Chapter Twenty Three

ANG PAG-IBIG ay parang isang laro. Kung gusto niyang manalo sa isang laro, kailangan niyang sumugal. She need to take a risk. Kahit masaktan man siya sa gagawing pagsugal.. Ang mahalaga sinubukan niya.

Kaya sumugal siya. Sumugal siya kahit alam niya kung ano ang magiging resulta.

Tumanggi si Danrick.

As expected.

Magiging ipokrita siya kung sasabihin niya na hindi siya nadismaya. Kahit ang totoo medyo umasa siya na papayag ang binata sa kondisyon niya. Nakumpirma niya ang hinala. She just wanted to test him. Di siya nagkamali.

He just like sex with her. Wala ng iba. Hindi talaga nito balak na seryosohin siya. At hindi na rin niya ipipilit ang sarili.

He don't want her to be his girlfriend? Fine! Hindi siya iiyak sa isang tabi porke tinanggihan siya nito.

Tumunog ang cellphone ni Jeasabelle. Sinilip niya iyon.

It was him.

Ano na naman ba ang gusto nito? Pang-ilang beses na ba niyang dine-declined ang tawag nito? Konti na lang maisasama na niya ang number nito sa blacklist niya.

"Sino 'yon, madam?" Magkapanabay na pag-uusisa pa ni Duketa at Erika. Napansin na marahil ng dalawang bakla ang maya't mayang pagpatay niya sa tawag ng caller niya.

Umiling siya. "Wala 'yon. Stalker ko lang. Alam nyo naman ang maganda."

Nag-ring ulit ang phone niya. Shutangina Danrick! Gusto na niyang mapatili. Pinatay ulit niya iyon. Isa pang tawag nito, ib-block na niya ito. Nagawa nga niyang I-block ang lalaki sa instagram at facebook niya. Hindi lang niya magawa itong maiblock dahil doon niya ito pwede macontact na hindi gumagamit ng wifi.

"Mukhang patay na patay sa ganda mo ang stalker, madam, ah."

"I know right? I mean, maganda ako. It's not my problem na nahuhumaling sila sa' kin."
"Ganda, madam! How to be you ba?"

"How to be me? Maging maganda ka lang, Duketa."

Nagtawanan ang dalawa.

Kumunot-noo siya nang may pumasok na text. Galing iyon kay Alicia.

Gurl, u free right now? Tara coffee tayo. Sa Majubabes.

Sumagot agad siya. Sure. Si Cathy?

Kasama ko na ang bruha. Punta ka na dito. Asap.

Will be there agad.

Nagmamadaling dinampot niya ang bag. "Mga baks, out muna ako," mabilis na paalam niya sa dalawa at dali-daling lumabas. Wala pang sampung minuto ay nasa Majubabes Cafe na siya. Nakita agad niya si Alicia. She approached her.

"Hey," napakunot-noo siya nang mapansin na wala si Cathy. "Nasan ang bruha?"

"Nasa rest room lang," sagot nito. Hinila niya ang isang upuan at umupo. Tumayo naman si Alicia. "O, saan ka pupunta?"

Ngumisi ang kaibigan. "Susundan ko lang si Cathy. Baka umiitlog na ng ginto ang gaga kaya nagtagal."

"Bruha ka. Sige, bilisan mo." natawa na hinayaan niya ang ito na sundan ang kaibigan.

Pagkaalis ng babae, saka lang niya napansin ang pumasok na text message galing kay Danrick.

You can't avoid me forever.

Forever? Wow. Coming from this man talaga, ha? Anong alam nito sa forever?

Agad agad na binura niya ang text na 'yon, at nagdesisyon nang I-block ang number nito.

"That's really rude."

Gulat na napaangat ang mukha niya. Nanlaki ang mata, parang nakakita ng multo. "Ano na namang ginagawa mo dito?"

Sa harap niya, nakatayo si Danrick. Naka-Ray Ban aviator pa ang lalaki at polo shirt. Nanuot agad sa ilong niya ang panlalaking pabango na gamit nito.

At ang traydor niyang keps, nagpapalakpak na naman sa tuwa sa presensya nito.

"You're not answering my calls. Tapos ngayon blinock mo pa ako. You can't avoid me, Jeasabelle." Tinanggal nito ang aviator at umupo ito sa upuan kung saan dapat si Alicia.

"I have the rights to avoid you. A no is a no. I get that. Kaya pinuputol ko na ang koneksyon natin kaya irespeto mo 'yon. So, stop stalking me."

Pinakatitigan lang siya ng lalaki. May maliit na ngisi sa labi nito. Nagpupuyos ang dibdib niya.

"Ano pa hinihintay mo? Leave. Para kay Alicia ang upuan na 'yan, at hindi ko gusto na maabutan ka pa dito nina Cathy."

"You sure? Mga kaibigan mo pa nga ang dahilan kung bakit kita nadala dito, eh."

Her eyes widened. Her friends!

"At tingin ko ipinapaubaya ka na nila sa 'kin."

Lumingon siya sa direksyong titingnan nito. At ang mga traydor niyang kaibigan, papalabas na ng coffee shop! Masayang nagtatawanan pa habang nakatingin sa kanila. Mga traydor!

Napatayo siya. He grabbed her arm. "Stay."

Inis na tingin siya sa lalaki. "Pati mga kaibigan ko kinutsaba mo pa?" pinukol pa niya ito ng nakamamatay na tingin.

Apologetic na ngumiti ito, at tangina, bes. Gusto na naman niyang madala sa ngiting iyon.

Magpakagaga. Magpakatanga. Magpakangkang.

Pero dapat ba niyang bigyan pa ito ng chance na makausap siya?

Yes, yes, yes! Sigaw ng keps niya.

Nanghihinang napaupo ulit siya.

"This is not a good idea," mahinang bulong niya sa sarili. Alam niyang narinig ni Danrick ang sinabi niya.

"Please," may pagsuyo sa tono nito. Napipilitang tumango siya. Sinadyang iwasan ang mga mata nito.

"Okay, I'm giving you ten minutes."

"Make it twenty minutes."

Inirapan niya ito. Kung jinowa mo sana ako, kahit buong magdamag pa iyong iyo ako. Unli sawa ka sana.

"So, what do you want this time, Danrick?"

"Umorder muna tayo ng maiinom." Tinawag nito ang barista. "What do you want? Coffee or... me?" Kinagat nito ang ibabang labi.

"Dun ako sa hindi ako sasaktan. Coffee."

"Hindi ba masakit kapag napaso ka?"

"May mas masakit pa ba sa pinaasa ka na nga, tinanggihan ka pa?" Pinandilatan niya ito.

Wala siyang pakialam kung mukha na siyang nagpaparinig at patay na patay dito. Tutal nagmo-move on na rin siya, ilalabas na niya lahat ng nararamdaman niya dito.

"Ayaw mo ng mocha?"

"Next question, please. Hindi ako nandito para makipag-argumento ng political views ko."

"Witty," napangiting komento nito. Lumarawan ang pagkaaliw sa mga mata nito. "Okay, so mocha or me?"

"Okay, i'll choose mocha na."

"Why not me?"

Hindi ba dapat linya niya yon sa lalaki? Why not her? Bakit hindi na lang siya gustuhin nito? Hindi na lang siya seryosohin nito. If he really wants her, then sana hindi na siya nito tinanggihan. Pero mabuti na rin na tinanggihan siya nito. Parang pinababa niya lang din kasi 'yong worth niya as a woman.

Siya pa ang parang nanliligaw nito. So cheap. Malandi na nga siya, desperada pa magkajowa. Kung jowa lang din dyan, ang dali lang naman makahanap. Hindi nga lang 'yong kalevel ni Danrick.. Mahirap pantayan ito, in so many ways.

"Wala akong panahon makipaglandian sa 'yo, Danrick. You're wasting my time. Sabihin mo na 'yong gusto mo sa 'kin sabihin."

"Why are you avoiding me?"

"I'm just ignoring you. Magkaiba 'yon."

"Pinuntahan kita kagabi sa bahay mo. Hindi mo ako pinagbubuksan, and I guess that's a way of avoiding me."

Nagsalubong ang kilay niya. Teka, ano 'to? Nasa coffee shop sila, pero bakit pakiramdam niya ay nasa loob sila ng interrogation room?

"W-Wala pa ako nun. So malamang wala talagang magbubukas ng pinto para sa 'yo."

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Maaga kang umuwi kahapon sabi ng staff mo."

Sinong staff tinutukoy nito?

"Well, maaga talaga akong umuwi pero hindi ako dumiretso sa bahay."

"Kahit ang sabi nung dalawang nakausap ko sa salon mo ay magpapahinga ka ng maaga sa bahay mo?"

Nahigit niya ang hininga. Ang dalawang baklang 'yun! Nailaglag pala siya kay Danrick.

Naniningkit ang mata niya. "Okay, okay. Oo na, nasa bahay ako ng dumating ka. Pero tulog ako kaya di siguro kita nagising."

"Kahit kita ko nang patayin mo ang ilaw sa kwarto mo?" nang-aasar na ang tono nito. Obviously, aware na talaga ang lalaki na iniiwasan niya ito.

"Sige aaminin ko na. Iniiwasan kita. Ano, happy ka na?"

Hindi ito sumagot. Dumating ang inorder na kape nito.

Perfect.

She really need that. Para naman kabahan pa siya lalo, at hindi na siya maglakas loob na maungkat pa 'yong pagtanggi nito sa kanya. Pati hindi na rin niya mailabas ang feelings dito. Masyado na siyang nagiging obvious.

Lumalabas tuloy na parang ito lang ang lalaki sa mundo.

Well, para sa mundo niya ito lang talaga ang lalaking gusto niya. Pero narating na niya ang sukdulan ng kagagahan niya. That's enough.

"Ikaw lang ang iniisip ko."

Hinihigop niya ang kape niya nang magsimula itong magsalita. She let him.

"Kagagaling ko lang sa isang relasyon. I don't want you to feel you're just a rebound."

"Hindi pa ba rebound 'yong no label relationship natin?"

"No." Tiim-bagang na sagot nito. "That's a no label relationship. A quick fun between us."

"Quick fun?" Ibinaba niya ang kape ng marahan sa table. Kahit gusto na niyang isabot 'yun sa lalaki. "Quick fun ang tawag mo dun? Aba't---"

Pinigil niya ang sarili. Quick fun 'yon para dito? Well, fvck him. Dahil para sa kanya ang quick fun na 'yon ay lifetime achievement na! Hindi lahat kaya mag-deepthroat ng nine inches!

"Don't get me wrong. But we both agreed to a no label relationship, right? Akala ko pareho tayong masaya, and yon naman ang nakita ko. You're enjoying every---"

"Every pound of your c*ck inside me? Fvck you."

Nanlaki ang mata nito, napalunok. Agad niyang napansin ang pagkalat ng kulay sa mukha nito. And he really have the nerve to blush.

And the way he blush, parang naalala talaga nito ang mga ginawa nila.

"Ano, namiss mo?" mataray na tanong niya.

"Y-Yeah.." at tila nahihiyang ngumisi. "I missed you so bad."

"You miss having sex with me." And she couldn't blame him. With him, nagiging pornstar level siya. Siguro inisip na niya nun, magtatapos din ang interes sa kanya ni Danrick kaya itotodo na niya.

"I won't deny that.. I miss the feeling of your body against mine."

May init ang mga naging titig nito. Tila nararamdaman na niya ang init ng katawan na inilalabas nito.

"I missed having you wrapped around me, baby. I miss fvcking you so hard." paos ang tinig nito at tila tumataas na rin ang temperatura ng katawan niya. Binunggo nito ang paa sa binti niya. Napalunok siya at nakaramdam ng uhaw.

Ngunit hindi uhaw para sa inumin iyon. Kundi uhaw para sa init ng katawan nito sa kanya..

"Jeasabelle," paos ang boses na tawag nito sa kanya at parang tumayo lahat ng balahibo niya sa katawan.. Kasama na yung nasa pagitan ng hita niya.

Shutangina, nakalimutan niya magpa-Brazilian wax.

She silently cursed and bit her lip, feeling the rise of sexual desire within her.

Fvck, this is not good. Hindi siya pwedeng bumigay.. Hindi dahil nag-iinarte siya, kundi dahil na rin sa hindi pa siya nakapag-shave man lang.

"Hindi pa ako handang ibigay 'yong commitment na hinihiling mo. I'm not sure.. Baka masaktan lang kita. Ikaw lang ang iniisip ko."

"Kung totoo 'yan, sana nilalayuan mo na lang ako ngayon. Sana hinahayaan mo na lang ako ngayon. Hindi ka ba natatakot sa 'kin? Commitment na ang habol ko."

"Pero kahit commitments, walang kasiguraduhan," sabi nito. Parang malamig na tubig na bumuhos sa init niya ang sinabi nito.

He's right. Kahit magkaroon man sila ng relasyon, kung gusto nitong tumingin sa iba.. Masasaktan pa rin siya.

"At ayaw ko madaliin kung ano man ang namamagitan sa atin, Jeasabelle. Let's take it slow, please."

Napaatras ang leeg niya. "Take it slow? Naikama mo na ako ng ilang beses, nasaan ang slow dun?"

Napapikit ito at napailing sa pambabara niya. "Babe naman, hindi pa man tayo binabasag mo na ako. Lalo pa--"

"Lalo pa pag naging tayo at tumingin ka sa iba. May literal na mababasag sa 'yo." pagbabanta niya.

Ngumiwi ito.

"Pero huwag ka matakot d'yan. Dahil hindi ko naman ipinipilit ang sarili ko sa 'yo. Huwag ka na mag-aksaya ng oras sa 'kin, Danrick."

Tinapos na niya ang usapan nila. Ngunit tila wala itong balak na tapusin ang pag-uusap nila. Hanggang sa paglabas ay hinabol siya nito.

"God, Danrick! Ano ba ang malabo sa mga sinabi ko? Bakit hindi mo pa ako layuan?!"

Mabibilis na ang mga hakbang niya. Pero mas mabilis si Danrick. Naiharang agad nito ang sarili sa harap niya. Napasubsob tuloy siya sa matipunong katawan nito. Agad na pumaikot ang braso nito sa katawan niya at hinapit pa lalo dito.

"No, you're not staying away from me."

"How selfish. Nirespeto ko na ayaw mo sa label na relasyon. So, 'yong akin naman ang irespeto mo."

"And you really want me to stay away? Do you really think na papayag ako?"

"At bakit hindi ka papayag? Boyfriend ba kita?"

"Boyfriend lang gusto mo? Now you really need to come with me!" Hinila siya nito at halos kaladkarin na.

"Asshole! Sasama naman ako sa 'yo, hindi mo ko kailangan kaladkarin!"

"Bubuhatin nga sana kita, eh. Kaso baka maubusan ako ng lakas sa 'yo."

"Bastos!"

Narating nila ang nakaparada nitong kotse. Pinasakay siya nito at parang bihag na sunud sunuran lang siya. Sumakay na ito.

Marahas na nilingon niya ang lalaki at pinukol ng nakamamatay na tingin.

"So, ito na 'yong last resort mo? Kidnapin ako?"

"Hindi ka na kid."

"O, di pig na nga. Hayup ka."

Hindi ito nagkomento at binuhay ang makina.

"Hindi mo lang ba sasabihin kung saan mo ako dadalhin? This is really kidnapping--I mean, pignapping." pagtatama niya sa sarili.

"Ikaw na nagsabi kanina. Kusa kang sasama."

"Iyon ay dahil masakit na ang paa ko tapos kung makahila ka pa sa 'kin, akala mo naka-rubbershoes lang ako." Inis na bumuga siya ng hangin.
Pinasibad na ng lalaki ang kotse. Wala na siyang magagawa. Tumingin na lang siya sa labas ng bintana.

"So, ano 'to, Danrick? Dapat na ba ako magsimulang mangamba dahil baka mamaya nakabitin na ako sa palengke at pinepresyuhan?"

"You're not a pig, and this is not pignapping. For God's sake." mariing sabi ng lalaki.

"Eh, sabi mo hindi ako kid kaya hindi to kidnapping."

"That's because you're a woman to me, and you will be officially my woman."

"Hindi ko pa rin magets.. Kung ano ba.. A-Anong sinabi mo?"

Saglit na sinulyapan siya nito at nakita niya ang determinasyon sa mukha nito. Parang senyales iyon na determinado ito sa isang bagay..

"Gusto mo ako maging boyfriend, di ba?"

Napasinghap siya. Pero agad na kinalma niya ang sarili. "Binawi ko na 'yon.. Kalimutan mo na lang na inalok kita ng ganoon." Ramdam niya ang pag-iinit ng pisngi.

"Hindi ko yun kakalimutan."

"That's unfair, Danrick. Binawi ko na."

"Tinanggihan ko 'yung isang bagay kahit gusto ko rin. Kaya hindi ko makakalimutan 'yun."

Mas lalong nag-init ang pisngi ni Jeasabelle. Umiling siya. Nah, hindi siya aasa dun. Hindi siya aasa. Hindi na.

"So, ano talaga ang intensyon mo ngayon?" tanong niya, halos pabulong na 'yon. Hindi na basta pagpapaasa itong ginagawa ni Danrick. Torture na din.

"Dadalhin na kita sa pad ko. At doon ka na mag-stay."

Parang nabingi si Jeasabelle. "Ano?"

Nakangiting sumulyap ito sa kanya.

"Gusto mo ng label, di ba? Kaya lang ayaw ko na sa boyfriend-girlfriend relationship. Asawahin na lang kita."

🍼

Itutuloy..

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top