Το ίδιο κιόλας βράδυ όταν γυρισα στο σπίτι δεν ανέφερα τη συνάντηση που είχα με τον  - τώρα πια - αδερφό μου. " Τι έγινε γιατί είσαι έτσι σήμερα έχεις κάτι; " Με ρώτησε ανήσυχα ή μητέρα μου. " Ειμαι καλά απλά κουραστηκα λίγο σήμερα " της απαντησα σκεπτομενη το αυριανο δείπνο. " Μαμά αύριο μπορεί να έρθει να φάει ! μαζί μας ένας φίλος μου; " Τη ρώτησα. " Ναι αμε κανένα πρόβλημα ευχαριστώ που μου το είπες για να ξέρω και πόσο φαγητό να μαγειρεψω " μου είπε γράφοντας ανήσυχα σε ένα μικρό κίτρινο χαρτάκι τα υλικά που χρειαζόταν για τη συνταγη του αυριανου μεσημεριανού τραπεζιου. Μόλις τελειωσε η ταινία που έβλεπα στην τηλεόραση πήγα στο δωμάτιο μου υποτίθεται για να κοιμηθω ενώ στην πραγματικότητα ήθελα να μείνω λίγο μόνη μου να σκεφτώ τι συνέβη σήμερα. Μα πως μπορούσε μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να έχω ζήσει τόσα πολλά εντονα συναισθηματικά γεγονότα. Έπρεπε να είμαι ήρεμη αύριο όσο πιο ήρεμη γινόταν για αυτό το καλύτερο που έπρεπε να κάνω ήταν να κοιμηθω. Φυσικά ο ύπνος δε μπορούσε να με πάρει γιατί δε μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου το γράμμα της γιαγιάς μου τα τελευταία λόγια πριν αποδημησει. Κι ενώ τα σκεφτόμουν όλα αυτά ενιωσα τα μάτια μου να κλείνουν αργα και πριν καλά καλά το καταλάβω είχα ήδη κοιμηθεί. Στον ύπνο μου είδα τη γιαγιά μου να μου μιλάει και να με ρωτάει με κλαμμενα μάτια γιατί της το έκανα αυτό; Κι εκλαιγα κι εγώ μαζί της κι άρχισα να τρέχω μακριά λες και είδα κάτι που με τρομαξε. Ξύπνησαν φωνάζοντας και ή μαμά ήρθε στο δωμάτιο να δει τι συνέβη. " Τίποτα απλά με ξύπνησε ένα όνειρο πήγαινε να κοιμηθείς δεν έγινε κάτι " της είπα. Ήταν 8:00 το πρωί προσπάθησα να ξανακοιμηθω αλλά δε μπορούσα. Σηκώθηκα απ το κρεβάτι μου έβαλα τις φόρμες και τα αθλητικά μου και βγήκα να τρεξω για να ξεχάσω τα προβλήματα μου. Το τρέξιμο πάντα με βοηθαει να ξεφευγω από την καθημερινότητα. Χωρίς να το καταλάβω ή ώρα είχε πάει 11:30 και άρχισα να κατευθύνομαι στο σπίτι αφού ή μαμά μου με είχε πάρει τηλέφωνο να δει που ήμουν. Σε δύο ώρες θα ερχόταν ο αδερφός μου να φάμε όλοι μαζί να γνωρίστουμε καλύτερα να μιλήσει επιτέλους στον πατέρα μας να μάθει ή μαμά μου την αλήθεια που της έκρυβε εδώ και τόσα χρόνια ο πατέρας μου. Δεν ήξερα πως θα αντιδρούσε ούτε ή μαμά ούτε ο μπαμπας στο άκουσμα ότι είχαμε έναν πολύ στενό συγγενή με τον οποίο δεν είχαμε επικοινωνία δε ξέραμε καν ότι υπήρχε δεν είχε αναφέρει εδώ και τόσα χρόνια ο μπαμπας. Μόλις έφτασα στο σπίτι έκανα ένα μπανιο, στεγνωσα τα μαλλιά μου με το σενσουαρ, έβαλα πρόχειρα ρούχα και κατεβηκα να φάω ένα μήλο. Έπειτα ανεβηκα τις ξύλινες σκάλες, κατευθύνθηκα προς το δωματιο μου και σταθηκα μπροστά από την ντουλάπα μου για να βρω τι να φορέσω.

Αποφάσισα να βάλω ένα midi μπεζ φορεμα, με χρυσά κοσμήματα και μαύρες ψηλοτακουνες γοβες. " Άνθη είσαι έτοιμη; " Φώναξε ή μαμά μου " Μισό λεπτό μαμά πάω να φτιαξω τα μαλλιά μου και να βαφτω και μετά θα κατεβω " απαντησα ουρλιάζοντας για να με ακούσει. Ανοιξα το αγαπημένο μου περιοδικό για να πάρω καποια ιδεα για μακιγιάζ και επιτέλους βρήκα ένα υπέροχο  μακιγιάζ της Gigi Hadid.

  Ευτυχώς είχα όλα όσα χρειαζομουν. Αφού βαφτηκα έκανα τα μαλλιά μου χαλαρές μπουκλες και κατεβηκα κατω. Πριν καλα καλά προλαβω να καθισω στον καναπέ χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού μας. Αναρωτηθηκα ποιος να ηταν γιατί δεν ήρθε ή ώρα για να φάμε. Ήταν ή Καιτη με τη μητέρα της ήρθαν νωρίτερα για να μας δουν λίγο περισσότερο. Εγώ και ή φίλη μου ετοιμασαμε τη σαλάτα και την τοποθετησαμε πάνω στο τραπέζι. Ή ώρα είχε περάσει ήταν κιόλας 14:00 και αποφάσισα να πάρω τον Αντωνη τηλέφωνο να δω που ήταν επιτέλους! Όταν χτύπησε πάλι το κουδούνι...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΚΟΜΑ💖💖💖

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ!
💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗💖💗