POV. Anoniem (ik ben zo gemeen hé)

'En wie zijn al je vrienden?' Vraagt hij. 'Dat hoef je niet te weten.' Zeg ik en wil zijn armen van mij afslaan. Hij trekt mij naar achter van de groep weg. Wat best makkelijk gaat, want ik sta ergens achteraan. 'Nu zijn we even alleen babe.' Zegt hij. 'Laat mij met rust.' Zeg ik en duw hem van mij af. Hij pakt mij weer vast en duwt mij tegen de boom aan waar we onder staan. 'Samantha als je nu niet mee werkt met het plan weet je wat er gaat gebeuren.' Zegt hij weer. 'Ik weet niet waar je het over hebt.' Zeg ik en probeer los te komen uit zij greep. 'Je weet best waar ik het over heb en probeer maar niet los te komen.' Zegt hij. Hij komt dichter bij mij staan. 'Ga weg!' Sis ik en probeer heb van mij af te duwen. 'HEY! GAST! LAAT HAAR MET RUST!' Hoor ik Ashton roepen. Na een paar seconden wordt hij van mij afgeduwd. 'Gaat het?' Hoor ik Michael vragen. 'Ja, ja het gaat.' Zeg ik en laat mij tegen de boom aan naar beneden zakken. 'Weet je heel zeker dat het gaat?' Vraagt Michael. 'Ja en laat mij gewoon met rust.' Snauw ik en spring op en loop weg.

*Op een andere plek in de Dierentuin*

'Toch gekomen.' Zegt George lachend. Ik kijk hem kwaad aan. 'Ohw, is Sammy een beetje boos?' Zegt George spottend. 'Shut the f*ck up!' Snauw ik hem toe. 'Nog een keer zo'n grote mond en hij gaat eraan.' George wijst naar een hoek van de kamer waar we in staan. En ja we zijn nog steeds in de dierentuin. Mijn ogen worden groot. 'Michael...' Stamel ik. Ik kijk van George naar Michael en van Michael naar George. Ik zie dat Michael iets probeert duidelijk te maken, maar ik begrijp er niks van. 'Waarom wordt Michael overal bij gehaald?' Vraag ik rustig. 'Omdat jij het meeste om hem geeft. Nu kunnen we je alles bevelen.' Zegt George. 'Ja tuurlijk, dat gaat dus niet gebeuren.' Zeg ik bot. 'Oja!' Zegt George met een grijns. Hij knipt in zijn vingers en er gaat ineens iemand achter Michael staan. Hij heeft een mes in zijn hand en houdt die tegen Michael zijn keel. Mijn adem stokt. 'DIT KUN JE NIET DOEN!' Roep ik kwaad. George kijkt mij grijnzend aan. 'Ik kan alles doen wat ik wil.' Zegt hij. Ik kijk hem aan met ogen vol vuur. George lacht gemeen en kijkt even naar Michael en degene die achter hem staat. Ik word ineens naar achteren getrokken. Ik wil gillen, maar bedenk dat dat geen goed idee is. Als ik uit de kamer ben getrokken kijk ik achterom, daar staat Peter. 'Hulp nodig?' Vraagt hij grijnzend. 'Ja, graag.' Zeg ik en geef hem een duw. 'Ik dacht even dat je een van de mensen van George was.' Zeg ik en laat mij op de grond zakken. 'We hebben jou ook nodig hoor.' Zegt Peper en trekt mij weer overeind. Ik sta met een zucht op en kijk hem aan. 'Waar is de rest?' Vraag ik. 'Daar.' Peter wijst naar het dak van het gebouw. Ik zie de rest en zwaai even. Ze zwaaien terug en ik wordt door Peter weer naar binnen geduwd. Peter loopt de kamer niet in en George kijkt mij raar aan. 'Ik was even een luchtje scheppen.' Zeg ik maar. Ik kijk naar Michael, maar hij is er niet meer. 'Je bent te laat.' Zegt George met een grijns. Ik staar maar wat voor mij uit. Is Michael nu dood? Die vraag spookt door mijn hoofd. 'Ah, Benjamin je bent er eindelijk.' Zegt George met een grijns. Benjamin loopt langs mij de kamer in. Ik kijk hem vol afschuw aan. Hij gaat snel naast George staan. 'Waar is Michael?' Vraag ik kalm. 'Opgeruimd.' Zegt George met een grijns. Benjamin kijkt naar de grond. 'DANOONTJE POWERRRR!' Hoor ik ineens Merijn schreeuwen. George en Benjamin schrikken en ik moet super hard lachen. De deur achter mij wordt ingetrapt, Benjamin had hem blijkbaar op slot gedaan. Daar staan The Avengers, Spider Man en Merijn. WHAT THE F*CK! Waarom alleen Merijn!? Ik schiet weer in de lach. 'Wat? Ik houd gewoon van toetjes.' Zegt Merijn terwijl hij zijn schouders ophaalt. 'AVENGERS ASSEMBLE!' Roept Captain America. Iedereen komt meteen in actie, behalve Merijn. Die blijft maar wat in de deur opening staan.

POV. Michael

'Gaat het?' Vraag ik aan Samantha, wanneer we een of andere gek van haar af hebben geduwd. 'Ja, ja het gaat.' Antwoordt ze en laat haarzelf tegen de boom aan naar beneden zakken. 'Weet je heel zeker dat het gaat?' Vraag ik bezorgd. 'Ja en laat mij gewoon met rust.' Snauwt ze naar mij en springt op en loop weg. Ik blijf verbaast achter. Ik wordt ineens vanaf achter vast gepakt en ik kan niet schreeuwen, want er wordt iets tegen mijn mond en neus aangeduwd. Na een paar seconden wordt het zwart voor mijn ogen en zak ik weg.

----------------------

Ik open mijn ogen. Ik zit in een donkere kamer. Ik weet niet waar, maar ik zie wel een man. Hij kijkt mij grijnzend aan. Ik kan niks zeggen, want er zit een touw in mijn mond. Mijn handen zijn vastgebonden en mijn voeten ook, dus ik kan ook niet weg. 'We moeten nog even wachten tot onze gast is gearriveerd.' Zegt de man nog steeds grijnzend. Welke gast? Wat is dit? Waarom moet ik nou weer ontvoerd worden?

'Toch gekomen.' Zegt de man lachend. Ik probeer te zien tegen wie hij het heeft, maar dat lukt niet echt. 'Ohw, is Sammy een beetje boos?' Zegt de man spottend. Wie is Sammy? 'Shut the f*ck up!' Hoor ik iemand snauwen. 'Nog een keer zo'n grote mond en hij gaat eraan.' De man wijst naar mij. Ik kan de ogen van het meisje zien, ze worden groot als ze mij ziet. 'Michael...' Stamelt ze en nu hoor ik dat het Samantha is. Ze kijkt van de man naar mij en weer terug. Ik probeer met gebaren te vragen wat er gebeurt, maar het lukt niet echt. 'Waarom wordt Michael overal bij gehaald?' Vraagt Samantha rustig. 'Omdat jij het meeste om hem geeft. Nu kunnen we je alles bevelen.' Zegt de man. 'Ja tuurlijk, dat gaat dus niet gebeuren.' Kaatst ze bot terug. 'Oja!' Zegt de man met een grijns. Hij knipt in zijn vingers en er gaat ineens iemand achter mij staan. Ik kijk achterom en zie dat hij een mes in zijn hand heeft. Ik kijk angstig naar Samantha. De man achter mij drukt het mes tegen mijn keel. Ik probeer zo stil mogelijk te gaan zitten. 'DIT KUN JE NIET DOEN!' Roept Samantha kwaad. De man kijkt haar grijnzend aan. 'Ik kan alles doen wat ik wil.' Zegt hij. Samantha kijkt hem aan met ogen vol vuur. De man lacht gemeen en kijkt even mijn kant uit. Ik zie dat Samantha ineens naar achteren wordt getrokken. De man ziet waarschijnlijk de verbaasde blik in mijn ogen en kijkt achterom. 'WAAR IS ZIJ INEENS GEBLEVEN!' Roept hij kwaad. Hij kijkt mij aan en ik kijk bang terug. Dit zou zomaar het einde van mijn leven kunnen betekenen. 'Breng hem weg. We gaan een cliffhanger maken.' Zegt de man. Er komen nog wat mannen aan en pakken mij vast. Ik word de kamer uitgebracht. Het is nu wel duidelijk, dit wordt mijn dood.

_________________________________________________

I'M BACK!!!

Hi,

Dus een cliffhanger, maar volgens George letterlijk. Ik had het wat druk met school en verjaardagen enzo, dus sorry voor de 13 dagen te late update. Ik wilde eigenlijk dat dit het laatste hoofdstuk werd van dit boek, maar zeg nou zelf, das toch niet leuk. Ik ben echt heel blij met de 1,1K. Dat betekent FEESTJE!!! Dit is nu het enigste boek dat ik update van mijn boeken. Ik ben ook bezig met hoofdstukken van andere boeken, die worden best lang. Ik hoop dat jullie een leuke vakantie hebben gehad en een leuke eerste/tweede/derde schoolweek.

Please vote/comment.

Xx Esmee.