Chapter 19

Marina's P.O.V

*After a few days*

*sa bahay ni Ariel*

Tapos na ang Graduation and Recognition day, masaya... Walang namatay ^_^

Ang gaan sa loob na ang MISMONG pumatay sa 3rd lider ay ang mga kasamahan niya pa, at ginawa nila iyon para mailigtas kami. May mabuting kalooban pa naman sila. Pero, nakapatay sila ng tao.

"Salamat talaga sa diyos at maginhawa na ang tulog ko, kasi dati nung buhay pa ang tatlong killer halos hinde ako maka tulog! Kahit anong gawin ko kasi naiisip ko lagi ang tungkol doon." Sabi ni Ariel

"True." sabi ni Cara ng naka ngiti

Hinalikan ni  Cara si Ariel sa pisngi, nag blush naman si Ariel.

"???" walang nasabi si Ariel, tulala lang ang peg.

"Buhay ka pa? Are you still alive?" sabi ni Cara

"Eh, In-English mo lang, parehas lang yung ibigsabihin ng mga sinabi mo." sinabi ni Ariel na tawang tawa

"Hoy! Kayo na lang ang nag-uusap ha?!" singit ko sa kanila

Nagkamot bigla si Ariel ng ulo, tapos sabay ngiti.

"Miss ko na si Stella, at Anna." sabi ni Cara

"Parehas silang close mo 'diba? Akala ko kaya sa una ay ikaw ang 3rd killer!" sabi ni Farrah

"Eh, impossible yun." sabi ni Cara at nag smirk

"Hahaha, nang-hinala lang naman... Chill." sabi ko at ngumiti

Hanggang sa nagpatuloy ang usapan namin, mahaba ang pag-uusap namin. Ilang oras kami dito sa bahay ni Ariel.

*3 hours later*

"Ang dami nating pinag-usapan." sabi ko

"Oo nga eh, nakaka-tawa pa lahat." sabi ni Cara

"Well.. hinde lahat, except doon sa killer." sabi ko

"hayaan mo na yun." sabi ni Cara, "Masaya na ako, kahit relatives ko yung dalawang killer.. ewan ko, pero.. parang hinde ko tanggap?" 

"Nakakalito ka." sabi ko

"Hehe, sige. Una na ako, I already need to go home, see you soon!" sigaw ni Cara at ngumiti

"Ang saya ngayong araw." Sabi ni Ariel

Naka-ngiti siya at nagbublush pa rin hanggang ngayon..

"Iniisip mo pa rin yung kiss ni Cara noh?" sabi ko

"Hinde!" sabi niya

"Hahahah! Uuwi na ako, byee." Sabi ko, "Hintay!" sabi ni Farrah at umuwi na kami

---

Iya's P.O.V

Hinde ko alam bakit ang tanga nila, dummy lang naman ang nakita nila. HINDE ako namatay, bobo lang talaga sila. Ang letter ni Stella na nasa mail box, ako ang nag sulat. Sino ba ang multong makaka-sulat? Wala.... totoong kakainin sana ako ng dalawang multo na iyon, kaso sinapit na sila ng umaga. Ayun, naglaho bigla. Hinde pa nila napansin na nakikinig ako sa kanila, galing ko talaga mag-tago.

Throwback~

"Pikit mo na mata mo." Sabi ni Anna ng naka ngiti

"Hinde ako masarap!" Yun na ang huli kong sinabi at pumikit na ako

Pero, pag bukas ko ng mata ko ay umaga na pala, ang bilis naman ng oras. At wala na yung 2 na multo,  Salamat liwanag at ako'y makaka higanti pa.


---


Marina's P.O.V


Tapos na din pala ang pagiging Secret Agent ko, hindi ako talaga mismo ang nakalaman kung sino ang killer pero nakumbinsi ko si Stella na tigilan ang ginagawa niya, ang saya pagnakaka-tulong talaga sa kapwa noh? I am also done with my secret agent task and back to my real life situations.

-----

The End







Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top