Ik ren het huis van Esmee in en zie niks. Nergens kan ik Esmee vinden. Ik ren naar boven. Daar vind ik Esmee. Ze ligt in de deuropening van haar slaapkamer. 'K*T ZOOI!' Roep ik keihard. 'Daphne?' Hoor ik Esmee verward vragen. 'Ja, ik ben het. Wat is er gebeurt?' Vraag ik bezorgt. 'Die creepy gast van WhatsApp was hier. Dat denk ik tenminste.' Antwoordt ze. 'Ik help je wel mee naar je bed toe.' Zeg ik en help Esmee mee overeind en leg haar in haar bed.
POV. Esmee
IK HAAT DIE CREEPY GAST! IK HAAT DIE CREEPY GAST! IK HAAT DIE CREEPY GAST! Waarom moet hij mij hebben? Heb ik hem ooit iets aangedaan? Misschien is het wel iemand die werkt voor Abigail Breslin! Zou wel grappig zijn, iemand die beroemd is jaloers op iemand die dus totaal niet beroemd is. Ik weet echt niet wie het kan zijn. 'Weet je wie het was?' Vraagt Daphne aan mij als ik in mijn bed lig. 'Jup.' Antwoord ik. 'Wie?' Vraagt Daphne met grote ogen. 'Een man.' Zeg ik. 'Wie?' Vraagt Daphne alweer. 'I don't know, ik weet dat het een man is.' Zeg ik. 'Okay... daar schieten we niet veel mee op.' Zegt Daphne nadenkend. 'Dadelijk is het Ashton!' Zegt Daphne ineens. 'Waarom?' Vraag ik verbaast. 'Omdat hij jaloers is op Michael of op jou. Ik denk eerder op jou.' Zegt Daphne. 'Waarom zou hij jaloers zijn?' Vraag ik. 'Omdat hij maybe gay is!' Zegt Daphne met hele grote ogen en slaat haar handen tegen haar wangen. 'O MY F*CKING UNICORN! THAT WON'T BE MICHAELTASTISCH!' Roep ik keihard en dat doet nogal pijn, dus ik houd mijn mond weer. 'Ik moet misschien even een appje sturen naar Michael dat alles goed gaat en ik vraag ook wel of Ashton daar is.' Zeg ik en pak mijn tel uit mijn broekzak.
M = Michael, E = Esmee
E: 'Hey, sorry voor het laten schrikken. Er is niks aan de hand. Mijn tel werd gewoon gekaapt door Sophie. Is Ashton daar trouwens?'
M: 'Gelukkig gaat alles goed met je!'
E: 'Is Ash daar?'
M: 'Uhm...'
E: 'MICHAEL!'
M: 'Nou...'
E: 'MICHAEL GORDON CLIFFORD! WAAR BEN JIJ OP DIT MOMENT!'
M: 'In de bus op weg naar jou...'
E: 'Je stapt bij de volgende halte uit en gaat terug naar de rest. Dan vertel je mij of Ashton daar is. Okay?'
M: 'Okay!'
E: 'Mooi zo.'
M: 'I miss you Unicorn❤'
E: 'I miss you too SkittelUnicorn❤'
M: 'Ik ga nu weer...'
E: 'Okay, bye.'
Ik stop mijn tel in mijn broekzak en Daphne kijkt mij aan. 'Wat?' Vraag ik. 'Je moest lachen, dus ik wil weten waarom!' Zegt Daphne. 'Nou, Mikey noemde mij Unicorn en toen zei ik tegen hem SkittelUnicorn.' Leg ik uit en Daphne schiet in de lach. 'Wat?' Vraag ik verbaast. 'Niks...' Zegt ze ineens heel serieus. 'Okay.' Zeg ik. 'Ga je morgen wel naar school?' Vraagt Daphne ineens. 'Ik denk dat ik zeg tegen mijn ouders dat ik ziek ben.' Antwoord ik. 'Oké, ik moet nu weer gaan. Ik denk dat mijn ouders een beetje ongerust worden.' Zegt Daphne. We nemen afscheid en ze gaat weg.
POV. Michael
'OMFG! JIJ BENT MICHAEL CLIFFORD!' Hoor ik een meisje gillen. Er beginnen meteen duizenden meisjes te gillen. Niet alweer! Ik vind het geweldig om fans te ontmoeten, maar nu heb ik daar echt geen zin in. Ik ben wel een keer om alleen maar de fans te ontmoeten langs een va de beveiligers geglipt. Ik mocht eigenlijk niet naar ze toe, maar heb het toen toch gedaan. 'Mag ik je handtekening?' Vraagt een meisje met lang, stijl, zwart haar. 'Ja hoor.' Zeg ik maar en geef haar een handtekening. Ik ga ook nog met wat fans op de foto. Als ik eindelijk weer verder kan lopen pak ik mijn tel erbij. Ik word nog steeds gevolgd door een paar fans die foto's maken en giebelen. Er is ook wat paparazzi bijgekomen en die maken ook foto's. Ik scroll door mijn contacten en zie als eerste Ashton. Ik druk op bellen en de tel gaat 2 keer over voor hij opneemt.
C = Calum, M = Michael, L = Luke, A = Ashton
C: 'Gast waar ben je?'
L: 'We zien allemaal foto's op insta, twitter en facebook met jou en fans.'
M: 'Ik...'
A: 'Kom hier heen!'
M: 'Dat zou ik graag willen, maar ik ben nogal verdwaald.'
A: 'Waar ben je?'
M: 'Dat is een goede vraag.'
C: 'DUS JE WEET NOG GEEN EENS WAAR JE BENT!'
M: 'Dat hoor je toch!'
L: 'Vraag het anders aan de fans ofzo.'
M: 'Even wachten, dan doe ik dat even.'
A: 'Er is net een kort filmpje op twitter geplaatst dat jij aan het bellen bent.'
M: 'Hahaha, wat grappig.'
C: 'Lach nou maar gewoon mee!'
Ik draai mij om en loop naar een groepje fans toe. 'Weten jullie misschien waar ik nu precies ben?' Vraag ik aan ze. Ze beginnen te blozen en te gniffelen. 'Je bent in het centrum van Leeds.' Zegt een klein meisje met lach, stijl geverfd paars haar. 'Okay, dankje!' Zeg ik en loop weer een stukje van ze weg.
M: 'Ik ben in het centrum van Leeds.'
C: 'Daar schieten wij niet echt iets mee op.'
M: 'Ik stuur wel even een foto van waar ik ben.'
Ik maak een foto en stuur die door naar Calum, Ashton en Luke.
L: 'Ik weet wel waar dat is. We komen er nu meteen aan.'
Voor dat ik kan antwoorden wordt de verbinding al verbroken. Nu moet ik dus wachten tot ze er zijn. Ik ga op een bankje zitten, waar ik serieus al de hele tijd op had kunnen gaan zitten. Ik pak mijn tel er weer bij en kijk op twitter. Ik ben weer heel veel getagd en heb ook heel wat nieuwe volgers. Ik ga naar een spelletje op mijn tel en speel dat. Boeie dat er overal fans staan te kijken en dat er door de paparazzi foto's worden gemaakt. I really don't care.
Na ongeveer een half uur komt er een zwarte auto de straat in rijden, waar ik op het bankje zit. Ik zie meteen dat Dave onze chauffeur achter het stuur zit. Ik sta op van het bankje. De auto stopt voor mijn neus en de deur wordt open gedaan. Ik zie Calum, Ashton en Luke in de auto zitten en ik stap in. We rijden zonder iets te zeggen terug naar het concert gebouw.
_______________________________________
Hoi mensen, ik ben minder depri. Dus ik heb weer een hoofdstuk voor jullie. Ik hoop dat Michael zich al beter voelt na het verbranden van zijn gezicht. Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden. Please comment/vote. -XXX- Esmee.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top