Chapter 2
Marina's P.O.V
*Time Forward*
Andito ako sa bedroom ko, grabe, talaga kanina... Namatay si Xander, sa mismong classroom pa namin....
You Have Received a Text Message.
Narinig 'kong tumunog ang cellphone ko... sino kaya yung nag-text?
Tinignan ko agad yung cellphone ko...
Text Message:
From: Unknown Number
Excited ka na ba bukas sa school? HAHA!
-----
Excited para saan? Wala naman na occasion bukas ha.... Ang weird naman ng text message na ito, sino kaya ito at paano niya nalaman ang mobile number ko?
***Time forward***
*Sa school*
Kinakabahan ako... yung number 2 kasi si Lillian.... huwag sana siya yung next, sana...
*Knock knock*
Uy, may nag-knock. Sana si Ms. Perez na iyon.
Pumasok agad yung nag-knock, si Ms. Perez.
"Class, I have an announcement." Sabi ni Ma'am
"Ano po iyon ma'am? Grabe ma'am, 2nd day of school pa lang ito may announcement na agad!" Sigaw ni Farrah
"May e-emergency kasi sa amin, nasunugan kasi ako. Mag-reretire na ako at maghahanap ng bagong tarbaho sa bagong lugar namin. I'm sorry, class. Pero may papalit na class adviser niyo at science teacher." sinabi ni Ma'am Perez...
Kakaiba yung tingin ni Ma'am sa amin, naluluha siya at takot na takot yung mga mata niya...
"Mamatay ka Ma'am, hindi porket teacher kita hindi na kita papatayin. You can't try to get away from death." Naka-rinig ako ng isang nag-salita...
Nakaka-takot! Sino ang nag-sabi nun? Sigurado ako yun yung killer, HINDI KO KILALA YUNG BOSES! Hindi rin pamilyar....
"Marina, may narinig kang kakaiba?" Bulong sa akin ni Farrah
"Anong kakaiba?" Tanong ko naman sa kanya
"Yung nag-sabi na mamatay daw si ma'am..." Bulong ulit niya sa akin
"Ah! Oo... grabe, kakaiba, hindi rin pamilyar yung boses pero kaklase lang natin siya..." Bulong ko pabalik sa kanya
Hindi na siya sumagot pa sa sinabi ko, nag-nod na lang siya at tumitig kay Ma'am... may kakaiba rin naman din kasi sa mga suot niya.
Duguan kasi yung palda ni ma'am, tapos yung sapatos niya sira-sira, at putol putol yung blouse niya... Hindi naman ganoon yung itsura ni ma'am kahapon eh!
Gusto ko nang umalis dito sa school na ito, puro horror na lang ang nang-yayari araw-araw!
Duwag ka lang mamatay, haha. At tsaka 2nd day of school pa lang naman ito.
Naka-rinig na naman ako ng bulungan... grabi naman sila.
*Break time*
Andito lang ako sa classroom, binabantayan ko kasi si Lillian. Baka siya na yung next eh...
"Marina, punta ka na doon sa cafeteria... okay lang ako dito." Sabi sa akin ni Lillian ng paulit-ulit
"Hindi, ayaw ko na mamamatay ka!" paulit-ulit ko naman sinisigaw sa muhka niya.
"Sige na... hindi ako mamamatay.... baka ikaw din ay madamay pa!" Sinigaw niya bigla sa akin
"Sige na... para sa iyo din naman!" Sabay sabi niya
"Bahala ka..." Sabi ko sa kanya
Pumunta na ako sa cafeteria... kinakabahan talaga ako para kay Lillian, baka siya yung sunod na mamatay eh.. Siya kasi ang naka-bunot ng number 2 sa box kahapon...
"Marina, akala ko binabantayan mo si Lillian doon sa classroom?" Tanong sa akin ni Iya
"Pinipilit kasi niya ako na pumunta na lang dito sa cafeteria..." sabi ko sa kanya
"Ah, haha." Yun yung sagot niya sa akin
Parang madudurog na yung puso ko tuloy, baka may mamatay na naman eh... I can't stand seeing a dead person... kasi natatandaan ko noong namatay si mama at papa...
Somebody's P.O.V
Umalis na si Marina doon sa classroom, madali ko nang mapapatay si Lillian doon sa classroom, haha!
*Sa Pintuan ng classroom*
Andito na ako, mag-handa ka na Lillian. At ikaw na ang susunod sa pagkat ikaw ang numero 2.
Bubuksan ko na dapat ang pinto ng biglang sumingit si Marina.
Bwisit, mapapatay ko na si Lillian eh. Dumating ka pa Marina. -,-
"Andito ka na pala." sabi sa akin ni Marina
"Um... oo. Tapos na ako kumain eh." sabi ko sa kanya
"Ako din, papasok na ako." sabi niya sa akin
Nakakainis talaga, bakit mo pa ako pinigilan na patayin siya?
Kailangan ko ng plano para mapatay si Lillian ng kahit andito si Marina o kaya ang mga kaklase ko.
*Time Forward*
Tapos na ang break time, andito na ako sa classroom. Hawak-hawak ko na ang kutsilyo... :D
"I'm sorry, Lillian. Naging kaibigan 'man kita, pero hindi iyon sapat para ikaw ay buhayin ko." Bulong ko kay Lillian.
Nakikita ko yung takot sa mga mata niya, onti-onti kong sinasaksak ang likod niya. Onti-onti ko na 'ding tinatanggal ang intestines niya sa likod niya.
Walang makaka-pigil sa pag-hihiganti ko!
Marina's P.O.V
*Time Past*
Ako yung nag-didiscuss ng mga dapat pag-aaralan namin sa Science, binabasa ko lang naman ang mga naka-lagay sa book ko at wish ko na maging Science teacher din.
"Anong spe---" naputol ang pag-salita ko ng makita ko si Lillian na patay sa upuan niya.
What the?! LILLIAN!?
"Lillian?!" Sabay sabay naming sagot
Nilapitan agad namin si Lillian at pinag-masdan ang bangkay ni Lillian... Puro saksak ng kutsilyo sa likod at tanggal ang mga intestines niya...
"Muhkang pinatay siya gamit ang kutsilyo, halata eh." sabi ni Daniel
"Malamang, may saksak eh!" sabi ni Iya at nag-pout.
Kakaiba yung itsura ni Lillian... ibang iba sa itsura niya kaninang break time... puro sugat din yung ulo niya eh. At may naka-sulat din na 'Dos... ' sa noo niya.
"Tapos na ang buhay ni Lillian, sino naman ang susunod? Haha!" nakarinig ako ng kakaibang boses ULIT.
"Ha? Ano iyon?" Sabay sabay naming sinabi
Except lang kay Iya... tahimik lang talaga si Iya all the time. Hindi siya masyadong nagsasalita at seryoso lagi.
"Baka yung killer." sabi naman ni Farrah.
"Sino kaya siya? Kaklase ba natin or ibang tao?" sabi ni Cara
"Kaklase natin siya, baka nga isa siya sa mga best friend natin... o kaya isa siya sa lagi nating nakaka-usap." sabi ni Gem
Totoo iyon... baka nga isa siya sa mga nag-si tanungan kung sino yung nag-salita.....
..................................................................................
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH Narinig kong sigaw ni Pia
Huh? May kasunod agad?!
"Oh my gosh... anong nangyari kay Pia?" Sabi ni Jared (bakla kong kaklase)
Duguan si Pia, putol yung mga paa niya at tanggal ang mga mata niya... at may naka-sulat sa noo niya na '3...'
"Bwisit, bakit kailangan mag-sunod sunod sila?" sigaw ni Gem
Somebody's P.O.V
Haha! Magandang idea yun Gem ha? Sunod-sunod na pag-patay? Cool! Mas mabilis akong makaka-higanti!
*Time Skip*
Andito kami ni Jennelyn sa banyo, nag-memake up kasi siya, make-up ng make-up pero hindi naman marunong. -,-
"Okay lang ba ang make-up ko? Bagay ba yung pink sa akin?" Tanong niya sa akin
"Hindi eh, mas bagay sa iyo RED." sabi ko sa kanya sabay halakhak
Pagka-tapos nun, nilabas ko yung kutsilyo at tinutok sa labi niya.
"Hu-hu-huwag......." sinabi niya sa akin habang takot na takot.
"Huwag? HINDI! Diba mahilig kang mag-make up? Tanggalin natin yang labi mo para maging red." sabi ko sa kanya habang binabalatan ang labi niya
Luhang luha na ang mata niya, halatang sisigaw na siya. Kaso paano siya sisigaw? eh sobrang sakit mabalatan ng labi? HAHAHAHA!
"Ba-ba-ba-ba-ki-ki-t mo i----" Pinutol ko ang pagsasalita niya
"Bakit ko naggawa na parusahan ka? Tinarayador mo kasi ako noon, hindi ko pa nakakalimutan yung mga ginawa mo sa akin! HAYOP KA!" sigaw ko kay Jennelyn
"Pinag-sisisihan ko na iyon, huwag mo na akong pahirapan please." nagmamakaawa niyang sinabi sa akin
"Hahayan lang muna kitang mabuhay, HANGGANG BUKAS." sabi ko sa kanya sabay kinidlatan ko siya.
Jennelyn's P.O.V
*Sa bahay*
Hindi ko akalaing siya ang killer... mismong bff ko pa. Tapos ngayon balak pa niya akong patayin, pinag-sisisihan ko na nga yung ginawa ko dati eh!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top